จิวท่าย

จิวท่าย
จิวท่าย
	周泰
	ภาพวาดจิวท่ายสมัยราชวงศ์ชิง
เฟิ่นเวย์เจียงจฺวิน (奮威將軍)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 219 – ค.ศ. ?
เจ้าเมืองฮันต๋ง (漢中太守); (ในนาม)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 219 – ค.ศ. ?
ขุนพลปราบคนเถื่อน (平虜將軍)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 217 – ค.ศ. 219
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ; อำเภอเฟิ่งไถ มณฑลอานฮุย
เสียชีวิต	ป. ค.ศ. 223
บุตร	โจวเช่า; โจวเฉิง;
อาชีพ	ขุนพล
ชื่อรอง	โย่วผิง (幼平)
บรรดาศักดิ์	หลิงหยางโหว (陵陽侯)

จิวท่าย หรือ โจวไท่ (เสียชีวิตประมาณปี ค.ศ. 223) ชื่อรอง โย่วผิง เป็นนายทหารที่รับใช้ซุนกวน ขุนศึกในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและช่วงต้นยุคสามก๊กของประเทศจีน ก่อนหน้านั้นรับใช้ซุนเซ็ก ผู้เป็นพี่ชายซุนกวนและผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อนหน้า^[2]

รับใช้ซุนเซ็ก

จิวท่ายมาจากเมืองเซี่ยไก๋ (下蔡縣) นครจิ่วเจียง (九江郡) (ปัจจุบันคืออำเภอเฟิ่งไถ มณฑลอานฮุย) มีอุปนิสัยซื่อสัตย์และสุภาพ ในช่วงประมาณต้นทศวรรษ 190 จิวท่ายและเจียวขิมเข้ามารับใช้ซุนเซ็กที่กำลังพิชิตกังตั๋งและออกรบร่วมกันหลายครั้ง หลังจากอองลองยอมแพ้ ซุนเซ็กได้ยึดครองนครกัวจิ (ปัจจุบันคือนครเช่าชิง มณฑลเจ้อเจียง) และแต่งตั้งจิวท่ายเป็นผู้นำทหารหน่วยพิเศษ (別部司馬) และมอบทหารส่วนหนึ่งไว้ใต้บังคับบัญชา^[3]

ช่วยชีวิตซุนกวน

ซุนกวน ผู้เป็นน้องชายของซุนเซ็ก ชื่นชอบในตัวจิวท่ายจึงขอให้จิวท่ายย้ายไปอยู่ในหน่วยของเขา มีอยู่ครั้งหนึ่ง ซุนเซ็กยกทัพไปปราบโจรที่ลุกฮือขึ้นมาในหกเมืองของนครกัวจิ และทิ้งซุนกวนไว้ในเมืองเชวี่ยนเฉิง (宣城縣; ปัจจุบันคือเมืองเชวี่ยนเฉิง มณฑลอานฮุย) กับนายทหารไม่ถึง 1,000 นาย ซุนกวนประมาทและไม่ได้ตั้งแนวรับเอาไว้ เมื่อโจรนับพันบุกเข้ามา ซุนกวนพยายามหนี แต่ก็ถูกล้อมเอาไว้^[4] โจรเหล่านั้นเข้าโจมตีซุนกวนและฆ่าม้าทิ้ง ทำให้คนของซุนกวนตื่นตระหนก มีเพียงจิวท่ายเท่านั้นที่พุ่งเข้าไปปกป้องซุนกวนและทำให้คนของซุนกวนที่อยู่ใกล้เขาฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากปราบโจรสำเร็จ จิวท่ายมีบาดแผลลึก 12 แห่งทั่วร่างกายและใช้เวลานานพอสมควรในการฟื้นฟู ถ้าวันนั้นจิวท่ายไม่อยู ซุนกวนก็คงตายไปแล้ว ซุนเซ็กประทับใจในความกล้าหาญจึงแต่งตั้งจิวท่ายเป็นเจ้าเมือง (長) เฉิ้งกู่ (春穀縣; ปัจจุบันคือทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองฝันชั้ง มณฑลอานฮุย)^[4]

รบกับเล่าซุน

ในปี 199 จิวท่ายติดตามซุนเซ็กเพื่อบุกโจมตีเล่าชุนที่เมืองหวัน (皖縣; ปัจจุบันคือเมืองเฉียนชั่น มณฑลอานฮุย) และหองจอที่นครเจียงเซีย (江夏郡; เมืองหลวงของเจียงเซียปัจจุบันอยู่ที่เขตซินโจว เมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์) เมื่อกลับมาจากการรบ จิวท่ายเดินทางผ่านนครยู่จัง (豫章郡) และได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าเมือง (長) อี๋ฉ้วน (宜春縣; ปัจจุบันคือนครอี๋ฉ้วน มณฑลเจียงซี) ชาวเมืองที่อยู่ภายใต้การปกครองของจิวท่ายช่วยจัดหาเงินทุนและเสบียงที่จำเป็นให้แก่กองทัพของเขา^[5]

รับใช้ซุนกวน

ซุนเซ็กถูกลอบสังหารในปี 200 ขณะกำลังออกล่าสัตว์ โดยซุนกวนรับช่วงต่อ ในปี 208 จิวท่ายเข้าร่วมรบในศึกเจียงเซีย ภายหลังในปีนั้น จิวท่ายเข้าร่วมรบในศึกเซ็กเพ็กภายใต้การบัญชาของจิวยี่และเทียเภา ทัพพันธมิตรของซุนกวนและเล่าปี่เอาชนะทัพโจโฉไปได้ ไม่นานหลังจากศึกเซ็กเพ็ก จิวท่ายรบในศึกเจียงหลิง ทัพซุนกวนเอาชนะโจหยินและยึดนครหนาน (南郡; ปัจจุบันคือเมืองจิงโจว มณฑลหูเป่ย์) หลังจากจบศึก จิวท่ายได้รับคำสั่งให้ไปรักษาการณ์ที่เมืองเสิน (岑縣)^[6]

ศึกหรูฉื้อ

ในปี 217 โจโฉบุกซุนกวนอีกครั้ง นำไปสู่ศึกหรูฉื้อ จิวท่ายเข้าร่วมรบในแนวป้องกัน และทัพซุนกวนสามารถเอาชนะไปได้ หลังจากโจโฉถอยทัพ จิวท่ายได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลปราบคนเถื่อน (平虜將軍) และได้รับคำสั่งให้ป้องกันหรูฉื้อไว้ ในช่วงเวลานั้น จูเหียนและชีเซ่งก็อยู่ที่หรูฉื้อและเป็นผู้ใต้บัญชาของจิวท่าย แต่ก็ลังเลที่จะรับคำสั่ง ซุนกวนเดินทางไปยังหรูฉื้อและจัดงานเลี้ยงให้แก่นายหทารที่นั่น ซุนกวนรินเหล้าให้จิวท่ายด้วยตัวเองและขอให้จิวท่ายถอดชุดออก ซุนกวนชี้ไปยังทุกแผลและถามว่าได้แผลมาจากไหน จิวท่ายก็ตอบว่าแผลนี้มาจากศึกนี้ เมื่อตอบเสร็จ ซุนกวนบอกให้จิวท่ายใส่ชุดและพวกเขาก็มีความสุขกันตลอดทั้งคืน ในวันรุ่งขึ้น ซุนกวนออกประกาศให้มอบร่มจักรพรรดิแก่จิวท่าย^[7]

เจียงเปี่ยวเฉฺวียน (江表傳) ระบุเพิ่มเติมไว้ว่า

ซุนกวนยกแขนของจิวท่ายขึ้นมาและน้ำตานองหน้า ซุนกวนเรียกชื่อรองของจิวท่ายและพูดว่า "อิ้วผิง เจ้าต่อสู้เหมือนกับหมีและเสือให้กับข้าและพี่ชายของข้า เจ้าพร้อมจะสละชีวิตและเจ้าก็มีแผลทั่วร่างกาย แผลเป็นเหล่านี้เหมือนกับว่าถูกสลักเข้าไปในผิวหนังของเจ้า จะไม่ให้ข้าปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนพี่ชาย และไม่ให้มอบหมายงานทางทหารแก่เจ้าได้อย่างไร? เจ้าได้ทำประโยชน์แก่ง่อก๊กอย่างมากมาย และข้าจะยืนเคียงข้างเจ้าไม่ว่าจะเป็นเกียรติหรืออับอาย และข้าจะแบ่งปันความสุขและความเศร้าโศกกับเจ้า อิ้วผิง จงมีความสุขเถิด อย่าหมดกำลังใจจากการที่เจ้ามาจากพื้นหลังต่ำต้อยเลย" ซุนกวนจึงมอบร่มไหมจักรพรรดิที่มีผ้าคลุมสีน้ำเงินแก่จิวท่าย หลังจากงานเลี้ยงเสร็จสิ้น ซุนกวนขอให้จิวท่ายไปส่งนอกหรูฉื้อ โดยมีเสียงกลองและแตรในพื้นหลัง^[8]

จูเหียน ชีเซ่ง และคนอื่น ๆ ประทับใจในตัวจิวท่ายและยอมรับคำสั่งแต่โดยดี

บุกจิงโจว

ในปี 219 ซุนกวนส่งลิบองไปบุกยึดมณฑลจิงโจวจากกวนอู หลังจากบุกยึดสำเร็จ ซุนกวนวางแผนที่จะบุกเล่าปี่ในฉู่ (ครอบคลุมพื้นที่มณฑลเสฉวนและนครฉงชิ่งในปัจจุบัน) จึงแต่งตั้งจิวท่ายเป็นผู้ปกครองนครฮั่นจง ถึงแม้ว่าฮั่นจงจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเล่าปี่ในขณะนั้น อีกทั้งยังแต่งตั้งเป็น General of Vehement Might (奮威將軍) และมอบยศขุนนาง "Marquis of Lingyang" (陵陽侯) ให้

เสียชีวิต

จิวท่ายเสียชีวิตในรัชสมัยหฺวางอู่ (黄武) (222-229) ของพระเจ้าซุนกวน^[1] ไม่มีการระบุปีที่เสียชีวิตไว้ แต่ Rafe de Crespigny นักจีนวิทยาชาวออสเตรเลีย ประมาณไว้ว่าเป็น ค.ศ. 223^[2]

ทายาท

โจวเช่า (周邵) ลูกชายของจิวท่าย ได้รับการแต่งตั้งเป็นนายกองทหารม้า (騎都尉) และบัญชาทหารจำนวนหนึ่ง จิวเช่ารบกับโจหยินในศึกหรูฉื้อในปี 222-223 ในปี 228 จิวเช่าเข้าร่วมศึกเซ็กเต๋งภายใต้การบัญชาของลกซุน ทัพง่อเอาชนะทัพวุยที่นำทัพโดยโจฮิวไปได้ จิวเช่าเสียชีวิตในปี 230 โจวเฉิง (周承) ผู้เป็นน้องชายรับช่วงต่อ โดยโจวเฉิงสืบทอดตำแหน่งทางการทหารต่อจากพี่ชายและตำแหน่งขุนนางต่อจากพ่อ^[9]

ในวัฒนธรรมสมัยนิยม

จิวท่ายปรากฏตัวเป็นตัวละครที่เล่นได้ในซีรีส์เกมส์ไดนาสตีวอริเออร์และวอริเออร์โอโรจิของค่ายโคเอ

เชิงอรรถ

หมายเหตุ

↑ ซานกั๋วจื้อบันทึกว่าจิวท่ายเสียชีวิตในช่วงศักราช Huangwu (222-229) ในรัชสมัยซุนกวน^[1]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 (黃武中卒。) Sanguozhi vol. 55.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 de Crespigny (2007), p. 1148.
↑ (周泰字幼平，九江下蔡人也。 ... 與蔣欽隨孫策為左右，服事恭敬，數戰有功。策入會稽，署別部司馬，授兵。) Sanguozhi vol. 55.
↑ ^4.0 ^4.1 (權愛其為人，請以自給。策討六縣山賊，權住宣城，使士自衞，不能千人，意尚忽略，不治圍落，而山賊數千人卒至。權始得上馬，而賊鋒刃已交於左右，或斫中馬鞌，衆莫能自定。惟泰奮激，投身衞權，膽氣倍人，左右由泰並能就戰。賊旣解散，身被十二創，良乆乃蘇。是日無泰，權幾危殆。策深德之，補春穀長。) Sanguozhi vol. 55.
↑ (後從攻皖，及討江夏，還過豫章，復補宜春長，所在皆食其征賦。) Sanguozhi vol. 55.
↑ (從討黃祖有功。後與周瑜、程普拒曹公於赤壁，攻曹仁於南郡。荊州平定，將兵屯岑。) Sanguozhi vol. 55.
↑ (曹公出濡須，泰復赴擊，曹公退，留督濡須，拜平虜將軍。時朱然、徐盛等皆在所部，並不伏也，權特為案行至濡須鄔，因會諸將，大為酣樂。權自行酒到泰前，命泰解衣，權手自指其創痕，問以所起。泰輒記昔戰鬬處以對，畢，使復服，歡讌極夜。其明日，遣使者授以御蓋。) Sanguozhi vol. 55.
↑ (江表傳曰：權把其臂，因流涕交連，字之曰：「幼平，卿為孤兄弟戰如熊虎，不惜軀命，被創數十，膚如刻畫，孤亦何心不待卿以骨肉之恩，委卿以兵馬之重乎！卿吳之功臣，孤當與卿同榮辱，等休戚。幼平意快為之，勿以寒門自退也。」即勑以己常所用御幘青縑蓋賜之。坐罷，住駕，使泰以兵馬導從出，鳴鼓角作鼓吹。) Jiang Biao Zhuan annotation in Sanguozhi vol. 55.
↑ (子邵以騎都尉領兵。曹仁出濡須，戰有功，又從攻破曹休，進位裨將軍，黃龍二年卒。弟承領兵襲侯。) Sanguozhi vol. 55.

บรรณานุกรม

ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).

บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก

[2] ซานกั๋วจื้อบันทึกว่าจิวท่ายเสียชีวิตในช่วงศักราช Huangwu (222-229) ในรัชสมัยซุนกวน^[1]

[黃武中卒。_Sanguozhi_vol._55-1] 1.0 ^1.1 (黃武中卒。) Sanguozhi vol. 55.

[FOOTNOTEde_Crespigny20071148-3] 2.0 ^2.1 ^2.2 de Crespigny (2007), p. 1148.

[Sanguozhi_55_Zhou_Tai-4] (周泰字幼平，九江下蔡人也。 ... 與蔣欽隨孫策為左右，服事恭敬，數戰有功。策入會稽，署別部司馬，授兵。) Sanguozhi vol. 55.

[Sanguozhi_55_Zhou_Tai_2-5] 4.0 ^4.1 (權愛其為人，請以自給。策討六縣山賊，權住宣城，使士自衞，不能千人，意尚忽略，不治圍落，而山賊數千人卒至。權始得上馬，而賊鋒刃已交於左右，或斫中馬鞌，衆莫能自定。惟泰奮激，投身衞權，膽氣倍人，左右由泰並能就戰。賊旣解散，身被十二創，良乆乃蘇。是日無泰，權幾危殆。策深德之，補春穀長。) Sanguozhi vol. 55.

[6] (後從攻皖，及討江夏，還過豫章，復補宜春長，所在皆食其征賦。) Sanguozhi vol. 55.

[7] (從討黃祖有功。後與周瑜、程普拒曹公於赤壁，攻曹仁於南郡。荊州平定，將兵屯岑。) Sanguozhi vol. 55.

[8] (曹公出濡須，泰復赴擊，曹公退，留督濡須，拜平虜將軍。時朱然、徐盛等皆在所部，並不伏也，權特為案行至濡須鄔，因會諸將，大為酣樂。權自行酒到泰前，命泰解衣，權手自指其創痕，問以所起。泰輒記昔戰鬬處以對，畢，使復服，歡讌極夜。其明日，遣使者授以御蓋。) Sanguozhi vol. 55.

[Jiang_Biao_Zhuan_Sanguozhi_Zhou_Tai-9] (江表傳曰：權把其臂，因流涕交連，字之曰：「幼平，卿為孤兄弟戰如熊虎，不惜軀命，被創數十，膚如刻畫，孤亦何心不待卿以骨肉之恩，委卿以兵馬之重乎！卿吳之功臣，孤當與卿同榮辱，等休戚。幼平意快為之，勿以寒門自退也。」即勑以己常所用御幘青縑蓋賜之。坐罷，住駕，使泰以兵馬導從出，鳴鼓角作鼓吹。) Jiang Biao Zhuan annotation in Sanguozhi vol. 55.

[10] (子邵以騎都尉領兵。曹仁出濡須，戰有功，又從攻破曹休，進位裨將軍，黃龍二年卒。弟承領兵襲侯。) Sanguozhi vol. 55.

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[1]

[9]