อาหารยุโรป
อาหารยุโรป หรือ อาหารตะวันตก เป็นคำที่ใช้อ้างถึงอาหารในทวีปยุโรป[1] และประเทศตะวันตกอื่นๆ[2] รวมทั้ง (ขึ้นกับคำจำกัดความ) รัสเซีย,[2] เช่นเดียวกับอาหารที่ไม่ใช่อาหารพื้นเมืองในออสเตรเลีย ทวีปอเมริกา แอฟริกาใต้และโอเชียเนีย ซึ่งได้รับอิทธิพลจากยุโรป นิยามนี้ใช้โดยชาวเอเชียตะวันออกเพื่อให้ต่างจากอาหารแบบเอเชีย[3] (นี่เป็นแบบเดียวกับที่ชาวตะวันตกให้นิยามอาหารของประเทศในเอเชียตะวันออก่ว่าเป็นอาหารเอเชีย) ในขณะที่ชาวตะวันตก คำนี้ในบางครั้งจะหมายถึงเฉพาะอาหารบนพื้นแผ่นดินของทวีปยุโรป และมีความหมายเช่นเดียวกับยุโรปภาคพื้นแผ่นดินโดยเฉพาะในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ
อาหารของประเทศตะวันตกความหลากหลายภายในกลุ่ม แม้ว่าจะมีลักษณะเฉพาะที่ทำให้แตกต่างจากอาหารเอเชีย[4]และอื่นๆ เมื่อเปรียบเทียบกับการปรุงอาหารในเอเชีย ตัวอย่างเช่น เนื้อสัตว์มีความโดดเด่นจะเสิร์ฟในขนาดที่รับประทาน[5] สเต็กและเนื้อแล่เป็นแผ่นเป็นอาหารที่พบได้ทั่วไปในประเทศตะวันตก นิยมใช้ไวน์องุ่นและซอสเป็นเครื่องเคียง ใช้ผลิตภัณฑ์จากนมหลายชนิดในกระบวนการปรุงอาหาร ยกเว้นในอาหาร nouvelle[6]มีการผลิต ชีส ในหลากหลายรูปแบบและ ผลิตภัณฑ์นมหมัก มีให้เลือกใช้ได้หลายชนิดเช่นกัน ขนมปังจากแป้งสาลีเป็นแหล่งของแป้งที่สำคัญ เช่นเดียวกับ พาสตา เกี๊ยว และ แพสตรี มันฝรั่งก็เป็นแหล่งของแป้งที่สำคัญในอาหารยุโรป และแพร่หลายในอาณานิคมของยุโรปในทวีปอเมริกา ข้าวโพดพบในอาหารยุโรปน้อยกว่าใน ทวีปอเมริกา แม้ว่าอาหารที่ทำจากข้าวโพด (polenta or mămăligă) เป็นส่วนสำคัญในอาหารอิตาลีและในคาบสมุทรบอลข่าน ขนมปังแบน โดยเฉพาะที่มีการแต่งหน้า เช่น พิซซาหรือ tarte flambée และข้าวมีรับประทานในยุโรปตะวันออกแต่ไม่ใช่อาหารหลัก สลัดถือเป็นส่วนสำคัญของอาหารยุโรป
อาหารเย็นแบบยุโรปที่เป็นทางการจะแยกเป็นจานต่างๆ โดยพัฒนามาจากการนำอาหารหลายจานมาวางบนโต๊ะพร้อมๆกัน ไปเป็นการเสิร์ฟอาหารตามลำดับ ในแบบที่เคร่งครัด อาหารที่เย็น ร้อม เผ็ด และหวานจะจัดเป็นอาหารเรียกน้ำย่อยหรือซุป จากนั้นเป็นจานหลัก และสุดท้ายเป็นของหวาน อาหารที่ทั้งหวานและเผ็ดเป็นอาหารที่พบได้ทั่วไปในสมัยจักรวรรดิโรมันโบราณ แต่ไม่ปกติในปัจจุบัน อาหารที่หวานจัดเป็นของหวานเท่านั้น การจัดเสิร์ฟที่ผู้รับประทานออกไปตักอาหารอย่างเป็นอิสระด้วยตนเองเรียกว่าบุฟเฟต์ พบได้เฉพาะในงานเลี้ยงหรือวันหยุด
อาหารยุโรปกลาง
แก้
อาหารออสเตรีย
อาหารเช็ก
อาหารเยอรมัน
อาหารฮังการี
อาหารโปแลนด์
อาหารลิกเตนสไตน์
อาหารสโลวัก
อาหารสโลวีเนีย
อาหารสวิส
|
อาหารยุโรปตะวันออก
แก้
|
.JPG)
อาหารยุโรปเหนือ
แก้
อาหารบริติช
อาหารเดนมาร์ก
อาหารเอสโตเนีย
อาหารแฟโร
อาหารฟินแลนด์
อาหารกรีนแลนด์
อาหารไอซ์แลนด์
อาหารไอร์แลนด์
อาหารลัตเวีย
อาหารลิทัวเนีย
อาหารนอร์เวย์
อาหารสวีเดน
อาหารซามี
|
อาหารยุโรปใต้
แก้
อาหารแอลเบเนีย
อาหารบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา
อาหารบัลแกเรีย
อาหารโครเอเชีย
อาหารไซปรัส
อาหารกรีก
อาหารอิตาลี
Occitan cuisine
อาหารในสาธารณรัฐมาซิโดเนีย
อาหารมอลตา
อาหารมอลโดวา
อาหารมอนเตเนโกร
อาหารโปรตุเกส
อาหารโรมาเนีย
อาหารเซอร์เบีย- อาหารสโลวีเนีย
อาหารสเปน
อาหารตุรกี
|
อาหารยุโรปตะวันตก
แก้
|
อ้างอิง
แก้- ↑ Culinary Cultures of Europe: Identity, Diversity and Dialogue. Council of Europe.
- ↑ 2.0 2.1 "European Cuisine." เก็บถาวร 2012-02-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Europeword.com เก็บถาวร 2017-10-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Accessed July 2011.
- ↑ Leung Man-tao (12 February 2007), "Eating and Cultural Stereotypes", Eat and Travel Weekly, no. 312, p. 76. Hong Kong|publisher=Next Media Limited
- ↑ Kwan Shuk-yan (1988). Selected Occidental Cookeries and Delicacies, p. 23. Hong Kong: Food Paradise Pub. Co.
- ↑ Lin Ch'ing (1977). First Steps to European Cooking, p. 5. Hong Kong: Wan Li Pub. Co.
- ↑ Kwan Shuk-yan, pg 26
อ่านเพิ่ม
แก้- Albala, Ken (2003). Food in Early Modern Europe. Greenwood Publishing Group. ISBN 0313319626. สืบค้นเมื่อ 6 June 2017.
- R & R Publishing (2005). European Cuisine: The Best in European Food. Cpg Incorporated. ISBN 1740225279. สืบค้นเมื่อ 6 June 2017.