บุญเรือน ชุณหะวัณ

บุญเรือน ชุณหะวัณ
ท่านผู้หญิง บุญเรือน ชุณหะวัณ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว., อ.ป.ร.5
คู่สมรสนายกรัฐมนตรีไทย
	ดำรงตำแหน่ง; 4 สิงหาคม พ.ศ. 2531 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534; (2 ปี 203 วัน)
ก่อนหน้า	วิรัตน์ ชมะนันทน์
ถัดไป	หม่อมราชวงศ์สดศรี ปันยารชุน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	บุญเรือน โสพจน์; 25 เมษายน พ.ศ. 2463
เสียชีวิต	14 สิงหาคม พ.ศ. 2564 (101 ปี); กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
คู่สมรส	ชาติชาย ชุณหะวัณ (2487—2541)
บุตร	วาณี ชุณหะวัณ; ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ
บุพการี	แช่ม โสพจน์ (บิดา); บ๋วย โสพจน์ (มารดา);
อาชีพ	ครู

ท่านผู้หญิงบุญเรือน ชุณหะวัณ (สกุลเดิม โสพจน์; 25 เมษายน พ.ศ. 2463 – 14 สิงหาคม พ.ศ. 2564) เป็นภริยาของพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ อดีตนายกรัฐมนตรี และเป็นพระญาติฝ่ายพระชนนีในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี^[1]^[2]

ประวัติ

ท่านผู้หญิงบุญเรือน ชุณหะวัณ เป็นบุตรคนที่สามจากทั้งหมดสี่คนของแช่ม กับ บ๋วย โสพจน์ มีพี่น้องชื่อ ชื่น, สนิท และอำไพ (เดิมชื่อ ทุเรียน) ตามลำดับ บิดาเป็นลูกพี่ลูกน้องทางพระชนนีของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี^[1]^[2]

ท่านผู้หญิงบุญเรือนและพี่น้องทั้งหมดได้รับการอุปการะจากสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี และเป็นผู้ติดตามเมื่อครั้งเดินทางไปโลซาน สวิตเซอร์แลนด์ โดยโดยสารทางเรือจากปีนังเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2476 พร้อมด้วยสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และพระพี่เลี้ยงเนื่อง จินตดุล^[3] ต่อมาสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีทรงจัดให้ท่านไปอยู่กับครอบครัวชาวสวิตเซอร์แลนด์ และไปศึกษาต่อที่โรงเรียนประจำสำหรับเด็กผู้หญิง^[3]

ท่านผู้หญิงบุญเรือนสำเร็จการศึกษาด้านการเลี้ยงเด็ก และตามเสด็จฯ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2481^[4] เป็นครูสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนอนุบาลละอออุทิศ^[5](โรงเรียนสาธิตละอออุทิศ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต)

ท่านผู้หญิงบุญเรือน ชุณหะวัณ ถึงแก่อนิจกรรมจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2564 เวลา 01.38 น. สิริอายุ 101 ปี

พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมฯ ให้พระราชทานเพลิงศพในวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2564 เวลา 14.00 น. ณ วัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร กร ทัพพะรังสี สุวัจน์ ลิปตพัลลภ วรรณรัตน์ ชาญนุกูล จาตุรนต์ ฉายแสง ประเสริฐ บุญชัยสุข เทวัญ ลิปตพัลลภ วีระศักดิ์ โควสุรัตน์ เข้าร่วมพิธีพระราชทานเพลิงศพ^[6]

ชีวิตส่วนตัว

ท่านผู้หญิงบุญเรือนสมรสกับพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ อดีตนายกรัฐมนตรี ซึ่งขณะนั้นผู้บังคับหมวดกองพันทหารม้าที่ 1 รักษาพระองค์ เมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2487^[7] มีบุตรธิดาด้วยกันสองคน คือ

วาณี ชุณหะวัณ (เกิด 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2488) สมรสและหย่ากับร้อยโทระวี หงสประภาส มีธิดาหนึ่งคนคือ ปวีณา พหิทธานุกร (สกุลเดิม หงสประภาส)^[8]
ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ (8 ตุลาคม พ.ศ. 2490 – 11 มิถุนายน พ.ศ. 2563) สมรสกับอโณทัย ชุณหะวัณ (สกุลเดิม จิตราวัฒน์) มีธิดาสองคน คือ ธิษะณา และสิริจรรยา ชุณหะวัณ

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

พ.ศ. 2532 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[9]
พ.ศ. 2531 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[10]
พ.ศ. 2533 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายใน)^[11]
พ.ศ. 2526 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1^[12]
พ.ศ. 2481 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 8 ชั้นที่ 5 (อ.ป.ร.5)^[13]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. แม่เล่าให้ฟัง. กรุงเทพ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 286 หน้า. หน้า 9. ISBN 978-616-7681-19-1.
↑ ^2.0 ^2.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. "แม่เล่าให้ฟัง (1)". Mother of Mine. สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2558.
↑ ^3.0 ^3.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. เจ้านายเล็ก ๆ - ยุวกษัตริย์. กรุงเทพฯ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 450 หน้า. หน้า 164. ISBN 974-7047-55-1.
↑ กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. แม่เล่าให้ฟัง. กรุงเทพฯ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 286 หน้า. หน้า 180. ISBN 978-616-7681-19-1.
↑ เรื่องย่อภาพยนตร์ "ชาติอาชาไนย" (2547) สร้างจากชีวประวัติพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ
↑ พระราชทานเพลิง ‘ท่านผู้หญิงบุญเรือน’ ครอบครัว-คนสนิท ร่วมไว้อาลัย
↑ ธนากิต. ประวัตินายกรัฐมนตรีไทย. กรุงเทพฯ : ปิรามิด, 2545, หน้า 331
↑ "ความรัก" สามมุม ของ สามหนุ่มคนดัง^{[ลิงก์เสีย]} นิตยสารหญิงไทย ฉบับที่ 681 ปีที่ 29 ปักษ์หลัง เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-04-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๖ ตอนที่ ๒๑๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๒
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์^{[ลิงก์เสีย]}, เล่ม ๑๐๕ ตอนที่ ๒๐๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๘, ๓ ธันวาคม ๒๕๓๑
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-06-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๗ ตอนที่ ๗๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๔ พฤษภาคม ๒๕๓๓
↑ รายนามผู้ได้รับพระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี ประจำปี ๒๕๒๖ จากเว็บไซต์ thaiscouts
↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ เก็บถาวร 2022-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๕ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๙๖๒, ๒๘ พฤศจิกายน ๒๔๘๑

ก่อนหน้า		บุญเรือน ชุณหะวัณ		ถัดไป
วิรัตน์ ชมะนันทน์		คู่สมรสนายกรัฐมนตรีไทย (4 สิงหาคม พ.ศ. 2531 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534)		หม่อมราชวงศ์สดศรี ปันยารชุน

[พระพี่นาง-1] 1.0 ^1.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. แม่เล่าให้ฟัง. กรุงเทพ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 286 หน้า. หน้า 9. ISBN 978-616-7681-19-1.

[แม่เล่าให้ฟัง1-2] 2.0 ^2.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. "แม่เล่าให้ฟัง (1)". Mother of Mine. สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2558.

[เจ้านายเล็กๆ-3] 3.0 ^3.1 กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. เจ้านายเล็ก ๆ - ยุวกษัตริย์. กรุงเทพฯ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 450 หน้า. หน้า 164. ISBN 974-7047-55-1.

[4] กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้า. แม่เล่าให้ฟัง. กรุงเทพฯ : มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2559. 286 หน้า. หน้า 180. ISBN 978-616-7681-19-1.

[5] เรื่องย่อภาพยนตร์ "ชาติอาชาไนย" (2547) สร้างจากชีวประวัติพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ

[6] พระราชทานเพลิง ‘ท่านผู้หญิงบุญเรือน’ ครอบครัว-คนสนิท ร่วมไว้อาลัย

[7] ธนากิต. ประวัตินายกรัฐมนตรีไทย. กรุงเทพฯ : ปิรามิด, 2545, หน้า 331

[8] "ความรัก" สามมุม ของ สามหนุ่มคนดัง^{[ลิงก์เสีย]} นิตยสารหญิงไทย ฉบับที่ 681 ปีที่ 29 ปักษ์หลัง เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547

[9] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-04-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๖ ตอนที่ ๒๑๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๒

[10] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์^{[ลิงก์เสีย]}, เล่ม ๑๐๕ ตอนที่ ๒๐๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๘, ๓ ธันวาคม ๒๕๓๑

[11] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-06-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๗ ตอนที่ ๗๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๔ พฤษภาคม ๒๕๓๓

[12] รายนามผู้ได้รับพระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี ประจำปี ๒๕๒๖ จากเว็บไซต์ thaiscouts

[13] ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ เก็บถาวร 2022-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๕ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๙๖๒, ๒๘ พฤศจิกายน ๒๔๘๑

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

ท่านผู้หญิง บุญเรือน ชุณหะวัณ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว., อ.ป.ร.5


คู่สมรสนายกรัฐมนตรีไทย
ดำรงตำแหน่ง 4 สิงหาคม พ.ศ. 2531 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 (2 ปี 203 วัน)
ก่อนหน้า	วิรัตน์ ชมะนันทน์
ถัดไป	หม่อมราชวงศ์สดศรี ปันยารชุน

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	บุญเรือน โสพจน์ 25 เมษายน พ.ศ. 2463
เสียชีวิต	14 สิงหาคม พ.ศ. 2564 (101 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
คู่สมรส	ชาติชาย ชุณหะวัณ (2487—2541)
บุตร	วาณี ชุณหะวัณ ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ
บุพการี	แช่ม โสพจน์ (บิดา) บ๋วย โสพจน์ (มารดา)
อาชีพ	ครู