การปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน

การปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน; 中国共产主义革命; Other Names สงครามปลดปล่อยประชาชนชาวจีน; 中国人民解放战争; สงครามพิทักษ์ชาติต่อต้านกบฏคอมมิวนิสต์; 反共衛國戡亂戰爭; สงครามกลางเมืองก๊กมินตั๋ง-คอมมิวนิสต์; 第二次國共內戰 / 第二次国共内战;
	ส่วนหนึ่งของ สงครามกลางเมืองจีน (ค.ศ. 1927–); ส่วนหนึ่งของสงครามเย็น (ค.ศ. 1947–1991)
	หมุนตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย: ทหารแห่งกองทัพปลดปล่อยประชาชน(PLA) เข้าสู่ไท่หยวน; ทหาร PLA กำลังเฉลิมฉลองบนหลังคาทำเนียบประธานาธิบดี หนานจิง; เหมา เจ๋อตงที่ Xibaipo; กองทัพปลดปล่อยประชาชนเข้าสู่เฉิงตู; หน้าแรกของหนังสือพิมพ์ People's Daily ฉบับวันที่ 2 ตุลาคม ค.ศ. 1949; ธงชาติแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนผืนแรกได้ถูกยกธงขึ้นเสา;
วันที่	10 สิงหาคม ค.ศ. 1945 – 1 ตุลาคม ค.ศ. 1949(4 ปี, 1 เดือน และ 3 สัปดาห์) ; 7 ธันวาคม ค.ศ. 1949 – 1 มกราคม ค.ศ. 1979; (วิกฤตการณ์ช่องแคบเกาะไต้หวัน); (29 ปี, 5 เดือน, 2 สัปดาห์ และ 6 วัน)
สถานที่	จีนใน, แมนจูเรีย, ซินเจียง; (สงครามเย็น: เกาหลี เวียดนาม และพม่า)
ผล	คอมมิวนิสต์ได้รับชัยชนะและปกครองจีนแผ่นดินใหญ่; สาธารณรัฐประชาชนจีนได้ถูกสถาปนาก่อตั้งขึ้นในจีนแผ่นดินใหญ่; รัฐบาลของสาธารณรัฐจีนได้อพยพไปยังเกาะไต้หวัน;
คู่สงคราม
พรรคคอมมิวนิสต์จีน; กองทัพเส้นทางที่แปด (จนถึง ค.ศ. 1947); กองทัพใหม่ที่สี่ (จนถึง ค.ศ. 1947);	รัฐบาลชาตินิยม (จนถึง ค.ศ. 1948); ก๊กมินตั๋ง; กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน (จนถึง ค.ศ. 1947);
สาธารณรัฐประชาชน (ภายหลังปี ค.ศ. 1949); ‍ กองทัพปลดปล่อยประชาชน (ภายหลังปี ค.ศ. 1947); กองทหารอาสาฝ่ายคอมมิวนิสต์; ได้รับการสนับสนุนโดย:; กลุ่มตะวันออก สหภาพโซเวียต; มองโกเลีย;	รัฐบาลกลาง (ตั้งแต่ ค.ศ. 1948); กองทัพสาธารณรัฐจีน (ภายหลังปี ค.ศ. 1947); ได้รับการสนับสนุนโดย:; กลุ่มตะวันตก สหรัฐ; สหราชอาณาจักร; ไทย;
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
เหมา เจ๋อตง; โจว เอินไหล; จูเต๋อ; เผิง เต๋อหวย; เย่ เจี้ยนอิง; หลิน เปียว;	เจียง ไคเชก; Li Zongren; Chen Cheng; Yan Xishan;
กำลัง
1,270,000 นาย(กันยายน ค.ศ. 1945); 2,800,000 นาย(มิถุนายน ค.ศ. 1948); 4,000,000 นาย(มิถุนายน ค.ศ. 1949);	4,300,000 นาย(กรกฎาคม ค.ศ. 1946); 3,650,000 นาย(มิถุนายน ค.ศ. 1948); 1,490,000 นาย(มิถุนายน ค.ศ.1949);
ความสูญเสีย
250,000 นายในสามการทัพ	1.5 ล้านนายในสามการทัพ

การปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน เป็นที่รู้จักกันอย่างเป็นทางการว่า สงครามปลดปล่อยประชาชนชาวจีน ในสาธารณรัฐประชาชนจีน(PRC) และยังเป็นที่รู้จักอีกอย่างคือ สงครามพิทักษ์ชาติต่อต้านกบฎคอมมิวนิสต์ ในสาธารณรัฐจีน(ROC) เป็นช่วงเวลาของการปฏิวัติทางสังคมและการเมืองในจีนซึ่งเริ่มต้นขึ้นจากการก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์จีนใน ค.ศ. 1921 ต่อเนื่องเรื่อยมาไปจนถึงแนวร่วมที่หนึ่งใน ค.ศ. 1920 พรรคการเมืองนี้ถูกก่อตั้งขึ้นในหมู่ชนชั้นแรงงานภายในเมืองและทำงานเพื่อทำให้ชาวนาคนจีนที่มีความคิดแบบหัวรุนแรงทางเมืองผ่านการปฏิรูปที่ดิน อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1927 การสังหารหมู่ที่เซี่ยงไฮ้ได้ทำให้แนวร่วมที่หนึ่งสิ้นสุดลง และพรรคถูกบีบบังคับให้ไปอยู่ในชนบท ในช่วงสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง(ค.ศ. 1937-45) และแนวร่วมที่สอง พรรคได้เรียกร้องการต่อต้านลัทธิจักรวรรดินิยมเช่นกัน ในทางการทหาร การปฏิวัติได้สิ้นสุดลงด้วยสงครามกลางเมืองจีน(ค.ศ. 1945-1949) เมื่อกองทัพปลดปล่อยประชาชนสามารถเอาชนะกองทัพสาธารณรัฐจีนได้อย่างเด็ดขาด นำไปสู่การยุติสงครามที่ไม่ต่อเนื่องมาเป็นเวลากว่าสองทศวรรษระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์จีน(CCP) และพรรคก๊กมินตั๋ง(KMT หรือ ชาตินิยม) รัฐบาลชาตินิยมของเจียง ไคเชก ได้อพยพไปยังเกาะไต้หวัน และในฐานะประธานแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน เหมา เจ๋อตงได้กลายเป็นบุคคลสำคัญในรัฐบาลหลังการปฏิวัติของจีนแผ่นดินใหญ่

ชัยชนะของคอมมิวนิสต์ได้ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อสมดุลแห่งอำนาจของโลก: จีนกลายเป็นรัฐสังคมนิยมหลักที่สอง และภายหลังจากความแตกแยกระหว่างจีน-โซเวียตใน ค.ศ. 1956 มหาอำนาจที่สามในสงครามเย็น สาธารณรัฐประชาชนได้ให้การสนับสนุนทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อขบวนการลัทธิคอมมิวนิสต์ทั่วโลก และเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดการเติบโตของพรรคการเมืองที่นิยมลัทธิเหมาในหลายประเทศ ความตกตะลึงในความสำเร็จของพรรคคอมมิวนิสต์จีน และด้วยความเกรงกลัวต่อเหตุการณ์ที่คล้ายกันซึ่งจะเกิดขึ้นไปทั่วทั้งเอเชียตะวันออก ทำให้สหรัฐต้องเข้าแทรกแซงทางการทหารในเกาหลีและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(เช่น เวียดนาม) จนถึงทุกวันนี้ พรรคคอมมิวนิสต์จีนยังคงเป็นพรรคที่ปกครองจีนแผ่นดินใหญ่และเป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก^[3]

หมายเหตุ

↑ The exact beginning and end dates are debatable. See start and end dates for more details.

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 胡美; 任东来 (2007年). "1946~1947年美国对华军火禁运的几个问题". 《美國研究》 (第3期).
↑ Lynch, Michael (2010). The Chinese Civil War 1945–49. Osprey Publishing. p. 91. ISBN 978-1-84176-671-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-02. สืบค้นเมื่อ 2015-11-15.
↑ "最新！中国共产党党员总数为9514.8万名". 央视新闻. 30 June 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2021. สืบค้นเมื่อ 30 June 2021.

[2] The exact beginning and end dates are debatable. See start and end dates for more details.

[美國研究-1] 1.0 ^1.1 胡美; 任东来 (2007年). "1946~1947年美国对华军火禁运的几个问题". 《美國研究》 (第3期).

[Lynch-3] Lynch, Michael (2010). The Chinese Civil War 1945–49. Osprey Publishing. p. 91. ISBN 978-1-84176-671-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-02. สืบค้นเมื่อ 2015-11-15.

[partysize-4] "最新！中国共产党党员总数为9514.8万名". 央视新闻. 30 June 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2021. สืบค้นเมื่อ 30 June 2021.

[a]

[1]

[2]

[3]