ภาษามณีปุระ

ภาษามณีปุระ
	เมเต
	ꯃꯤꯇꯩꯂꯣꯟ
	'Meiteilon' ในอักษรมณีปุระ
ภูมิภาค	อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ, บังกลาเทศ, พม่า
ชาติพันธุ์	ชาวมณีปุระและPangal
จำนวนผู้พูด	1.76 ล้านคน (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	จีน-ทิเบต ทิเบต-พม่า ทิเบต-พม่ากลาง ภาษามณีปุระ; ; ;
รูปแบบก่อนหน้า	มณีปุระโบราณ; (? – คริสต์ศตวรรษที่ 17) มณีปุระคลาสสิก (คริสต์ศตวรรษที่ 18 – 19) ภาษามณีปุระ; ;
ภาษาถิ่น	มณีปุระมาตรฐาน; Pangal; Hao; Sekmai; Andro; Ukhrul; Senapati; Churachanpur; Tamenglong; Chandel; Jiri; Kakching; Khurkhul; Moirang; Phayeng;
ระบบการเขียน	อักษรมณีปุระ (ทางการ); อักษรมณีปุระโบราณ; อักษรเบงกอล–อัสสัม (ชุดตัวอักษรเบงกอล); อักษรละติน;
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	อินเดีย รัฐมณีปุระ;
รหัสภาษา
ISO 639-2	mni
ISO 639-3	อย่างใดอย่างหนึ่ง:; mni – มณีปุระ; omp – มณีปุระโบราณ
นักภาษาศาสตร์	omp ภาษามณีปุระโบราณ

ภาษามณีปุระ หรือ ภาษาเมเต เป็นภาษากลางในรัฐมณีปุระทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย และเป็นภาษาราชการของรัฐนี้ด้วย มีผู้พูดทั้งหมด 1,391,000 คน พบในอินเดีย 1,370,000 คน (พ.ศ. 2543) ในรัฐมณีปุระ รัฐอัสสัม รัฐนาคาแลนด์ รัฐตรีปุระ รัฐอุตตรประเทศ ผู้พูดภาษานี้จะพูดภาษาฮินดีได้ด้วย พบในบังกลาเทศ 15,000 คน (พ.ศ. 2546) จะพูดภาษาเบงกอลหรือภาษาสิลเหติได้ด้วย พบในพม่า 6,000 คน (พ.ศ. 2474) จัดอยู่ในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต กลุ่มภาษาทิเบต-พม่า ในรัฐมณีปุระ มีรายการวิทยุออกอากาศด้วยภาษานี้ เขียนด้วยอักษรเบงกอลหรืออักษรมณีปุระ เรียงประโยคแบบประธาน-กรรม-กริยา ไม่มีเสียงวรรณยุกต์ เป็นภาษาที่มีการสอนถึงระดับปริญญาเอกในมหาวิทยาลัยแห่งอินเดีย และใช้เป็นภาษาในการสอนปริญญาตรีในรัฐมณีปุระ เป็นภาษาที่ต่างจากภาษามณีปุระพิษณุปุระที่เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน ทางยูเนสโกจัดให้ภาษานี้อยู่ในสถานะ "ภาษาใกล้สูญ"^[2]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 "Meitei". Ethnologue (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 April 2020.
↑ Moseley, C., บ.ก. (2010). Atlas of the world's languages in danger (3rd ed). Paris: UNESCO Publishing.

1. A Short History of Kangleipak (Manipur) Part-I, by Chingtamlen, 2005
2. A Short History of Kangleipak (Manipur) Part-II, by Chingtamlen, 2007
3. A Short History of Kangleipak (Manipur) Part-III, by Chingtamlen, 2008
4. The Meetei and the Bishnupriya, by Chingtamlen, 2008

วัฒนธรรม

Brara, N. Vijaylakshmi. (1998). Politics, society, and cosmology in India's North East. Delphi: Oxford University Press.
Budha, W. (1992). Indigenous games of the Meiteis. Manipur: Wangkeimayum Publications.
Kshetrimayum, Otojit. (2014). Ritual, Politics and Power in North East India: Contexualising the Lai Haraoba of Manipur. Delhi: Ruby Press & Co.
Singh, M. Kirti. (1988). Religion and culture of Manipur. Delhi: Manas Publications.
Singh, M. Kirti. (1993). Folk culture of Manipur. Delhi: Manas Publications.
Singh, Saikhom Gopal. (2014). The Meeteis of Manipur: A Study in Human Geography. Delhi: Ruby Press & Co.

ภาษา

Bhat, D. N. S.; & Ningomba, S. (1997). Manipuri grammar. Munich: Lincom Europa.
Chelliah, Shobhana L. (1990). Experiencer subjects in Manipuri. In V. M. Manindra & K. P. Mohanan (Eds.), Experiencer subjects in South Asian languages (pp. 195–211). Stanford: The Center for the Study of Language and Information.
Chelliah, Shobhana L. (1992). Tone in Manipuri. In K. L. Adams & T. J. Hudak (Eds.), Papers from the first annual meeting of the Southeast Asian Linguistics Society 1991 (pp. 65–85). Tempe, AZ: Arizona State University.
Chelliah, Shobhana L. (1992). Bracketing paradoxes in Manipuri. In M. Aronoff (Ed.), Morphology now (pp. 33–47). Albany: State University of New York Press.
Chelliah, Shobhana L. (1994). Morphological change and fast speech phenomena in the Manipuri verb. In K. L. Adams & T. J. Hudak (Eds.), Papers from the second annual meeting of the Southeast Asian Linguistics Society 1992 (pp. 121–134). Tempe, AZ: Arizona State University.
Chelliah, Shobhana L. (1997). A grammar of Meitei. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 0-19-564331-3.
Chelliah, Shobhana L. (2002). Early Meitei manuscripts. In C. I. Beckwith (Ed.), Medieval Tibeto-Burman languages: PIATS 2000: Tibetan studies: Proceedings of the ninth seminar of the International Association of Tibetan Studies, Leiden 2000 (pp. 59–71). Leiden, Netherlands: Brill.
Chelliah, Shobhana L. (2002). A glossary of 39 basic words in archaic and modern Meitei. In C. I. Beckwith (Ed.), Medieval Tibeto-Burman languages: PIATS 2000: Tibetan studies: Proceedings of the ninth seminar of the International Association of Tibetan Studies, Leiden 2000 (pp. 189–190). Leiden, Netherlands: Brill.
Chelliah, Shobhana L. (2004). "Polysemy through metonymy: The case of Meitei pi 'grandmother'". Studies in Language. 28 (2): 363–386. doi:10.1075/sl.28.2.04che.
Chelliah, Shobhana L. (2015). "Is Manipur a linguistic area?". Journal of South Asian Languages and Linguistics. 2 (1): 87–109. doi:10.1515/jsall-2015-0004. S2CID 130962163.
Singh, Ningthoukhongjam Khelchandra. (1964). Manipuri to Manipuri & English dictionary.

แหล่งข้อมูลอื่น

บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Ethnologue-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 "Meitei". Ethnologue (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 April 2020.

[2] Moseley, C., บ.ก. (2010). Atlas of the world's languages in danger (3rd ed). Paris: UNESCO Publishing.

[2]

[1]