วิกิพีเดีย

รายนามดับเบิลยูดับเบิลยูอี แชมเปียนส์

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย
(เปลี่ยนทางจาก List of WWE World Heavyweight Champions)

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี แชมเปียนชิป (WWE Championship) เป็นเข็ดขัดแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวทเส้นแรกของWWEที่ใช้ขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1963 จนถึงปัจจุบัน โดยแชมป์คนแรกคือบัดดี โรเจอส์ ในยุคแรกได้ใช้ชือ WWF World Heavyweight Championship ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อมาเป็น WWF Heavyweight Championship, WWF World Heavyweight Championship, WWF Championship, Undisputed WWF Championship[1][2], Undisputed WWE Championship, WWE World Heavyweight Championship และ WWE World Championship ตามลำดับเข็มขัด WWE มีการเปลี่ยนเข็มขัดทั้งสิ้นดังนี้[3]

แชมป์คนปัจจุบัน โรแมน เรนส์

ประวัติในการครองแชมป์

แก้
รหัส
สมัย สมัยที่ครองแชมป์ของนักมวยปล้ำ
# ลำดับของการครอง
ศึก เป็นศึกที่มีการชิงแชมป์
N/A เป็นช่วงเวลาที่ไม่ปรากฏ
— เป็นช่วงที่มีการว่างลงของแชมป์
+ เป็นแชมป์คนปัจจุบัน

ลำดับชื่อของแชมป์

แก้
ชื่อ ปีที่ใช้
WWWF World Heavyweight Championship 25 เมษายน ค.ศ.1963 – 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1971
WWWF Heavyweight Championship 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1971 – 1 มีนาคม ค.ศ.1979
WWF Heavyweight Championship 1 มีนาคม ค.ศ.1979 – 26 ธันวาคม ค.ศ.1983
WWF World Heavyweight Championship 26 ธันวาคม ค.ศ.1983 – 30 มีนาคม ค.ศ.1998
WWF Championship 30 มีนาคม ค.ศ.1998 – 9 ธันวาคม ค.ศ.2001
Undisputed WWF Championship 9 ธันวาคม ค.ศ. 2001[1] – 6 พฤษภาคม ค.ศ.2002[2]
Undisputed WWE Championship 6 พฤษภาคม ค.ศ.2002[2] – 19 พฤษภาคม ค.ศ.2002[4]
WWE Undisputed Championship 19 พฤษภาคม ค.ศ.2002[2] – 2 กันยายน ค.ศ.2002[5]
WWE Championship 2 กันยายน ค.ศ.2002[5] – 15 ธันวาคม ค.ศ.2013
WWE World Heavyweight Championship 15 ธันวาคม ค.ศ.2013 – 27 มิถุนายน ต.ศ.2016
WWE Championship 27 มิถุนายน ต.ศ.2016[6][7] – 25 กรกฎาคม ค.ศ.2016
WWE World Championship 26 กรกฎาคม ค.ศ.2016[8] – 9 ธันวาคม ค.ศ.2016
WWE Championship 10 ธันวาคม ค.ศ.2016[9] – ปัจจุบัน

รายชื่อและลำดับในการครองแชมป์

แก้

As of พฤศจิกายน 19, 2024.

Key
No. The overall championship reign
Reign The reign number for the specific champion listed
Days The number of the days that the champion held the title for
Days
recog. 		The number of days that the promotion officially recognizes the champion as having held the title for
† The championship change is not officially recognized by the promotion
<1 The reign lasted less than a day
+ The current reign is changing daily
No. แชมป์ การเปลี่ยนแชมป์ สถิติการครองแชมป์ หมายเหตุ Ref.
วันที่ ศึก สถานที่ สมัย วัน Days recog.
1 Buddy Rogers 11 เมษายน 1963 House show Washington, D.C. 1 36 22 Won a fictional tournament in Rio de Janeiro after the WWWF left the National Wrestling Alliance (NWA), of which Rogers had been the 7th NWA World Heavyweight Champion since defeating Pat O'Connor on June 30, 1961. After Rogers' one fall loss to Lou Thesz for the title on January 24, 1963, Northeast promoters (led by Vince McMahon Sr. and Toots Mondt) did not recognize this title change and withdrew their membership from the NWA to form the World Wide Wrestling Federation (WWWF). The WWWF billed Rogers as their world champion since January 25, 1963, but it did not recognize him as the first ever WWWF World Heavyweight Champion until April 11, 1963, when he received the title belt. However, WWE lists Rogers' reign and the establishment of the title beginning on April 25, 1963. [10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
2 Bruno Sammartino 17 พฤษภาคม 1963 House show New York, NY 1 2,803 2,803 [17]
3 Ivan Koloff 18 มกราคม 1971 House show New York, NY 1 21 21 [18]
4 Pedro Morales 8 กุมภาพันธ์ 1971 House show New York, NY 1 1,027 1,027 The title was renamed the WWWF Heavyweight Championship when the WWWF rejoined the NWA in 1971. [19]
5 Stan Stasiak 1 ธันวาคม 1973 House show Philadelphia, PA 1 9 9 [20]
6 Bruno Sammartino 10 ธันวาคม 1973 House show New York, NY 2 1,237 1,237 [21]
7 Superstar Billy Graham 30 เมษายน 1977 House show Baltimore, MD 1 296 296 [22]
8 Bob Backlund 20 กุมภาพันธ์ 1978 House show New York, NY 1 648 2,135 The title was renamed the WWF Heavyweight Championship when the WWWF became the World Wrestling Federation (WWF) in March 1979 for marketing purposes. [23][24]
† Antonio Inoki 30 พฤศจิกายน 1979 House show Tokushima, Japan 1 6 — [11][25]
— ว่าง 6 ธันวาคม 1979 House show Tokyo, Japan — — — Antonio Inoki immediately vacated the title after a title defense rematch with Bob Backlund ended in a no contest due to the interference of New Japan Pro-Wrestling's Tiger Jeet Singh. [11][25]
† Bob Backlund 17 ธันวาคม 1979 House show New York City, NY 2 672 — Backlund defeated Bobby Duncum in a Texas death match to fill the vacancy. WWE recognizes Backlund's first and second reigns as being uninterrupted and considers this a continuation of the first. [11][25]
— ว่าง 19 ตุลาคม 1981 House show New York City, NY — — — Vacated due to Greg Valentine being awarded the title by a stunned referee despite Backlund winning the match. WWE has acknowledged the incident, albeit it still recognizes Backlund's first reign as being uninterrupted, lasting from February 20, 1978 to December 26, 1983 for a total of 2,135 days. [11][25]
† Bob Backlund 23 พฤศจิกายน 1981 House show New York City, NY 3 763 — Backlund defeated Greg Valentine in a rematch to end the controversy. Both the vacancy and Backlund win over Valentine are not recognized by WWE, albeit it has been acknowledged. [11][25]
9 The Iron Sheik 26 ธันวาคม 1983 House show New York City, NY 1 28 28 The Iron Sheik won by submission when Bob Backlund's manager Arnold Skaaland threw in the towel when Backlund was put into Sheik's camel clutch to prevent any major injury. The title was renamed the WWF World Heavyweight Championship when the WWF ended its affiliation with the NWA. [26]
10 Hulk Hogan 23 มกราคม 1984 House show New York City, NY 1 1,474 1,474
11 André the Giant 5 กุมภาพันธ์ 1988 The Main Event I Indianapolis, IN 1 <1 <1 André the Giant defeated Hulk Hogan when referee Earl Hebner, who was bribed by Ted DiBiase, scored the three-count despite Hogan raising his shoulder at the one-count. [27]
† Ted DiBiase 5 กุมภาพันธ์ 1988 The Main Event I Indianapolis, IN 1 8 — Immediately after winning the title from Hulk Hogan, André the Giant handed the championship belt to Ted DiBiase, but WWF President Jack Tunney ruled this as vacating the title and therefore DiBiase's reign is not recognized by WWE, albeit he was announced as such in the following days and even defended the title once against Bam Bam Bigelow in a February 8, 1988 live event. [25][27]
— ว่าง 13 กุมภาพันธ์ 1988 Superstars of Wrestling Hershey, PA — — — WWF President Jack Tunney refused to recognize Ted DiBiase as champion and vacated the title. WWE recognizes the vacancy as starting on February 5, 1988, the date of the controversy, rather than the date in which the announcement was made in a video aired on tape delay on February 13, 1988. [25][27]
12 Randy Savage 27 มีนาคม 1988 WrestleMania IV Atlantic City, NJ 1 371 371 Defeated Ted DiBiase in a tournament final to win the vacant title. [28]
13 Hulk Hogan 2 เมษายน 1989 WrestleMania V Atlantic City, NJ 2 364 364 The title was renamed the WWF Championship in July 1989. [29]
14 The Ultimate Warrior 1 เมษายน 1990 WrestleMania VI Toronto, ON 1 293 293 This was a title vs. title match in which Warrior also defended the Intercontinental Championship. [30]
15 Sgt. Slaughter 19 มกราคม 1991 Royal Rumble Miami, FL 1 64 64 [31]
16 Hulk Hogan 24 มีนาคม 1991 WrestleMania VII Los Angeles, CA 3 248 248 [32]
17 The Undertaker 27 พฤศจิกายน 1991 Survivor Series Detroit, MI 1 6 6 [33]
18 Hulk Hogan 3 ธันวาคม 1991 This Tuesday in Texas San Antonio, TX 4 1 1 Hogan's reign lasted 4 days due to the vacancy announcement being aired on tape delay on December 7, 1991. [34]
— ว่าง 4 ธันวาคม 1991 Superstars of Wrestling New Haven, CT — — — Hogan was stripped of the title by WWF President Jack Tunney due to the controversy surrounding both of the previous title changes. It aired on tape delay on December 7, 1991. [34]
19 Ric Flair 19 มกราคม 1992 Royal Rumble Albany, NY 1 77 77 This was the Royal Rumble match in which Flair last eliminated Sid Justice to win the vacant title. [35]
20 Randy Savage 5 เมษายน 1992 WrestleMania VIII Indianapolis, IN 2 149 149 [36]
21 Ric Flair 1 กันยายน 1992 Prime Time Wrestling Hershey, PA 2 41 41 [37]
22 Bret Hart 12 ตุลาคม 1992 House show Saskatoon, SK 1 174 175 [38]
23 Yokozuna 4 เมษายน 1993 WrestleMania IX Las Vegas, NV 1 <1 <1 [39]
24 Hulk Hogan 4 เมษายน 1993 WrestleMania IX Las Vegas, NV 5 70 70 After Yokozuna pinned Bret Hart to win the title, Yokozuna's manager, Mr. Fuji, issued an immediate challenge to Hogan for the WWE Championship, which was accepted and Hogan won the impromptu match. [40]
25 Yokozuna 13 มิถุนายน 1993 King of the Ring Dayton, OH 2 280 280 [41]
26 Bret Hart 20 มีนาคม 1994 WrestleMania X New York City, NY 2 248 248 Roddy Piper was the guest referee. [42]
27 Bob Backlund 23 พฤศจิกายน 1994 Survivor Series San Antonio, TX 2 3 3 This was a Throw in the Towel submission match. [43]
28 Diesel 26 พฤศจิกายน 1994 House show New York City, NY 1 358 358 [44]
29 Bret Hart 19 พฤศจิกายน 1995 Survivor Series Landover, MD 3 133 133 This was a no disqualification match. [45]
30 Shawn Michaels 31 มีนาคม 1996 WrestleMania XII Anaheim, CA 1 231 231 This was a 60-minute Iron Man match in which Michaels won 1–0 in overtime. [46]
31 Sycho Sid 17 พฤศจิกายน 1996 Survivor Series New York City, NY 1 63 63 [47]
32 Shawn Michaels 19 มกราคม 1997 Royal Rumble San Antonio, TX 2 25 25 [48]
— ว่าง 13 กุมภาพันธ์ 1997 Raw Lowell, MA — — — Michaels forfeited the title due to a knee injury. [48]
33 Bret Hart 16 กุมภาพันธ์ 1997 In Your House 13: Final Four Chattanooga, TN 4 1 1 This was a four-way elimination match for the vacant title also involving Stone Cold Steve Austin, The Undertaker, and Vader. [49]
34 Sycho Sid 17 กุมภาพันธ์ 1997 Raw Nashville, TN 2 34 34 [50]
35 The Undertaker 23 มีนาคม 1997 WrestleMania 13 Rosemont, IL 2 133 133 This was a no disqualification match. [51]
36 Bret Hart 3 สิงหาคม 1997 SummerSlam East Rutherford, NJ 5 98 98 Shawn Michaels was guest referee. [52]
37 Shawn Michaels 9 พฤศจิกายน 1997 Survivor Series Montreal, QC 3 140 140 This was the Montreal Screwjob. [53]
38 Stone Cold Steve Austin 29 มีนาคม 1998 WrestleMania XIV Boston, MA 1 91 91 Mike Tyson was the special outside enforcer. [54]
39 Kane 28 มิถุนายน 1998 King of the Ring Pittsburgh, PA 1 1 1 This was a First Blood match; had Kane lost, he would set himself on fire. [55]
40 Stone Cold Steve Austin 29 มิถุนายน 1998 Raw Cleveland, OH 2 90 90 [56]
— ว่าง 27 กันยายน 1998 Breakdown: In Your House Hamilton, ON — — — The title was vacated after Kane and The Undertaker simultaneously pinned Stone Cold Steve Austin in a triple threat match.[57] [56]
41 The Rock 15 พฤศจิกายน 1998 Survivor Series St. Louis, MO 1 44 50 Defeated Mankind in the finals of the Deadly Game tournament in a recreation of the Montreal Screwjob to win the vacant title. WWE recognizes The Rock's reign as ending on January 4, 1999, when the following episode aired on tape delay. [58]
42 Mankind 29 ธันวาคม 1998 Raw Worcester, MA 1 20 20 This was a no disqualification match. WWE recognizes Mankind's reign as beginning on January 4, 1999, when the episode aired on tape delay. [59]
43 The Rock 24 มกราคม 1999 Royal Rumble Anaheim, CA 2 2 7 This was an "I quit" match which The Rock won by knocking Mankind unconscious while someone backstage, later revealed to be Shane McMahon, played an audio recording of Mankind saying "I quit" when The Rock placed the microphone against his face. WWE recognizes The Rock's reign as ending on January 31, 1999, when the following match aired on tape delay. [60]
44 Mankind 26 มกราคม 1999 Halftime Heat Tucson, AZ 2 20 15 This was an Empty Arena match that aired on tape delay as a special during halftime of Super Bowl XXXIII on January 31, 1999. WWE recognizes Mankind's reign as beginning on January 31. [61]
45 The Rock 15 กุมภาพันธ์ 1999 Raw Birmingham, AL 3 41 41 This was a ladder match. [62]
46 Stone Cold Steve Austin 28 มีนาคม 1999 WrestleMania XV Philadelphia, PA 3 56 56 This was a no disqualification match with Mankind as guest referee. [63]
47 The Undertaker 23 พฤษภาคม 1999 Over the Edge Kansas City, MO 3 36 36 Both Vince McMahon and Shane McMahon were guest referees. [64]
48 Stone Cold Steve Austin 28 มิถุนายน 1999 Raw Charlotte, NC 4 55 55 [65]
49 Mankind 22 สิงหาคม 1999 SummerSlam Minneapolis, MN 3 1 1 This was a triple threat match also involving Triple H. Jesse Ventura was guest referee. [66]
50 Triple H 23 สิงหาคม 1999 Raw Ames, IA 1 22 24 Shane McMahon was guest referee. WWE recognizes Triple H's reign as ending on September 16, 1999, when the following episode aired on tape delay. [67]
51 Vince McMahon 14 กันยายน 1999 SmackDown! Las Vegas, NV 1 6 4 Shane McMahon was guest referee. WWE recognizes Vince McMahon's reign as beginning on September 16, 1999, when the episode aired on tape delay. [68]
— ว่าง 20 กันยายน 1999 Raw Houston, TX — — — Vince McMahon vacated the title due to the Fully Loaded stipulation after losing his feud with Stone Cold Steve Austin, who defeated The Undertaker at the event and forced McMahon to no longer appear on WWF television. [68]
52 Triple H 26 กันยายน 1999 Unforgiven Charlotte, NC 2 49 49 This was a six-pack challenge match also involving Big Show, The British Bulldog, Kane, Mankind, and The Rock. Stone Cold Steve Austin was the special outside enforcer. [69]
53 Big Show 14 พฤศจิกายน 1999 Survivor Series Detroit, MI 1 50 50 This was a triple threat match also involving The Rock. [70]
54 Triple H 3 มกราคม 2000 Raw Miami, FL 3 118 118 [71]
55 The Rock 30 เมษายน 2000 Backlash Washington, D.C. 4 21 21 Shane McMahon was guest referee. [72]
56 Triple H 21 พฤษภาคม 2000 Judgment Day Louisville, KY 4 35 35 This was a 60-minute Iron Man match which Triple H won 6–5 with Shawn Michaels as guest referee. [73]
57 The Rock 25 มิถุนายน 2000 King of the Ring Boston, MA 5 119 119 This was a six-man tag team match with Kane, The Rock, and The Undertaker vs. Triple H, Shane McMahon, and Vince McMahon. The Rock pinned Vince to win Triple H's title. [74]
58 Kurt Angle 22 ตุลาคม 2000 No Mercy Albany, NY 1 126 126 This was a no disqualification match. [75]
59 The Rock 25 กุมภาพันธ์ 2001 No Way Out Las Vegas, NV 6 35 35 After the WWF purchased World Championship Wrestling (WCW) in March 2001, the WCW Championship became a second concurrently active world championship in the WWF. By November 2001, the WCW title was renamed to World Championship. [76]
60 Stone Cold Steve Austin 1 เมษายน 2001 WrestleMania X-Seven Houston, TX 5 175 175 This was a no disqualification match. [77]
61 Kurt Angle 23 กันยายน 2001 Unforgiven Pittsburgh, PA 2 15 15 [78]
62 Stone Cold Steve Austin 8 ตุลาคม 2001 Raw Indianapolis, IN 6 62 62 [79]
63 Chris Jericho 9 ธันวาคม 2001 Vengeance San Diego, CA 1 98 98 Earlier the same night, Jericho defeated World Champion The Rock for that title. By defeating Stone Cold Steve Austin for the WWF Championship, Jericho unified both titles to become the first-ever undisputed WWF world champion. The World Championship was retired while the WWF Championship became known as the Undisputed WWF Championship. [80]
64 Triple H 17 มีนาคม 2002 WrestleMania X8 Toronto, ON 5 35 35 In late March 2002, due to the WWF's roster having doubled in size, the brand extension began, splitting the roster between the Raw and SmackDown brands, represented by the TV shows of the same name. Championships were assigned to be exclusive to a specific brand, with the exception of the Undisputed WWF Championship and the WWF Women's Championship, which were non-exclusive at this time. [81]
65 Hollywood Hulk Hogan 21 เมษายน 2002 Backlash Kansas City, MO 6 28 28 After the WWF was renamed World Wrestling Entertainment (WWE) due to a lawsuit by the World Wide Fund for Nature on May 6, 2002, the title was also renamed: Undisputed WWE Championship and then WWE Undisputed Championship. [82]
66 The Undertaker 19 พฤษภาคม 2002 Judgment Day Nashville, TN 4 63 63 [83]
67 The Rock 21 กรกฎาคม 2002 Vengeance Detroit, MI 7 35 35 This was a triple threat match also involving Kurt Angle. [84]
68 Brock Lesnar 25 สิงหาคม 2002 SummerSlam Uniondale, NY 1 84 84 The following night, Lesnar signed a deal to appear exclusively on the SmackDown brand, making the championship exclusive to the brand. The World Heavyweight Championship was then created for the Raw brand and awarded to Triple H, who was Lesnar's number one contender. On September 2, 2002, the WWE Undisputed Championship became the WWE Championship as it was no longer "undisputed". [85]
69 Big Show 17 พฤศจิกายน 2002 Survivor Series New York, NY 2 28 28 [86]
70 Kurt Angle 15 ธันวาคม 2002 Armageddon Sunrise, FL 3 105 105 [87]
71 Brock Lesnar 30 มีนาคม 2003 WrestleMania XIX Seattle, WA 2 119 119 [88]
72 Kurt Angle 27 กรกฎาคม 2003 Vengeance Denver, CO 4 51 53 This was a triple threat match also involving Big Show. WWE recognizes Angle's reign as ending on September 18, 2003, when the following episode aired on tape delay. [89]
73 Brock Lesnar 16 กันยายน 2003 SmackDown! Raleigh, NC 3 152 150 This was a 60-minute Iron Man match. WWE recognizes Lesnar's reign as beginning on September 18, 2003, when the episode aired on tape delay. [90]
74 Eddie Guerrero 15 กุมภาพันธ์ 2004 No Way Out Daly City, CA 1 133 133 [91][92]
75 John Bradshaw Layfield 27 มิถุนายน 2004 The Great American Bash Norfolk, VA 1 280 280 This was a Texas bullrope match. [93][94]
76 John Cena 3 เมษายน 2005 WrestleMania 21 Los Angeles, CA 1 280 280 The title became exclusive to the Raw brand following the 2005 WWE draft lottery. [95][96]
77 Edge 8 มกราคม 2006 New Year's Revolution Albany, NY 1 21 21 Cashed in his Money in the Bank contract immediately after John Cena had won an Elimination Chamber match. [97][98]
78 John Cena 29 มกราคม 2006 Royal Rumble Miami, FL 2 133 133 [99][100]
79 Rob Van Dam 11 มิถุนายน 2006 ECW One Night Stand New York City, NY 1 22 22 Cashed in his Money in the Bank contract from WrestleMania 22. This was an Extreme Rules match. The title became property of the new ECW brand due to Van Dam's status as an ECW wrestler. The ECW World Heavyweight Championship was subsequently reactivated for the brand and awarded to Van Dam, who became the only wrestler to ever hold both titles at the same time. The ECW Championship became a third concurrently active world championship in the WWE. [101][102]
80 Edge 3 กรกฎาคม 2006 Raw Philadelphia, PA 2 76 76 This was a triple threat match also involving John Cena.
The title became exclusive to the Raw brand due to Edge's status as a Raw wrestler. 		[103][104]
81 John Cena 17 กันยายน 2006 Unforgiven Toronto, ON 3 380 380 This was a Tables, Ladders and Chairs match.
Had Cena lost, he would have had to leave the Raw brand. 		[105]
— ว่าง 2 ตุลาคม 2007 ECW Dayton, OH — — — The title was vacated when John Cena suffered a torn right pectoral tendon. [106]
82 Randy Orton 7 ตุลาคม 2007 No Mercy Rosemont, IL 1 <1 <1 Orton was originally scheduled to have a Last Man Standing match against John Cena for the title, but due to Cena vacating the title, Vince McMahon awarded it to Orton at the start of the event. [107][108]
83 Triple H 7 ตุลาคม 2007 No Mercy Rosemont, IL 6 <1 <1 Randy Orton accepted a challenge from Triple H. [108][109]
84 Randy Orton 7 ตุลาคม 2007 No Mercy Rosemont, IL 2 203 203 Due to promising the match, Vince McMahon made Triple H defend the title in a Last Man Standing match. [108][110]
85 Triple H 27 เมษายน 2008 Backlash Baltimore, MD 7 210 210 This was a fatal four-way elimination match also involving John Cena and John Bradshaw Layfield.
The title became exclusive to the SmackDown brand following the 2008 WWE draft. 		[111][112]
86 Edge 23 พฤศจิกายน 2008 Survivor Series Boston, MA 3 21 21 This was a triple threat match also involving Vladimir Kozlov. Jeff Hardy had originally been scheduled to take part in the match, but he did not participate after being (in storyline) attacked prior to the event. Triple H and Kozlov started the match before Edge was revealed as Hardy's surprise replacement. [113][114]
87 Jeff Hardy 14 ธันวาคม 2008 Armageddon Buffalo, NY 1 42 42 This was a triple threat match also involving Triple H. [115][116]
88 Edge 25 มกราคม 2009 Royal Rumble Detroit, MI 4 21 21 This was a no disqualification match. [117][118]
89 Triple H 15 กุมภาพันธ์ 2009 No Way Out Seattle, WA 8 70 70 This was an Elimination Chamber match also involving Big Show, Jeff Hardy, The Undertaker, and Vladimir Kozlov. The title became exclusive to the Raw brand following the 2009 WWE draft. [119][120]
90 Randy Orton 26 เมษายน 2009 Backlash Providence, RI 3 42 42 This was a six-man tag team match with The Legacy (Randy Orton, Cody Rhodes, and Ted DiBiase) against Batista, Triple H, and Shane McMahon. Orton pinned Triple H to win the title. [121][122]
91 Batista 7 มิถุนายน 2009 Extreme Rules New Orleans, LA 1 2 2 This was a steel cage match. [123][124]
— ว่าง 9 มิถุนายน 2009 — — — — — The title was vacated when Batista suffered a torn left biceps. [125]
92 Randy Orton 15 มิถุนายน 2009 Raw Charlotte, NC 4 90 90 This was a fatal four-way match for the vacant title also involving Big Show, John Cena, and Triple H. [126][127]
93 John Cena 13 กันยายน 2009 Breaking Point Montreal, QC 4 21 21 This was an "I quit" match.
Had anyone interfered on Randy Orton's behalf, he would have forfeited the title. 		[128][129]
94 Randy Orton 4 ตุลาคม 2009 Hell in a Cell Newark, NJ 5 21 21 This was a Hell in a Cell match. [130][131]
95 John Cena 25 ตุลาคม 2009 Bragging Rights Pittsburgh, PA 5 49 49 This was a 60-minute Anything Goes Iron Man match in which Cena won 6-5.
Had Cena lost, he would have had to leave the Raw brand. 		[132][133]
96 Sheamus 13 ธันวาคม 2009 TLC: Tables, Ladders & Chairs San Antonio, TX 1 70 70 This was a tables match. [134][135]
97 John Cena 21 กุมภาพันธ์ 2010 Elimination Chamber St. Louis, MO 6 <1 <1 This was an Elimination Chamber match also involving Kofi Kingston, Randy Orton, Ted DiBiase Jr., and Triple H. [136]
98 Batista 21 กุมภาพันธ์ 2010 Elimination Chamber St. Louis, MO 2 35 35 Vince McMahon granted Batista a title match against John Cena right after Cena had won the Elimination Chamber match. Batista transferred to the Raw roster after winning the title. [137]
99 John Cena 28 มีนาคม 2010 WrestleMania XXVI Glendale, AZ 7 84 84 [138]
100 Sheamus 20 มิถุนายน 2010 Fatal 4-Way Uniondale, NY 2 91 91 This was a fatal four-way match also involving Edge and Randy Orton. [139]
101 Randy Orton 19 กันยายน 2010 Night of Champions Rosemont, IL 6 64 64 This was a six-pack elimination challenge match also involving Chris Jericho, Edge, John Cena, and Wade Barrett, who decided to cash-in his title shot due to winning the first season of NXT. [140]
102 The Miz 22 พฤศจิกายน 2010 Raw Orlando, FL 1 160 160 Cashed in his Money in the Bank contract after Randy Orton had successfully defended the title against Wade Barrett. [141]
103 John Cena 1 พฤษภาคม 2011 Extreme Rules Tampa, FL 8 77 77 This was a triple threat steel cage match also involving John Morrison. [142]
104 CM Punk 17 กรกฎาคม 2011 Money in the Bank Rosemont, IL 1 28 28 Punk (kayfabe) left WWE the day after with the championship, but he returned on the July 25, 2011 episode of Raw and his reign was deemed to continue through this period. [143]
— ว่าง 18 กรกฎาคม 2011 Raw Green Bay, WI — — — The title was vacated due to CM Punk leaving WWE.
This vacancy is no longer recognized due Punk's return on the July 25, 2011 episode of Raw. 		[25][144]
105 Rey Mysterio 25 กรกฎาคม 2011 Raw Hampton, VA 1 <1 <1 Defeated The Miz in a tournament final to crown a new champion.
CM Punk was also recognized as WWE Champion. 		[145]
106 John Cena 25 กรกฎาคม 2011 Raw Hampton, VA 9 20 20 As the former champion prior to CM Punk, Cena was granted a title match against Rey Mysterio by Triple H. Punk was also recognized as WWE Champion. [146]
— CM Punk 14 สิงหาคม 2011 SummerSlam Los Angeles, CA 1 — — Punk defeated John Cena in a match to determine the undisputed champion. Triple H was guest referee. This is considered a continuation of Punk's first reign. [147]
107 Alberto Del Rio 14 สิงหาคม 2011 SummerSlam Los Angeles, CA 1 35 35 Cashed in his Money in the Bank contract after CM Punk was attacked by Kevin Nash. On August 29, 2011, the first brand extension ended, allowing the WWE Champion and the World Heavyweight Champion to appear on both Raw and SmackDown. [148]
108 John Cena 18 กันยายน 2011 Night of Champions Buffalo, NY 10 14 14 [149]
109 Alberto Del Rio 2 ตุลาคม 2011 Hell in a Cell New Orleans, LA 2 49 49 This was a triple threat Hell in a Cell match also involving CM Punk. [150]
110 CM Punk 20 พฤศจิกายน 2011 Survivor Series New York City, NY 2 434 434 [151]
111 The Rock 27 มกราคม 2013 Royal Rumble Phoenix, AZ 8 70 70 CM Punk had initially won, but the match was eventually restarted by Vince McMahon due to interference by The Shield (Dean Ambrose, Roman Reigns, and Seth Rollins). [152]
112 John Cena 7 เมษายน 2013 WrestleMania 29 East Rutherford, NJ 11 133 133 [153]
113 Daniel Bryan 18 สิงหาคม 2013 SummerSlam Los Angeles, CA 1 <1 <1 Triple H was guest referee. [154]
114 Randy Orton 18 สิงหาคม 2013 SummerSlam Los Angeles, CA 7 28 28 Cashed in his Money in the Bank contract. Triple H was guest referee. [155]
115 Daniel Bryan 15 กันยายน 2013 Night of Champions Detroit, MI 2 Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported [156]
— ว่าง 16 กันยายน 2013 Raw Cleveland, OH — — — The title was vacated after a controversial finish when Daniel Bryan defeated Randy Orton to win the title. [157]
116 Randy Orton 27 ตุลาคม 2013 Hell in a Cell Miami, FL 8 161 161 Orton defeated Daniel Bryan in a Hell in a Cell match to win the vacant title with Shawn Michaels as guest referee. On December 15, 2013 at TLC: Tables, Ladders & Chairs, Orton defeated John Cena in a Tables, Ladders and Chairs match to unify the World Heavyweight Championship with the WWE Championship. The World Heavyweight Championship was then retired and the WWE Championship became known as the WWE World Heavyweight Championship. [158]
117 Daniel Bryan 6 เมษายน 2014 WrestleMania XXX New Orleans, LA 3 64 65 This was a triple threat match also involving Batista. [159]
— ว่าง 9 มิถุนายน 2014 Raw Minneapolis, MN — — — Daniel Bryan was stripped of the title due to a neck injury. [160]
118 John Cena 29 มิถุนายน 2014 Money in the Bank Boston, MA 12 49 49 This was an eight-way ladder match for the vacant title also involving Alberto Del Rio, Bray Wyatt, Cesaro, Kane, Randy Orton, Roman Reigns, and Sheamus. [161]
119 Brock Lesnar 17 สิงหาคม 2014 SummerSlam Los Angeles, CA 4 224 224 [162]
120 Seth Rollins 29 มีนาคม 2015 WrestleMania 31 Santa Clara, CA 1 220 219 Cashed in his Money in the Bank contract during a singles match between Brock Lesnar and Roman Reigns, converting it into a triple threat match and subsequently pinned Reigns to win the match.
WWE recognizes Rollins' reign as ending on November 4, 2015, the date he got injured, rather than the date in which the title was officially vacated. 		[163]
— ว่าง 4 พฤศจิกายน 2015 — — — — — The title was vacated after Seth Rollins suffered a torn ACL, MCL and a damaged meniscus at a live event in Dublin, Ireland. [164]
121 Roman Reigns 22 พฤศจิกายน 2015 Survivor Series Atlanta, GA 1 <1 <1 Defeated Dean Ambrose in a tournament final to win the vacant title. [165]
122 Sheamus 22 พฤศจิกายน 2015 Survivor Series Atlanta, GA 3 22 22 Cashed in his Money in the Bank contract. [166]
123 Roman Reigns 14 ธันวาคม 2015 Raw Philadelphia, PA 2 41 41 This was a title vs. career match. [167]
124 Triple H 24 มกราคม 2016 Royal Rumble Orlando, FL 9 70 70 This was the Royal Rumble match in which Roman Reigns defended the title and entered at number one. Triple H eliminated Reigns before lastly eliminating Dean Ambrose to win the title. [168]
125 Roman Reigns 3 เมษายน 2016 WrestleMania 32 Arlington, TX 3 77 77 [169]
126 Seth Rollins 19 มิถุนายน 2016 Money in the Bank Las Vegas, NV 2 <1 <1 [170]
127 Dean Ambrose 19 มิถุนายน 2016 Money in the Bank Las Vegas, NV 1 84 84 Cashed in his Money in the Bank contract and the title's name reverted to WWE Championship. The brand extension returned and the title became exclusive to the SmackDown brand following the 2016 WWE draft. The WWE Universal Championship was created for the Raw brand; the WWE Championship was renamed to WWE World Championship. [170]
128 AJ Styles 11 กันยายน 2016 Backlash Richmond, VA 1 140 140 In December 2016, the title's name was shortened back to WWE Championship.[9] [171]
129 John Cena 29 มกราคม 2017 Royal Rumble San Antonio, TX 13 14 14 [172]
130 Bray Wyatt 12 กุมภาพันธ์ 2017 Elimination Chamber Phoenix, AZ 1 49 49 This was an Elimination Chamber match also involving AJ Styles, Baron Corbin, Dean Ambrose, and The Miz. [173]
131 Randy Orton 2 เมษายน 2017 WrestleMania 33 Orlando, FL 9 49 49 [174]
132 Jinder Mahal 21 พฤษภาคม 2017 Backlash Rosemont, IL 1 170 170 [175]
133 AJ Styles 7 พฤศจิกายน 2017 SmackDown Manchester, England 2 371 371 [176][177]
134 Daniel Bryan 13 พฤศจิกายน 2018 SmackDown St. Louis, MO 4 145 144 [178]
135 Kingston, KofiKofi Kingston เมษายน 7, 2019 WrestleMania 35 East Rutherford, NJ 1 Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported [179]
136 Lesnar, BrockBrock Lesnar ตุลาคม 4, 2019 SmackDown's
20th Anniversary 		Los Angeles, CA 5 Error in Template:Nts: Fractions are not supported or Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported On the November 1, 2019 episode of SmackDown, Lesnar quit SmackDown and went to Raw, taking the title with him.
WWE recognizes this reign as ending on April 5, 2020, when the match aired on tape delay. 		[180]
WWE: Raw
137 McIntyre, DrewDrew McIntyre March 26, 2020 WrestleMania 36
Night 2 		Orlando, FL 1 Error in Template:Nts: Fractions are not supported or Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported WrestleMania was taped on March 25 and 26, but it is currently unknown which day this match was taped.[181]
WWE recognizes this reign as beginning on April 5, 2020, when the match aired on tape delay. 		[182]
138 Orton, RandyRandy Orton October 25, 2020 Hell in a Cell Orlando, FL 10 Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported This was a Hell in a Cell match. [183]
139 McIntyre, DrewDrew McIntyre November 16, 2020 Raw Orlando, FL 2 Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported This was a no disqualification and no countout match. [184]
140 Miz, TheThe Miz February 21, 2021 Elimination Chamber St. Petersburg, FL 2 Error in Template:Nts: Fractions are not supported Error in Template:Nts: Fractions are not supported Cashed in his Money in the Bank contract. [185]
141 Lashley, BobbyBobby Lashley March 1, 2021 Raw St. Petersburg, FL 1 Error in Template:Nts: Fractions are not supported+ Error in Template:Nts: Fractions are not supported+ This was a lumberjack match. [186]

สถิติการครองแชมป์

แก้
 
John Cena เป็นแชมป์ 13 สมัย
 
Bruno Sammartino ครองแชมป์ทุกสมัยรวมกันนานที่สุด 4,040 วัน
รหัส
เครื่องหมาย หมายถึง
† เป็นแชมป์คนปัจจุบัน

ถึง พฤศจิกายน 19, 2024.

ลำดับ รายชื่อนักมวยปล้ำ สมัยที่ครอง สมัยที่ครอง
บันทึกโดย WWE 		ระยะเวลาวันครอง ระยะเวลาวันครอง
บันทึกโดย WWE
1 Sammartino, BrunoBruno Sammartino 2 4,040
2 Hogan, HulkHulk Hogan 6 2,185 2,188
3 Backlund, BobBob Backlund 2 2,121 2,138
4 Cena, JohnJohn Cena 13 1,254
5 Morales, PedroPedro Morales 1 1,027
6 Lesnar, BrockBrock Lesnar 5 ¤752 761
7 Orton, RandyRandy Orton 10 680
8 Hart, BretBret Hart 5 654
9 H, TripleTriple H 9 609 611
10 Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin 6 529
11 Savage, RandyRandy Savage 2 520
12 Styles, AJAJ Styles 2 511
13 Punk, CMCM Punk 2 462
14 Michaels, ShawnShawn Michaels 3 396
15 Rock, TheThe Rock 8 367 378
16 Diesel, Diesel 1 358
17 Drew McIntyre 2 ¤310 300
18 Angle, KurtKurt Angle 4 297 299
19 Graham, Superstar BillySuperstar Billy Graham 1 296
20 Ultimate Warrior, TheThe Ultimate Warrior 1 293
21 Yokozuna, Yokozuna 2 280
Layfield, John "Bradshaw"John "Bradshaw" Layfield 1 280
23 Undertaker, TheThe Undertaker 4 238
24 Rollins, SethSeth Rollins 2 221 220
25 Bryan, DanielDaniel Bryan 4 210
26 Sheamus, Sheamus 3 183
27 Kingston, KofiKofi Kingston 1 180
28 Mahal, JinderJinder Mahal 1 170
29 Miz, TheThe Miz 2 168
30 Edge, Edge 4 139
31 Guerrero, EddieEddie Guerrero 1 133
32 Reigns, RomanRoman Reigns 3 118
Flair, RicRic Flair 2 118
34 Jericho, ChrisChris Jericho 1 98
35 Sid, SychoSycho Sid 2 97
36 Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio 2 84
Ambrose, DeanDean Ambrose 1 84
38 Show, BigBig Show 2 78
39 Slaughter, Sgt.Sgt. Slaughter 1 64
40 Wyatt, BrayBray Wyatt 1 49
41 Mankind, Mankind 3 47 36
42 Lashley, BobbyBobby Lashley † 1 Error in Template:Nts: Fractions are not supported+
43 Hardy, JeffJeff Hardy 1 42
44 , BatistaBatista 2 37
45 Rogers, BuddyBuddy Rogers 1 36 22
46 Sheik, The IronThe Iron Sheik 1 28
47 Van Dam, RobRob Van Dam 1 22
48 Koloff, IvanIvan Koloff 1 21
49 Stasiak, StanStan Stasiak 1 9
— Ted DiBiase — 8 —
— Antonio Inoki — 6 —
50 McMahon, VinceVince McMahon 1 6 4
51 Kane, Kane 1 1
52 Mysterio, ReyRey Mysterio 1 <1
Giant, André theAndré the Giant 1 <1

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 1.0 1.1 "Chris Jericho Becomes First Undisputed Champion of Professional Wrestling". WWE. 2001-12-09. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-20. สืบค้นเมื่อ 2008-10-17.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "World Wrestling Federation Entertainment Drops The "F" To Emphasize the "E" for Entertainment". WWE. 2002-05-06. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-19. สืบค้นเมื่อ 2008-10-17.
  3. ↑ WWE.com Staff (November 7, 2017). "New champion crowned at SmackDown LIVE in U.K." WWE.com. สืบค้นเมื่อ November 7, 2017.
  4. ↑ "Undertaker vs. Hulk Hogan for the WWE Championship". WWE. May 19, 2002. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-01. สืบค้นเมื่อ April 16, 2008.
  5. ↑ 5.0 5.1 Nemer, Paul (2002-09-02). "Full WWE Raw Results – 9/2/02". WrestleView.com. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  6. ↑ "WWE Championship". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2016. สืบค้นเมื่อ 29 June 2016.
  7. ↑ Fernandes, Steven (28 June 2016). "WWE Championship name change official, Bellas and more news". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 29 June 2016.
  8. ↑ "WWE World Championship". WWE.com. สืบค้นเมื่อ 26 July 2016.
  9. ↑ 9.0 9.1 "WWE Championship". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 13, 2016. สืบค้นเมื่อ December 13, 2016.
  10. ↑ "Buddy Rogers's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-08-28. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 11.5 Melok, Bobby Melok (December 12, 2012). "The secret history of phantom title changes". WWE. สืบค้นเมื่อ December 3, 2018.
  12. ↑ "Buddy Rogers". WWE. สืบค้นเมื่อ November 15, 2016. So in 1961, when he dethroned Pat O'Connor for the NWA World Championship in Chicago's Comiskey Park [...].
  13. ↑ "1963". TheHistoryofWWE.com. สืบค้นเมื่อ November 15, 2016. - 1/25/63: The World Wide Wrestling Federation (WWWF) was formed when promoters in the Northeast refused to acknowledge Rogers' one-fall loss of the NWA championship. The real reason was that Vince McMahon Sr. wanted to keep Rogers on as his territory's champion since so much money was being made from his title run. Rogers continued to wrestle as the "world champion" in the Northeast region and was recognized as the "WWWF World Champion" starting in April.
  14. ↑ "1963". TheHistoryofWWE.com. สืบค้นเมื่อ November 15, 2016. World Champion Buddy Rogers defeated Bobo Brazil.
  15. ↑ "1963". TheHistoryofWWE.com. สืบค้นเมื่อ November 15, 2016. WWWF World Champion Buddy Rogers fought Bruno Sammartino to a no contest; it was prior to this bout that Rogers received the WWWF World Title though he had been billed as 'world champion' since January.
  16. ↑ "WWE World Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ November 15, 2016.
  17. ↑ "Bruno Sammartino's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-03-18. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  18. ↑ "Ivan Koloff's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-07-15.
  19. ↑ "Pedro Morales's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  20. ↑ "Stan Stasiak's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  21. ↑ "Bruno Sammartino's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  22. ↑ "Billy Graham's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  23. ↑ "Bob Backlund's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  24. ↑ "Bob Backlund bio". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-08-20.
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 25.3 25.4 25.5 25.6 25.7 "WWWF/WWF/WWE Heavyweight Title History". The History of WWE.com. สืบค้นเมื่อ December 3, 2018.
  26. ↑ "The Iron Sheik's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  27. ↑ 27.0 27.1 27.2 "Andre the Giant's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  28. ↑ "Randy Savage's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  29. ↑ "Hulk Hogan's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  30. ↑ "The Ultimate Warrior's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-03. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  31. ↑ "Sgt. Slaughter's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  32. ↑ "Hulk Hogan's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  33. ↑ "The Undertaker's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  34. ↑ 34.0 34.1 "Hulk Hogan's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  35. ↑ "Ric Flair's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  36. ↑ "Randy Savage's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  37. ↑ "Ric Flair's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  38. ↑ "Bret Hart's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  39. ↑ "Yokozuna's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  40. ↑ "Hulk Hogan's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  41. ↑ "Yokozuna's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  42. ↑ "Bret Hart's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-16. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  43. ↑ "Bob Backlund's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  44. ↑ "Diesel's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  45. ↑ "Bret Hart's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-20.
  46. ↑ "Shawn Michaels's reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  47. ↑ "Sycho Sid's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  48. ↑ 48.0 48.1 "Shawn Michaels's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  49. ↑ "Bret Hart's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  50. ↑ "Sycho Sid's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-12-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  51. ↑ "The Undertaker's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  52. ↑ "Bret Hart's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  53. ↑ "Shawn Michaels's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
  54. ↑ "Steve Austin's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  55. ↑ "Kane's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  56. ↑ 56.0 56.1 "Steve Austin's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-23. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  57. ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-18. สืบค้นเมื่อ 2008-08-25.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  58. ↑ "The Rock's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-25. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  59. ↑ "Mankind's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  60. ↑ "The Rock's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  61. ↑ "Mankind's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  62. ↑ "The Rock's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-25. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  63. ↑ "Steve Austin's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  64. ↑ "The Undertaker's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-30. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  65. ↑ "Steve Austin's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-29. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  66. ↑ "Mankind's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  67. ↑ "Triple H's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  68. ↑ 68.0 68.1 "Mr. McMahon's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  69. ↑ "Triple H's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  70. ↑ "The Big Show's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-10-01. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  71. ↑ "Triple H's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-18. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  72. ↑ "The Rock's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-30. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  73. ↑ "WWE Championship - The Rock". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-30. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  74. ↑ "The Rock's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-10-01. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  75. ↑ "Kurt Angle's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-09-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  76. ↑ "The Rock's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-09-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  77. ↑ "Steve Austin's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-10-01. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  78. ↑ "Kurt Angle's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-18. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  79. ↑ "Steve Austin's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-01-14. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  80. ↑ "Chris Jericho's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-11-06. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  81. ↑ "Triple H's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  82. ↑ "Hulk Hogan's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  83. ↑ "The Undertaker's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  84. ↑ "The Rock's seventh reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-26. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  85. ↑ "Brock Lesnar's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-21. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  86. ↑ "The Big Show's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  87. ↑ "Kurt Angle's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-18. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  88. ↑ "Brock Lesnar's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-31. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  89. ↑ "Kurt Angle's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  90. ↑ "Brock Lesnar's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-15. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  91. ↑ "Eddie Guerrero's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-30. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
  92. ↑ Roopansingh, Jaya (2004-02-16). "Guerrero crowned at No Way Out". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  93. ↑ "John "Bradshaw" Layfield's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-15. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  94. ↑ Martin, Adam (2004-06-27). "WWE Great American Bash (SmackDown) PPV Results – 6/27/04". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  95. ↑ "John Cena's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  96. ↑ Martin, Adam (2005-04-03). "WWE WrestleMania 21 PPV Results – 4/3/05 – Los Angeles, CA". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  97. ↑ "Edge's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-01-11. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  98. ↑ Sokol, Chris (2006-01-09). "Edge surprise champ after Revolution". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-17. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  99. ↑ "John Cena's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-02-04. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  100. ↑ Martin, Adam (2006-01-29). "Royal Rumble (RAW/SmackDown) PPV Results – 1/29/06 – Miami, FL". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  101. ↑ "Rob Van Dam's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-07-19. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  102. ↑ Martin, Adam (2006-06-11). "ECW One Night Stand PPV Results – 6/11/06". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  103. ↑ "Edge's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-07-05. สืบค้นเมื่อ 2007-03-17.
  104. ↑ Plummer, Dave. "Raw: Edge wins WWE title". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  105. ↑ "John Cena's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-09. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.
  106. ↑ "Mr. McMahon vacates Cena's WWE Championship". WWE. 2007-10-02. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.
  107. ↑ "Randy Orton's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-11. สืบค้นเมื่อ 2007-10-07.
  108. ↑ 108.0 108.1 108.2 "WWE title magic at No Mercy". The Sun. 2007-10-09. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-11. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  109. ↑ "Triple H's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-11. สืบค้นเมื่อ 2007-10-07.
  110. ↑ "Randy Orton's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-11. สืบค้นเมื่อ 2007-10-07.
  111. ↑ "Triple H's seventh reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-30. สืบค้นเมื่อ 2008-04-28.
  112. ↑ Hillhouse, Dave. "HHH reigns again after Backlash". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  113. ↑ "Edge's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-04. สืบค้นเมื่อ 2008-11-24.
  114. ↑ "Your new WWE champions..." The Sun. 2008-11-25. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-10. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  115. ↑ "Jeff Hardy's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-17. สืบค้นเมื่อ 2008-12-15.
  116. ↑ Keller, Wade (2008-12-14). "Keller's WWE Armageddon PPV report 12/14: Ongoing "virtual time" coverage of live event – John Cena vs. Chris Jericho". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  117. ↑ "Edge's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-21. สืบค้นเมื่อ 2009-01-26.
  118. ↑ Martin, Adam (2009-01-25). "Royal Rumble PPV Results – 1/25/09". WrestleView.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  119. ↑ "Triple H's eighth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-25. สืบค้นเมื่อ 2009-04-26.
  120. ↑ Martin, Adam (2009-02-15). "WWE No Way Out Results – 2/15/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-29. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  121. ↑ "Orton's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-30. สืบค้นเมื่อ 2009-04-27.
  122. ↑ Martin, Adam (2009-04-26). "Backlash PPV Results – 4/26/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  123. ↑ "Batista's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-11. สืบค้นเมื่อ 2009-04-27.
  124. ↑ Martin, Adam (2009-06-07). "Extreme Rules PPV Results – 6/7/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  125. ↑ "Wounded Animal". WWE. 2009-06-09. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 12, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
  126. ↑ "Orton's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-19. สืบค้นเมื่อ 2009-06-16.
  127. ↑ Golden, Hunter (2009-06-16). "Raw Results – 6/15/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  128. ↑ "Cena's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-22. สืบค้นเมื่อ 2009-09-13.
  129. ↑ Martin, Adam (2009-09-13). "Breaking Point PPV Results – 9/13/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  130. ↑ "Orton's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-08. สืบค้นเมื่อ 2009-10-25.
  131. ↑ Martin, Adam (2009-10-04). "Hell in a Cell PPV Results – 10/4/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-28. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  132. ↑ "Cena's fifth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-29. สืบค้นเมื่อ 2009-10-25.
  133. ↑ Martin, Adam (2009-10-25). "Bragging Rights Results – 10/25/09". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  134. ↑ "Sheamus' first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-17. สืบค้นเมื่อ 2009-12-14.
  135. ↑ Martin, Adam (2011-01-04). "WWE TLC PPV Results – 12/13/09". Wrestle View. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2010-01-11.
  136. ↑ "Cena's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-25. สืบค้นเมื่อ 2009-02-21.
  137. ↑ "Batista's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-25. สืบค้นเมื่อ 2009-02-21.
  138. ↑ "John Cena's seventh reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-01. สืบค้นเมื่อ 2010-03-28.
  139. ↑ "Sheamus' second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-25. สืบค้นเมื่อ 2010-09-20.
  140. ↑ "Randy Orton's sixth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-24. สืบค้นเมื่อ 2010-09-20.
  141. ↑ "The Miz's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-08. สืบค้นเมื่อ 2010-11-22.
  142. ↑ "John Cena's eighth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-06. สืบค้นเมื่อ 2011-05-24.
  143. ↑ "CM Punk's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-07. สืบค้นเมื่อ 2011-07-19.
  144. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 7/18: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – Money in the Bank PPV fall-out, McMahon opens Raw". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2013.
  145. ↑ "Rey Mysterio's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-29. สืบค้นเมื่อ 2011-07-25.
  146. ↑ "John Cena's ninth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-07. สืบค้นเมื่อ 2011-07-27.
  147. ↑ Woartman, James. "CM Punk def. John Cena; Alberto Del Rio cashed in Raw Money in the Bank briefcase (New Undisputed WWE Champion)". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-08-14.
  148. ↑ "Alberto Del Rio's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-07. สืบค้นเมื่อ 2011-08-15.
  149. ↑ "John Cena's tenth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-24. สืบค้นเมื่อ 2011-09-19.
  150. ↑ "Alberto Del Rio's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-06. สืบค้นเมื่อ 2011-10-03.
  151. ↑ "CM Punk's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-24. สืบค้นเมื่อ 2012-02-19.
  152. ↑ "The Rock's eighth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-31. สืบค้นเมื่อ 2013-01-28.
  153. ↑ "John Cena's eleventh reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2013-04-08.
  154. ↑ "Daniel Bryan's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-22. สืบค้นเมื่อ 2013-08-19.
  155. ↑ "Randy Orton's seventh reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-22. สืบค้นเมื่อ 2013-09-16.
  156. ↑ "Daniel Bryan's second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-20. สืบค้นเมื่อ 2013-09-16.
  157. ↑ Benigno, Anthony. "WWE COO Triple H stripped Daniel Bryan of the WWE Championship". สืบค้นเมื่อ September 16, 2013.
  158. ↑ "Randy Orton's eighth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 3, 2013. สืบค้นเมื่อ October 27, 2013.
  159. ↑ "Daniel Bryan's third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-10. สืบค้นเมื่อ 2014-04-06.
  160. ↑ "Stephanie McMahon strips Daniel Bryan of the WWE World Heavyweight Championship". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-14. สืบค้นเมื่อ June 9, 2014.
  161. ↑ "John Cena's twelfth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 12, 2014. สืบค้นเมื่อ June 29, 2014.
  162. ↑ "Brock Lesnar's fourth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 20, 2014. สืบค้นเมื่อ August 17, 2014.
  163. ↑ "Seth Rollins' first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2015. สืบค้นเมื่อ March 29, 2015.
  164. ↑ "Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series". WWE. November 5, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 6, 2015. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
  165. ↑ "Roman Reigns' first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 23, 2015. สืบค้นเมื่อ November 22, 2015.
  166. ↑ "Sheamus' third reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 23, 2015. สืบค้นเมื่อ November 22, 2015.
  167. ↑ "Roman Reigns' second reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 December 2015. สืบค้นเมื่อ 15 December 2015.
  168. ↑ "Triple H's ninth reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 January 2016. สืบค้นเมื่อ 15 January 2015.
  169. ↑ Caldwell, James. "4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL's Complete Live Report on Main PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 3, 2016.
  170. ↑ 170.0 170.1 Caldwell, James. "6/19 WWE MITB PPV Results – CALDWELL's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 19, 2016.
  171. ↑ Caldwell, James. "9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL'S Complete PPV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 11, 2016.
  172. ↑ Powell, Jason. "1/29 Powell's WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 29, 2017.
  173. ↑ Powell, Jason. "2/12 Powell's WWE Elimination Chamber 2017 live review: John Cena vs. AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. The Miz vs. Baron Corbin vs. Bray Wyatt in an Elimination Chamber match for the WWE Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 12, 2017.
  174. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
  175. ↑ Powell, Jason. "5/21 Powell's WWE Backlash Live Review: Randy Orton vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens vs. AJ Styles for the U.S. Championship, Shinsuke Nakamura vs. Dolph Ziggler". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 21, 2017.
  176. ↑ Pappolla, Ryan (November 7, 2017). "AJ Styles def. Jinder Mahal to win the WWE Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ December 3, 2017.
  177. ↑ Powell, Jason. "11/7 Barnett's WWE SmackDown Live TV Review: Jinder Mahal vs. AJ Styles for the WWE Championship, The Usos vs. Shelton Benjamin and Chad Gable for the SmackDown Tag Titles, Becky Lynch vs. James Ellsworth". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 7, 2017.
  178. ↑ Barnett, Jake (November 13, 2018). "11/13 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: WWE Survivor Series shakeup due to Becky Lynch's injury, New Day vs. Big Show, Sheamus, and Cesaro, the final push for Sunday's event". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 13, 2018.
  179. ↑ Powell, Jason. "WrestleMania 35 results: Powell's live review of Ronda Rousey vs. Becky Lynch vs. Charlotte Flair for the Raw and Smackdown Women's Titles, Daniel Bryan vs. Kofi Kingston for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Batista vs. Triple H, AJ Styles vs. Randy Orton". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 7, 2018.
  180. ↑ Powell, Jason (August 11, 2019). "10/04 WWE Smackdown results: Powell's review of The Rock's return, Kofi Kingston vs.Brock Lesnar for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Shane McMahon in a ladder match, Becky Lynch and Charlotte Flair vs. Sasha Banks ans Bayley, Roman Reigns vs Erick Rowan in a Lumberjack Match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 4, 2019.
  181. ↑ https://solowrestling.mundodeportivo.com/new/88388-wwe-grabara-todo-wrestlemania-36-
  182. ↑ Powell, Jason (April 5, 2020). "WrestleMania 36 results: Powell's live review of Night Two featuring Brock Lesnar vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, John Cena vs. "The Fiend" Bray Wyatt in a Firefly Funhouse match, Edge vs. Randy Orton in a Last Man Standing match, Rhea Ripley vs. Charlotte Flair for the NXT Women's Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 5, 2020.
  183. ↑ Powell, Jason (October 25, 2020). "WWE Hell in a Cell results: Powell's review of Drew McIntyre vs. Randy Orton in a Hell in a Cell match for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Jey Uso in an I Quit Hell in a Cell match for the WWE Universal Championship, Bayley vs. Sasha Banks in a Hell in a Cell match for the Smackdown Women's Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 25, 2020.
  184. ↑ Powell, Jason (November 16, 2020). "11/16 WWE Raw Results: Powell's live review of Randy Orton vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, Kofi Kingston and Xavier Woods vs. Cedric Alexander and Shelton Benjamin for the Raw Tag Titles, Team Raw vs. Retribution, the final push for Survivor Series". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 17, 2020.
  185. ↑ Powell, Jason (February 21, 2021). "WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Drew McIntyre vs. Sheamus vs. Randy Orton vs. Kofi Kingston vs. AJ Styles vs. Jeff Hardy in an Elimination Chamber match for the WWE Championship, Roman Reigns faces an Elimination Chamber match winner for the WWE Universal Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 21, 2021.
  186. ↑ Powell, Jason (March 1, 2021). "3/1 WWE Raw Results: Powell's live review The Miz vs. Bobby Lashley for the WWE Championship, Drew McIntyre returns, the build to WWE Fastlane continues". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 2, 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
เข้าถึงจาก "https://th.wiki.x.io/w/index.php?title=รายนามดับเบิลยูดับเบิลยูอี_แชมเปียนส์&oldid=11426027"