วิกิพีเดีย

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์

สายการบินสัญชาติจีน

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ (จีนตัวย่อ: 中国南方航空公司; จีนตัวเต็ม: 中國南方航空公司) เป็นสายการบินหนึ่งในสามสายการบินหลักสัญชาติจีน สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่ เขตไป่หยวน เมืองกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง สาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นสายการบินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 6 ของโลกในจำนวนผู้โดยสาร เป็นสายการบินที่มีขนาดฝูงบินใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชีย, และอันดับ 4 ของโลกในจำนวนผู้โดยสารเดินทางภายในประเทศ มีฐานบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน และท่าอากาศยานนานาชาติเป่ย์จิงต้าชิง กับ 121 จุดหมายปลายทาง

ไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์
中国南方航空公司
Zhōngguó Nánfāng Hángkōng Gōngsī
IATA ICAO รหัสเรียก
CZ CSN CHINA SOUTHERN
ก่อตั้ง1 กรกฎาคม ค.ศ. 1988 (36 ปี)
ท่าหลัก
ท่ารอง
เมืองสำคัญ
สะสมไมล์สกายเพิร์ลคลับ
ขนาดฝูงบิน652
จุดหมาย216
สำนักงานใหญ่จีน กว่างโจว, มณฑลกวางตุ้ง, สาธารณรัฐประชาชนจีน
บุคลากรหลักTan Wangeng (ประธาน)
เว็บไซต์www.csair.com

ในปี ค.ศ. 2010 ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ มีจำนวนผู้โดยสารใช้บริการทั้งสิ้น 76.5 ล้านคน และมีกำไรสุทธิ 5.8 พันล้านหยวน (883 ล้านเหรียญสหรัฐฯ)[1]

กิจการองค์กร

แก้

ไชนาเซาเทิร์นมีสำนักงานใหญ่อยู่ในอาคารไชน่าเซาเทิร์นแอร์ เลขที่ 68 ถนนชีซิน (齐心路) ในเขตไป๋ย์หวิน เมืองกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง[2]

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีแผนจะเปิดสำนักงานใหญ่แห่งใหม่บนพื้นที่ 988 เอเคอร์ (400 เฮกตาร์) ในเขตชานเมืองของกว่างโจว ห่างจากท่าอากาศยานนานาชาติกวางโจวไป่หยุนประมาณ 4 ไมล์ (6.4 กม.) พื้นที่ได้รับการออกแบบให้มีรูปร่างเหมือนปีก พื้นที่นี้จะมีสะพานและระบบรางเบาที่ทำงานเหนือทางหลวงเพื่อเชื่อมต่อพัสดุทั้งสอง ซึ่งแต่ละส่วนจะมีหน้าที่ที่แตกต่างกัน

 
สำนักงานใหญ่ของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์

จุดหมายปลายทาง

แก้
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์

แผนที่

แก้
 
แผนที่แสดงจุดหมายปลายทางของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2018
  จีนแผ่นดินใหญ่
  จุดหมายปลายทางระหว่างประเทศ

ภาพรวม

แก้

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ให้บริการ 193 ปลายทางใน 35 ประเทศทั่วโลก[3] สายการบินได้มีส่วนแบ่งเป็นจำนวนมากในฐานการบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติเป่ย์จิงต้าซิงและท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน โดยมีศูนย์การบินรองที่ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง, ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง, และท่าอากาศยานนานาชาติอูหลู่มู่ฉีตี้วอปู้ พร้อมกับเมืองสำคัญอื่นๆ ในฉางชุน, ฉางชา, ต้าเหลียน, เฉิ่นหยาง, เชินเจิ้น, อู่ฮั่น, และเจิ้งโจว ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีแผนที่จะพัฒนาฉงชิ่งและอุรุมชีให้เป็นฐานการบินต่อไป รวมทั้งใช้ประโยชน์จากศักยภาพของตลาดการบินภายในประเทศ[4]

ข้อตกลงการบินร่วม

แก้

ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023 ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆดังต่อไปนี้:[5][6]

ฝูงบิน

แก้
 
แอร์บัส เอ321นีโอ
 
แอร์บัส เอ330-300
 
แอร์บัส เอ350-900
 
โบอิง 737 แมกซ์ 8
 
โบอิง 777-300อีอาร์
 
โบอิง 787-8 ดรีมไลเนอร์

ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023 ไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[14][15][16]

ฝูงบินของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
B E+ E รวม
แอร์บัส เอ319-100 9 — 4 18 108 130[17]
แอร์บัส เอ319นีโอ 4 9[18] 4 24 108 136[19]
แอร์บัส เอ320-200 106 — 8 24 120 152
4 18 138 160
24 166
แอร์บัส เอ320นีโอ 39 23[18] 4 24 138 166
แอร์บัส เอ321-200 99 — 12 24 143 179
4 18 167 189
24 195
แอร์บัส เอ321นีโอ 55 63[18] 4 24 167 195
12 18 172 200
แอร์บัส เอ330-200 14 — 18 — 244 262
12 24 242 278
แอร์บัส เอ330-300 26 — 30 — 253 283
28 258 286
แอร์บัส เอ350-900 16 4 28 24 262 314
โบอิง 737-700 26 — 4 18 106 128[17]
24 134[16]
โบอิง 737-800 162 — 8 24 132 164
4 24 150 178
18 147 169
150 172
โบอิง 737 แมกซ์ 8 24 25[20] 4 24 150 178
โบอิง 777-300อีอาร์ 15 1[21] 28 28 305 361[22]
โบอิง 787-8 10 — 18 — 248 266
โบอิง 787-9 17 3 28 28 220 276
— 269 297
โคแม็ก เออาร์เจ21-700 15 20[23] — — 90 90
โคแม็ก ซี919 — 20 รอประกาศ
ฝูงบินของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์คาร์โก้
โบอิง 777F 15 — สินค้า
รวม 652 167

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.0 ปี

ฝูงบินในอดีต

แก้

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์เคยให้บริการเครื่องบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
แอร์บัส เอ300-600R 2004 2011
แอร์บัส เอ300-600RF 2004 2011
แอร์บัส เอ380-800 2011 2022 ดำเนินเที่ยวบินสุดท้ายในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2022[24][25]
เอทีอาร์ 72-500 2004 2011
โบอิง 737-200 1988 2006
โบอิง 737-300 1991 2015 3 ลำถูกจัดเก็บ

ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ[26]

โบอิง 737-300QC 2003 2005 ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ

ส่งต่อให้กับไชนาโพสต์ทัลแอร์ไลน์

โบอิง 737-500 1991 2009 ส่งต่อให้กับแอโรลิเนียส อาร์เจนตินา
โบอิง 747-400F 2002 2022 ส่งต่อให้กับเอสเอฟแอร์ไลน์[27]
โบอิง 757-200 1987 2018 ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ
โบอิง 767-300อีอาร์ 1992 1998
โบอิง 777-200 1995 2018
โบอิง 777-200อีอาร์ 1997 2014 3 ลำถูกจัดเก็บ
เอ็มบราเออร์ อีอาร์เจ-145 2004 2013
เอ็มบราเออร์ อี-190 2011 2021[28]
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-82 2003 2008
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-90-30 2004 2011 ส่งต่อให้กับเดลตาแอร์ไลน์
ชอร์ต 340 1992 1997 ส่งต่อให้กับหางดงแอร์ไลน์[29]
ชอร์ต 360 ไม่ทราบ 1994 หนึ่งลำถูกทำลายในปี 2002

ที่เหลือส่งต่อให้กับ Servicios Aéreos Profesionales.[30]

ซีอาน วาย-7 ไม่ทราบ ไม่ทราบ

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ China Southern 2010 net income jumps to $883 million | ATWOnline
  2. ↑ "Annual Report 2018" (PDF) เก็บถาวร 2023-02-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. China Southern Airlines. p. 6 (PDF p. 8/279. Retrieved 18 June 2019. Corporate Information [...] Address: China Southern Air Building, 68 Qixin Road, Baiyun District, Guangzhou, Guangdong Province, PRC [...] Place of Business: China Southern Air Building, 68 Qixin Road, Baiyun District, Guangzhou, Guangdong Province, PRC
  3. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 2013-10-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-10-01. สืบค้นเมื่อ 2023-02-18.
  4. ↑ "China Southern to develop Chongqing, Urumqi hubs". www.chinadaily.com.cn.
  5. ↑ "China Southern Airlines Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
  6. ↑ Cirium2019-12-26T04:39:00+00:00. "China Southern to keep codeshares after leaving SkyTeam". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  7. ↑ Liu, Jim (31 October 2017). "Aeroflot expands China Southern codeshare to Oceania in NW17". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 31 October 2017.
  8. ↑ Liu, Jim (20 July 2018). "China Southern expands Aeroflot European codeshare network from July 2018". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 20 July 2018.
  9. ↑ 9.0 9.1 "AF-KLM, China Southern, Xiamen Air to form a single JV". Ch-Aviation. 19 July 2018.
  10. ↑ Airways, British. "British Airways - BRITISH AIRWAYS SIGNS CODESHARE AGREEMENT WITH CHINA SOUTHERN AIRLINES". mediacentre.britishairways.com (ภาษาอังกฤษ).
  11. ↑ "Emirates Forges Codeshare Partnership with China Southern Airlines". www.emirates.com. สืบค้นเมื่อ 1 February 2019.
  12. ↑ Finnair and China Southern launch codeshare cooperation that brings five new destinations for Finnair customers in China company.finnair.com 21 May 2019. Retrieved 21 June 2019.
  13. ↑ "Saudi Arabian Airlines and China Southern Airlines Sign Codeshare Agreement". aviationtribune.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 January 2021. สืบค้นเมื่อ 8 September 2018.
  14. ↑ "China Southern Airlines Fleet | Airfleets aviation". www.airfleets.net (ภาษาอังกฤษ).
  15. ↑ "China Southern Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  16. ↑ 16.0 16.1 "空客". www.csair.com.
  17. ↑ 17.0 17.1 "空客". China Southern Airlines. สืบค้นเมื่อ 2020-11-29.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 "Aircraft orders in 2022". Airbus. สืบค้นเมื่อ 14 December 2022.
  19. ↑ @CSAIRGlobal (22 February 2022). "Honored and delighted to introduce our gorgeous A319 neo aircraft.Powered by CFM Leap-1A engines, #CSAirA319neo fe…" (ทวีต) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  20. ↑ China Southern places order for B777-300(ER), MAX 8s CH-Aviation, 20 October 2017
  21. ↑ "China Southern to take 38 Boeing jets including 777s". 20 October 2017.
  22. ↑ "B777-300ER Introduction-China Southern Airlines Co. Ltd csair.com". www.csair.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-13. สืบค้นเมื่อ 2020-11-17.
  23. ↑ "China's top airlines to buy ARJ21 jets from COMAC". Reuters. 30 August 2019. สืบค้นเมื่อ 7 June 2022.
  24. ↑ simpleflying.com - China Southern Will Operate Its Last Airbus A380 Flight On Sunday 4 November 2022
  25. ↑ "After all, China Southern Airlines will retire all five Airbus A380s before the end of 2022". MINNEWS. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-13. สืบค้นเมื่อ 2022-02-21.
  26. ↑ 再见，老伙计！ 国内最后一架波音737-300客机在郑州退役 (ภาษาChinese (China)). 163.com. 9 May 2017. สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
  27. ↑ 图片 图文：记录GAMECO南航B747货机解封_民航新闻_民航资源网 [Photo: Record GAMECO China Southern Airlines B747 cargo aircraft unsealed] (ภาษาChinese (China)). Carnoc. สืบค้นเมื่อ 28 August 2015.
  28. ↑ "China Southern Airlines ends E190 operations". CH Aviation. สืบค้นเมื่อ 2021-04-21.
  29. ↑ "Saab 340 in the history of China Southern Airlines". สืบค้นเมื่อ 17 June 2021.
  30. ↑ "Sheds in China: The Odd Story of CAAC's Shorts 360s". สืบค้นเมื่อ 17 June 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
 

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wiki.x.io/w/index.php?title=ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์&oldid=11696415"