เลาทรวาไชนมนเทียร
เลทรวาไชนมนเทียร (ฮินดี: लौद्रवा जैन मंदिर) เป็นไชนมนเทียรในหมู่บ้านเลาทรวา อำเภอไชสัลเมร์ รัฐราชสถาน ประเทศอินเดีย เป็นมนเทียรในนิกายศเวตามพรของศาสนาไชนะ[1]
| เลาทรวาไชนมนเทียร | |
|---|---|
.jpg) ต้นกัลปวฤกษ์ในเลาทรวาไชนมนเทียร | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาเชน |
| นิกาย | เศวตามพร |
| เทพ | พระปารศวนาถ |
| เทศกาล | มหาวีรชยันตี |
| หน่วยงานกำกับดูแล | ทรัสต์ศรีไชสัลเมร์เลาทรวาปุรปารศวนาถไชนศเวตามพร |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | เลาทรวา อำเภอไชสัลเมร์ รัฐราชสถาน |
  ที่ตั้งในรัฐราชสถาน | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 26°59′7.3″N 70°48′9.5″E / 26.985361°N 70.802639°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| รูปแบบ | มารุ-คุรชร |
| เริ่มก่อตั้ง | ศตวรรษที่ 9 |
| วัด | 2 |
เลาทรวาสถาปนาขึ้นเป็นราชธานีโดยราวัล เทวราช (Rawal Deoraj) แห่งเผ่าภติ ในศตวรรษที่ 8-9[2][3][4][5] โดยนมนเทียรนี้สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 9 พร้อม ๆ กับเมือง ก่อนที่ราวัล ไชสัล จะย้ายราชธานีไปไชสัลเมร์ในปี 1156[6][7][8] หลังจากนั้นมา มนเทียรถูกทำลายและปล้นโดยมะห์มุดแห่งกัซนี และ มุฮัมมัดแห่งโกร์ และถูกทำลายในปี 1152 ต่อมาจึงได้รับการบูรณะในปี 1615[9] กลายเป็นสิ่งปลูกสร้างเดียวจากอดีตราชธานีเลาทรวาที่ยังคงอยู่ถึงปัจจุบัน[10][11]
มนเทียรสร้างขึ้นด้วยหินทรายและหินปูนสีเหลือง[12] ประดับอย่างสวยงามวิจิตร มีโตรณะ, ประติมากรรมรูปกัลปวฤกษะ และ กัลปุตระ[13][14][15] เลาทวราไชนมนเทียรได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในตัวอย่างชั้นเยี่ยมของสถาปัตยกรรมไชนะของรัฐราชสถาน[16][17]
ตามตำนานเล่าว่าทุก ๆ เย็นจะมีงูออกมาจากหลุมในมนเทียรเพื่อออกมาดื่มนมที่ศาสนิกชนถวายบูชาไว้ ตามความเชื่อว่ากันว่าผู้ใดมองเห็นงูในมนเทียร ถือว่าได้รับพร[14]
อ้างอิง
แก้- ↑ Shaq & Padhya 2019, p. 4.
- ↑ Ring, Watson & Schellinger 2012, p. 388.
- ↑ Tod 1832, p. 239.
- ↑ Rough Guides 2016, p. 307.
- ↑ The New Zealand Herald 2019.
- ↑ Bradshaw 1864, p. 301.
- ↑ Bayley 2004, p. 65.
- ↑ Burgess 1879, p. 81.
- ↑ Shah 1987, p. 179.
- ↑ Sharath 2013.
- ↑ Coolidge 1879, p. 182.
- ↑ Kaur & Kaur 2019, p. 1.
- ↑ Thapar 2012, p. 224.
- ↑ 14.0 14.1 Kapoor 2002, p. 3681.
- ↑ The Times of India 2011.
- ↑ MoEFCC, pp. 7–8.
- ↑ Yeadon 2004, p. 121.
บรรณานุกรม
แก้หนังสือ
แก้- Bayley, C. S. (2004) [1894], Chiefs and Leading Families in Rajputana, New Delhi: Asian Educational Services, ISBN 9788120610668
- Betts, Vanessa; McCulloch, Victoria (2013), India - The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip, Footprint Dream Trip (1st ed.), Footprint Travel Guides, ISBN 9781907263743
- Bradshaw, George (1864), Bradshaw's Hand-Book to the Bombay Presidency, and North-Western Provinces of India, Bradshaw's Guide, London: W.J. Adams
- Burgess, James (1879), Indian Antiquary, The Indian Antiquary, vol. 4, Bombay: British India Press
- Coolidge, A. C. (1879), The Rajputana gazetteer, The Rajputana gazetteer, Calcutta: Offices of the Superintendent of Government
- Cort, John E. (2001), Jains in the World: Religious Values and Ideology in India, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-803037-9
- Guy, William (2001), Getting Down at Bhubaneshwar: And Other Indian Adventures, Xlibris, ISBN 9781477148426
- Ring, Trudy; Watson, Noelle; Schellinger, Paul (2012). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places. Vol. 5. New York: Routledge. ISBN 9781136639791.
- Kapoor, Subodh (2002), The Indian Encyclopaedia: Indo-Pak War-Kamla Karri, The Indian Encyclopaedia: Biographical, Historical, Religious, Administrative, Ethnological, Commercial and Scientific, vol. 12, Delhi: Genesis Publishing Pvt Ltd, ISBN 9788177552690
- Shah, Umakant Premanand (1987), Jaina-rūpa-maṇḍana: Jaina iconography, Abhinav Publications, ISBN 978-81-7017-208-6
- Thapar, Bindia (26 June 2012), Introduction to Indian Architecture, Periplus Asian Architecture Series, Tuttle Publishing, ISBN 9781462906420
- Tod, James Tod (1832), Annals and Antiquities of Rajast'han: Or the Central and Western Rajpoot States of India, vol. 2, Smith, Elder and Company
- The Rough Guide to India (Travel Guide eBook). Rough Guides. Rough Guides. 2016. ISBN 9780241295397.
- Sinha, Juhi (2007), Beyond the Dunes: Journeys in Rajasthan, Penguin Books, ISBN 9780143063063
- Yeadon, David (2004), National Geographic Guide to the World's Secret Places: Escapes to Unspoiled and Undiscovered Earthly Paradises, National Geographic, ISBN 9780792265641
อินเทอร์เน็ต
แก้- Sharath, Lakshmi (27 September 2013). "A silent past". The Hindu. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020.
- "Living legacy: Jaisalmer Fort". The Times of India. 14 April 2011. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020.
- "India: Rich pleasures in the land of rajahs". The New Zealand Herald. 3 May 2019. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020.
- "Project Report" (PDF). Ministry of Environment, Forest and Climate Change. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020.
- "Shri Sahasrafana Chintamani Parshwanath". Department of Devasthan, Government of Rajasthan.
- Shaq, Qureshi Mo. Sufiyan Mo.; Padhya, Himanshu Jawahar (January 2019). "An Overview of Tourist Circuits: A Case of Rajasthan" (PDF). International Journal of Management, Technology And Engineering. ISSN 2249-7455.
- Kaur, Parminder; Kaur, Gurpreet (April 2019). "Jaisalmer Golden Limestone and Sandstone: A Heritage Stone Province from the Desert of Western India". EGU General Assembly Conference Abstracts. Harvard University Press: 968. Bibcode:2019EGUGA..21..968K. ISSN 2249-7455.