เนวิล เชมเบอร์ลิน
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
อาร์เธอร์ เนวิล เชมเบอร์ลิน (อังกฤษ: Arthur Neville Chamberlain) เป็นนักการเมืองพรรคอนุรักษนิยมชาวอังกฤษ เป็นนายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักรตั้งแต่พฤษภาคม ค.ศ. 1937 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 1940 เชมเบอร์ลินเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดจากนโยบายจำยอมสละของเขา นโบบายนี้ถูกวิจารณ์ว่าเป็นสาเหตุทำให้นาซีเยอรมนีเข้มแข็งเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลงนามความตกลงมิวนิกของเขาในปี 1938 ซึ่งยอมยกภูมิภาคซูเดเทินลันท์ซึ่งประชากรพูดภาษาเยอรมันในประเทศเชโกสโลวาเกียให้แก่เยอรมนี ทว่าเมื่ออดอล์ฟ ฮิตเลอร์ยังคงก้าวร้าวโดยบุกครองโปแลนด์ บริเตนจึงประกาศสงครามต่อเยอรมนีเมื่อวันที่ 3 กันยายน 1939 และเชมเบอร์ลินนำบริเตนผ่านแปดเดือนแรกของสงครามโลกครั้งที่สอง
เนวิล เชมเบอร์ลิน | |
|---|---|
 เชมเบอร์ลินในปี 1936 | |
| นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร | |
| ดำรงตำแหน่ง 28 พฤษภาคม 1937 – 10 พฤษภาคม 1940 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าจอร์จที่ 6 |
| ก่อนหน้า | สแตนลีย์ บอลดวิน |
| ถัดไป | วินสตัน เชอร์ชิล |
| หัวหน้าพรรคอนุรักษ์นิยม | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 พฤษภาคม 1937 – 9 ตุลาคม 1940 | |
| ก่อนหน้า | สแตนลีย์ บอลดวิน |
| ถัดไป | วินสตัน เชอร์ชิล |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | อาร์เธอร์ เนวิล เชมเบอร์ลิน 18 มีนาคม พ.ศ. 2412 เบอร์มิงแฮม ประเทศอังกฤษ |
| เสียชีวิต | 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2483 (71 ปี) ไฮส์ฟิลด์ปาร์ค เฮกฟิลด์ แฮมป์เชียร์ ประเทศอังกฤษ |
| ที่ไว้ศพ | เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ |
| เชื้อชาติ | สหราชอาณาจักร |
| ศาสนา | เอกภาพนิยม |
| พรรคการเมือง | พรรคอนุรักษนิยม |
| คู่สมรส | แอน เชมเบอร์ลิน |
| บุตร |
|
| ศิษย์เก่า | วิทยาลัยเมสัน (ปัจจุบันคือ มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม) |
| วิชาชีพ | นักธุรกิจ |
| ลายมือชื่อ |  |
หลังทำงานในธุรกิจและการปกครองส่วนท้องถิ่นและให้หลังดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการราชการแห่งชาติช่วงสั้น ๆ ในปี 1916-1917 เชมเบอร์ลินตามบิดา โจเซฟ เชมเบอร์ลิน และพี่ชายต่างมารดา ออสเตน เชมเบอร์ลิน เป็นสมาชิกรัฐสภาในการเลือกตั้งทั่วไปปี 1918 ขณะอายุได้ 49 ปี เขาปฏิเสธตำแหน่งรัฐมนตรีผู้น้อย โดยคงเป็นผู้นั่งที่นั่งหลัง (backbencher) จนปี 1922 เขาได้รับเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วในปี 1923 เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข แล้วเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง หลังรัฐบาลที่มีพรรคแรงงานนำอายุสั้น เขากลับมาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ริเริ่มมาตรการปฏิรูปต่าง ๆ ตั้งแต่ปี 1924 ถึง 1929 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในรัฐบาลแห่งชาติในปี 1921
เมื่อสแตนลีย์ บอล์ดวินเกษียณในเดือนพฤษภาคม 1937 เชมเบอร์ลินสืบตำแหน่งเขาเป็นนายกรัฐมนตรี ในตำแหน่งของเขาถูกครอบงำโดยปัญหานโยบายต่อประเทศเยอรมนีที่ก้าวร้าวเพิ่มขึ้น และการปฏิบัติของเขาที่มิวนิกเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในหมู่ชาวอังกฤษในเวลานั้น เมื่อฮิตเลอร์ยังคงก้าวร้าวต่อ เชมเบอร์ลินปฏิญาณจะพิทักษ์เอกราชของโปแลนด์หากโปแลนด์ถูกโจมตี ซึ่งเป็นพันธมิตรที่นำบริเตนเข้าสู่สงครามเมื่อเยอรมนีโจมตีโปแลนด์ในปี 1939
เชมเบอร์ลินลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม 1940 หลังฝ่ายสัมพันธมิตรถูกต้อนให้ถอยจากนอร์เวย์ เพราะเขาเชื่อว่ารัฐบาลที่ได้รับการสนับสนุนจากทุกพรรคการเมืองสำคัญ และพรรคแรงงานและอนุรักษนิยมจะไม่เข้าร่วมรัฐบาลที่เขาเป็นหัวหน้า วินสตัน เชอร์ชิลสืบตำแหน่งเขาแต่เขายังเป็นที่เคารพอยู่มากในรัฐสภาโดยเฉพาะในหมู่อนุรักษนิยม สุขภาพที่ทรุดโทรมจากโรคมะเร็งทำให้เขาต้องลาออกในเวลาต่อมา เชมเบอร์ลินเป็นสมาชิกสำคัญในคณะรัฐมนตรีฝ่ายสงครามของเชอร์ชิล โดยเป็นหัวหน้าเมื่อเชอร์ชิลไม่อยู่ เชมเบอร์ลินถึงแก่อสัญกรรมด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่หกเดือนหลังลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Video: Neville Chamberlain Appeasement World War II เก็บถาวร 2011-04-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- University of Birmingham Special Collections: เก็บถาวร 2009-08-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน the political papers of Neville Chamberlain
- Archival material relating to เนวิล เชมเบอร์ลิน listed at the UK National Register of Archives