เทวดาในศาสนาฮินดู

เทวะ (สันสกฤต: देव, Deva) เป็นศัพท์ภาษาสันสกฤตที่ใช้ระบุเทวดาในศาสนาฮินดู[2] เทวะ เป็นศัพท์ในเพศชาย เทียบเท่ากับเทวีในเพศหญิง

เทวดา, พร้อมด้วยนางอัปสรทั้งสององค์ที่ปรัมบานัน, ประเทศอินโดนีเซีย
จิตรกรรมฝาผนังที่แสดงถึง “เทวดา” และ “ยักษ์” ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ประเทศไทย
ในวรรณกรรมพระเวทยุคแรก เทวะ เป็นสิ่งเหนือธรรมชาติที่มีความกรุณา[1] ภาพของบนคือรูปปั้นพระอินทร์ทองแดงปิดทองจากเนปาลในคริสต์ศตวรรษที่ 16

ในวรรณกรรมพระเวทยุคแรก สิ่งเหนือธรรมชาติทั้งหมดมีชื่อเรียกว่า เทวะ[3][4][5] และอสูร[6][7] แนวคิดและตำนานพัฒนาในวรรณกรรมอินเดียยุคต้น และในสมัยพระเวทตอนปลาย สิ่งเหนือธรรมชาติที่มีความกรุณาเรียกเป็น เทวะ-อสูร จากนั้นในตำราฮินดูสมัยหลังพระเวทอย่างอิติหะสะและปุราณะของศาสนาฮินดู เทวะ เป็นตัวแทนของความดี และ อสูรเป็นตัวแทนของความชั่ว[8][9]

เทวะ อสูร ยักษ์ และรากษสเป็นส่วนหนึ่งของเทพปกรณัมฮินดู และ เทวะ ปรากฏในทฤษฎีจักรวาลวิทยาในศาสนาฮินดูจำนวนมาก[10][11]

ดูเพิ่ม

แก้

เทวีในศาสนาฮินดู

อ้างอิง

แก้
  1. Klostermaier, Klaus K. (2007). "Part I. Hinduism: Sources and Worldview – The Many Gods and the One God of Hinduism". A Survey of Hinduism. India and South Asian Studies (3rd ed.). Albany, New York: SUNY Press. pp. 101–102. ISBN 9780791470824. LCCN 2006021542. The Hindu deva is not God—at the most deva could be loosely translated as a “divine being.” Etymologically it means “shiny,” “exalted”; and thus we find that the term deva covers everything that has to do with the supernatural: all figures, forms, processes and emotions, melodies, books, and verse meters—whatever needs the explanation of a transcendent origin or status—are called devas or devatā. The functions of different parts of the body, symbols, and syllabes are explained as deva. In Vedic religion we find the term used in a relatively restricted way; but even there we are not entitled to equate it with god, but rather with supernatural powers in general.
  2. Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary” Etymologically and Philologically Arranged to cognate Indo-European Languages, Motilal Banarsidass, page 492
  3. Encyclopaedia Britannica - Deva
  4. Encyclopedia of Ancient Deities by Charles Russell Coulter, Patricia Turner. Pg.147
  5. George Williams (2008), A Handbook of Hindu Mythology, Oxford University Press, ISBN 978-0195332612, pages 90, 112
  6. Wash Edward Hale (1999), Ásura in Early Vedic Religion, Motilal Barnarsidass, ISBN 978-8120800618, pages 5-11, 22, 99-102
  7. Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary” Etymologically and Philologically Arranged to cognate Indo-European Languages, Motilal Banarsidass, page 121
  8. Nicholas Gier (2000), Spiritual Titanism: Indian, Chinese, and Western Perspectives, State University of New York Press, ISBN 978-0791445280, pages 59-76
  9. Jeaneane D Fowler (2012), The Bhagavad Gita, Sussex Academic Press, ISBN 978-1845193461, pages 253-262
  10. Don Handelman (2013), One God, Two Goddesses, Three Studies of South Indian Cosmology, Brill Academic, ISBN 978-9004256156, pages 23-29
  11. Wendy Doniger (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, ISBN 978-0719018664, page 67