ฮีเลียม
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
ฮีเลียม (อังกฤษ: Helium) เป็นธาตุเคมีที่มีสัญลักษณ์ว่า He และมีเลขอะตอมเท่ากับ 2 ฮีเลียมเป็นแก๊สไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ไม่เป็นพิษ เฉื่อย มีอะตอมเดี่ยวซึ่งถูกจัดให้อยู่ในหมู่แก๊สมีสกุลบนตารางธาตุ จุดเดือดและจุดหลอมเหลวของฮีเลียม มีค่าต่ำสุดกว่าบรรดาธาตุทั้งหมดในตารางธาตุ และมันจะปรากฏในอยู่รูปของแก๊สเท่านั้น ยกเว้นในสภาวะที่เย็นยิ่งยวด
ฮีเลียม | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
การอ่านออกเสียง | /ˈhiːliəm/ | ||||||||||||||||||||
รูปลักษณ์ | เป็นแก๊สไม่มีสี มันจะเรืองแสงสีส้มแดงขณะที่อยู่ในสนามไฟฟ้าแรงดันสูง | ||||||||||||||||||||
Standard atomic weight Ar°(He) | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
ฮีเลียมในตารางธาตุ | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
เลขอะตอม (Z) | 2 | ||||||||||||||||||||
หมู่ | group 18 (noble gases) | ||||||||||||||||||||
คาบ | คาบที่ 1 | ||||||||||||||||||||
บล็อก | บล็อก-s | ||||||||||||||||||||
การจัดเรียงอิเล็กตรอน | 1s2 | ||||||||||||||||||||
จำนวนอิเล็กตรอนต่อชั้น | 2 | ||||||||||||||||||||
สมบัติทางกายภาพ | |||||||||||||||||||||
วัฏภาค ณ STP | แก๊ส | ||||||||||||||||||||
จุดหลอมเหลว | (at 2.5 MPa) 0.95 K (−272.20 °C, −457.96 °F) | ||||||||||||||||||||
จุดเดือด | 4.222 K (−268.928 °C, −452.070 °F) | ||||||||||||||||||||
ความหนาแน่น (ณ STP) | 0.1786 g/L | ||||||||||||||||||||
เมื่อเป็นของเหลว (ณ m.p.) | 0.145 g/cm3 | ||||||||||||||||||||
เมื่อเป็นของเหลว (ณ b.p.) | 0.125 g/cm3 | ||||||||||||||||||||
Triple point | 2.177 K, 5.043 kPa | ||||||||||||||||||||
Critical point | 5.1953 K, 0.22746 MPa | ||||||||||||||||||||
ความร้อนแฝงของการหลอมเหลว | 0.0138 kJ/mol | ||||||||||||||||||||
ความร้อนแฝงของการกลายเป็นไอ | 0.0829 kJ/mol | ||||||||||||||||||||
ความจุความร้อนโมลาร์ | 5R/2 = 20.78[2] J/(mol·K) | ||||||||||||||||||||
ความดันไอ (defined by ITS-90)
| |||||||||||||||||||||
สมบัติเชิงอะตอม | |||||||||||||||||||||
เลขออกซิเดชัน | 0 | ||||||||||||||||||||
อิเล็กโตรเนกาทิวิตี | Pauling scale: ไม่มีข้อมูล | ||||||||||||||||||||
รัศมีโคเวเลนต์ | 28 pm | ||||||||||||||||||||
รัศมีวานเดอร์วาลส์ | 140 pm | ||||||||||||||||||||
เส้นสเปกตรัมของฮีเลียม | |||||||||||||||||||||
สมบัติอื่น | |||||||||||||||||||||
โครงสร้างผลึก | เฮกซะโกนัลปิดบรรจุ | ||||||||||||||||||||
การนำความร้อน | 0.1513 W/(m⋅K) | ||||||||||||||||||||
ความเป็นแม่เหล็ก | ไดอะแมกเนติก[3] | ||||||||||||||||||||
ความเร็วของเสียง | 972 m/s | ||||||||||||||||||||
เลขทะเบียน CAS | 7440-59-7 | ||||||||||||||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||||||||||||||
การค้นพบ | ปิแอร์ แจนส์เซน, นอร์แมน ล็อกเยอร์ (1868) | ||||||||||||||||||||
การแยกให้บริสุทธิ์เป็นครั้งแรก | วิลเลียม แรมเซย์, เพอร์ ทีโอดอร์ คลีฟ, อับราฮัม แลงเล็ต (1895) | ||||||||||||||||||||
ไอโซโทปของฮีเลียม | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
ประวัติการค้นพบ
แก้มีการค้นพบฮีเลียม เมื่อ ค.ศ. 1868 ในบรรยากาศรอบดวงอาทิตย์ โดย โจเซฟ นอร์มัน ล็อกเยอร์ เขาได้ทำการทดลองโดยการส่องดวงอาทิตย์สังเกตเห็นเส้นสีเหลืองในสเปคตรัมของดวงอาทิตย์ ซึ่งไม่สอดคล้องกับธาตุใด ๆ ที่รู้จักกันบนโลก ล็อกเยอร์ ใช้คำศัพท์ภาษากรีกที่เรียกดวงอาทิตย์ (เฮลิออส : Helios) มาตั้งชื่อธาตุนี้ ว่า ฮีเลียม (Helium) นอกจากนี้ เซอร์ วิลเลียม แรมเซย์ ได้ค้นพบฮีเลียมบนโลก (ค.ศ. 1895) โดยเป็นส่วนประกอบที่อยู่ในแร่ยูเรนิไนท์ ซึ่งมีเส้นสเปกตรัมตรงกับที่สังเกตจากดวงอาทิตย์
ฮีเลียมที่มีอยู่ในเอกภพ มีมากเป็นอันดับสองรองจากไฮโดรเจน และมีปริมาณหนาแน่นในดาวฤกษ์ ซึ่งถูกสังเคราะห์ได้จากไฮโดรเจนนั่นเอง โดยอาศัยปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่น แม้ว่าฮีเลียมจะปรากฏในบรรยากาศของโลกเพียงหนึ่งส่วนใน 186,000 ส่วน (0.0005%) และมีปริมาณน้อยที่ปรากฏในแร่กัมมันตรังสี โลหะจากอุกกาบาต และน้ำพุแร่ และฮีเลียมปริมาณสูงพบได้ในฐานะส่วนประกอบ (มากถึง 7.6%) ในก๊าซธรรมชาติในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะในรัฐเท็กซัส นิวเม็กซิโก แคนซัส โอคลาโฮมา แอริโซนา และยูทาห์ นอกจากนั้นพบใน อัลจีเรีย แคนาดา สหพันธรัฐรัสเซีย โปแลนด์ และกาตาร์
การใช้ประโยชน์
แก้- ก๊าซฮีเลียมมีความหนาแน่นที่ต่ำมาก จึงนำไปใช้บรรจุในบอลลูนและเรือเหาะแทนก๊าซไฮโดรเจนซึ่งติดไฟได้ ภายหลังจากการระเบิดของเรือเหาะฮินเดนบวร์กของเยอรมนี และทราบสาเหตุว่ามาจากการระเบิดของก๊าซไฮโดรเจน
- มีการนำก๊าซฮีเลียมไปผสมในอากาศสำหรับนักดำน้ำ เพื่อป้องกันการเกิดโรคเบนด์ (Bends)
- ฮีเลียมเหลว (ซึ่งมีอุณหภูมิ -269 องศาเซลเซียส) นำไปใช้เกี่ยวกับตัวนำยิ่งยวด (Superconductor)
อ้างอิง
แก้- ↑ "Standard Atomic Weights: Helium". CIAAW. 1983.
- ↑ Shuen-Chen Hwang, Robert D. Lein, Daniel A. Morgan (2005). "Noble Gases". Kirk Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley. pp. 343–383. doi:10.1002/0471238961.0701190508230114.a01.
- ↑ Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Handbook of Chemistry and Physics 81st edition, CRC press.
- ↑ Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). "The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties" (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.
- ↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights