อินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส
อินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส (อังกฤษ: Intercity-Express) หรือ อีเซเอ (เยอรมัน: ICE) เป็นชื่อของรถไฟความเร็วสูงที่มีชื่อเสียงในประเทศเยอรมนีและยุโรปตะวันตก ทำรายได้สูงสุดในกลุ่มของด็อยท์เชอบาน โดยรู้จักกันกว้างขวางที่สุดในเยอรมนี[1]
 | |
 อีเซเอ 3 สองขบวนที่สถานีรถไฟโคโลญ | |
| ภาพรวม | |
|---|---|
| ที่ตั้ง | เยอรมนี, เนเธอร์แลนด์, เบลเยียม, ออสเตรีย, สวิตเซอร์แลนด์, เดนมาร์ก, รัสเซีย และฝรั่งเศส |
| ข้อมูลเทคนิค | |
| ช่วงกว้างราง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) 1,520 mm (4 ft 11 27⁄32 in) |
| อื่น ๆ | |
| เว็บไซต์ | bahn.com |
ปัจจุบัน อีเซเอมีรถไฟฟ้าทั้งหมด 259 ขบวน ในรูปแบบที่แตกต่างกัน 5 รุ่น ได้แก่ อีเซเอ 1 (ปรับใช้งานใน ค.ศ. 1991), อีเซเอ 2 (ค.ศ. 1996), อีเซเอ ที (ค.ศ. 1999), อีเซเอ 3 (ค.ศ. 1999) และอีเซเอ ทีดี (ค.ศ. 2001–2003 กลับมาให้บริการอีกครั้งใน ค.ศ. 2007) โดยอีซีเอ 3 มีรุ่นย่อยมากที่สุด ผลิตโดยการขนส่งบอมบาร์ดิเออร์และซีเมนส์
นอกจากในเยอรมนีแล้ว อีเซเอยังให้บริการในประเทศใกล้เคียงอีกด้วย เช่น อีเซเอ 1 วิ่งไปถึงเมืองบาเซิลและซูริก ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ กับอีเซเอ 3 วิ่งไปถึงเมืองลีแยฌและบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม[2] และวิ่งไปไกลถึงกรุงอัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์[3] ในวันที่ 10 มิถุนายน ค.ศ. 2007 ทางรถไฟความเร็วสูงสายใหม่ระหว่างปารีส–แฟรงก์เฟิร์ต–ชตุทท์การ์ทได้เปิดใช้งาน ร่วมกับอีเซเอและเตเฌเว และในอนาคต อีเซเออาจให้บริการรถไฟลอดใต้อุโมงค์ช่องแคบอังกฤษไปถึงกรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร[4]
รายละเอียด
แก้อีเซเอ 1
แก้
อีเซเอ 1 เป็นรถไฟความเร็วสูงรุ่นแรกของประเทศเยอรมนี และเป็นหนึ่งในตระกูลอีเซเอ ความเร็วสูงสุด 250 km/h (155.3 mph) โดยเปิดให้บริการตั้งแต่ ค.ศ. 1991 และเพิ่มขึ้นเป็น 280 km/h (174.0 mph) ในปี ค.ศ. 1995 และลดเหลือเพียง 250 km/h (155.3 mph) อีกครั้ง โดยมีเพียงสายเนือร์นแบร์ก-มิวนิก สายเดียว ที่ใช้ความเร็ว 280 km/h (174.0 mph).
รถไฟมีจำนวนทั้งหมด 14 คัน โดยเป็นคันที่ใช้ขับ 2 คัน และอีก 12 คัน เป็นรถโดยสาร
อีเซเอ 2
แก้
อีเซเอ 2 เป็นรถไฟความเร็วสูงรุ่นที่ 2 ของประเทศเยอรมนี เริ่มใช้งานตั้งแต่ ค.ศ. 1995 มีความคล้ายคลึงกับอีเซเอ 1 ต่างกันที่อีเซเอ 2 จะมีความยาวขบวนรถเป็นครึ่งหนึ่งของอีเซเอ 1 นั่นเอง
อีเซเอ 3
แก้
อีเซเอ 3 เป็นรถไฟความเร็วสูงของด็อยท์เชอบาน ประเทศเยอรมนี แบ่งเป็น 2 รุ่น คือรุ่น 403 และรุ่น 406 ซึ่งรู้จักกันในชื่อ อีเซเอ 3 และ อีเซเอ 3เอ็ม ตามลำดับ ผลิตโดยซีเมนส์
อีเซเอ ที
แก้
ด็อยท์เชอบาน รุ่น 411 และ 415 ที่ใช้งานในรถไฟ อีเซเอ ที เป็นรถไฟความเร็วสูงของด็อยท์เชอบาน ประเทศเยอรมนี มีความเร็วสูงสุด 230 km/h (140 mph) มีรูปร่างคล้ายคลึงกับอีเซเอ 3 แต่ต่างกันที่ขอบหน้าต่างหน้าของอีเซเอ ที จะเรียวยาวกว่า และนอกจากนั้น อีเซเอ ที ยังเป็นรถไฟความเร็วสูงรุ่นแรกของเยอรมนี ที่สามารถเอียงเวลาเข้าโค้งได้
อีเซเอ ทีดี
แก้
อีเซเอ ทีดี เป็นรถไฟความเร็วสูงรุ่นที่ 5 ของด็อยท์เชอบาน เริ่มใช้งานในปี ค.ศ. 2001 มีความคล้ายคลึงกับอีเซเอ ที คือ เป็นรถไฟที่สามารถเอียงได้ เพียงแต่ว่าอีเซเอ ทีดี เป็นรถดีเซลราง รถไฟผลิตโดยบริษัทบอมบาร์ดิเออร์และซีเมนส์
สถิติการใช้งาน
แก้ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1991–2006 อีเซเอ มีผู้โดยสารรวมกว่า 550 ล้านคน[5]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "15 Jahre Hochgeschwindigkeitsverkehr". Deutsche Bahn. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-01-07. สืบค้นเมื่อ 12 February 2007. (เยอรมัน)
- ↑ "Mit dem ICE International nach Belgien". Deutsche Bahn. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-04. สืบค้นเมื่อ 12 February 2007. (เยอรมัน)
- ↑ "Mit der Bahn in die Niederlande". Deutsche Bahn. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-10. สืบค้นเมื่อ 12 February 2007. (เยอรมัน)
- ↑ Planned highspeed service from London to Amsterdam and Frankfurt เก็บถาวร 2011-08-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Deutsche Bahn.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-28. สืบค้นเมื่อ 2014-03-01.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
- Railfaneurope.net, The ICE Pages – Unofficial website
- Railfaneurope.net – Pictures of ICE trains
- (เยอรมัน) DB.de, hochgeschwindigkeit – DB corporate web site celebrating 15 years of ICE traffic
- (เยอรมัน) Fernbahn.de – Coach alignment of all DB long-distance trains
- Bahn.de เก็บถาวร 2016-06-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Long-distance network maps – Network maps of both IC and ICE networks