อาเลชังดรี ปาตู
อาเลชังดรี โรดรีกิส ดา ซิลวา (โปรตุเกส: Alexandre Rodrigues da Silva) หรือที่รู้จักกันในชื่อ อาเลชังดรี ปาตู (โปรตุเกส: Alexandre Pato) เกิดเมื่อวันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 1989 เป็นนักฟุตบอลชาวบราซิล ผู้ที่เล่นให้กับสโมสรฟุตบอลบิยาร์เรอัลและฟุตบอลทีมชาติบราซิลในตำแหน่งกองหน้า
ข้อมูลส่วนตัว | |||
---|---|---|---|
ชื่อเต็ม | อาเลชังดรี โรดรีกิส ดา ซิลวา | ||
ส่วนสูง | 1.82 m (5 ft 11 1⁄2 in) | ||
ตำแหน่ง | กองหน้า | ||
ข้อมูลสโมสร | |||
สโมสรปัจจุบัน | ออร์แลนโดซิตี | ||
หมายเลข | 7 | ||
สโมสรเยาวชน | |||
2000–2006 | อิงเตร์นาซีโอนัล | ||
สโมสรอาชีพ* | |||
ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
2006–2007 | อิงเตร์นาซีโอนัล | 10 | (6) |
2007–2013 | เอ.ซี. มิลาน | 117 | (51) |
2013– | คอรินเทียนส์ | 30 | (9) |
2014–2015 | → เซาเปาลู (ยืมตัว) | 59 | (19) |
2016 | → เชลซี (ยืมตัว) | 2 | (1) |
2016–2017 | บิยาร์เรอัล | 14 | (2) |
2017–2019 | เทียนจิน เทียนไฮ | 47 | (30) |
2019–2020 | เซาเปาลู | 20 | (5) |
2021– | ออร์แลนโดซิตี | 0 | (0) |
ทีมชาติ‡ | |||
2007 | บราซิล ชุดอายุไม่เกิน 20 ปี | 12 | (8) |
2008–2012 | บราซิล ชุดอายุไม่เกิน 23 ปี | 9 | (3) |
2008–2013 | บราซิล | 27 | (10) |
เกียรติประวัติ | |||
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021 ‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด ณ วันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 2013 |
ปาตูเริ่มเล่นฟุตซอลตั้งแต่อายุ 4 ขวบ จนเมื่อปี ค.ศ. 2000 เขาได้รับบาดเจ็บกระดูกแตก เมื่อเอ็กซเรย์ก็พบว่าเขามีก้อนเนื้อที่แขน แพทย์วินิจฉัยว่าถ้าไม่ผ่าตัดออกใน 2 เดือนก็จะกลายเป็นมะเร็ง เนื่องจากครอบครัวเขาไม่มีเงินพอที่จะผ่าตัด นายแพทย์เปาลู โรเบร์ตู มุสซี ซึ่งสนิทสนมกับครอบครัวเขาได้ผ่าตัดให้โดยไม่คิดค่ารักษา
ผลงานระดับสโมสร
แก้เมื่อปาตูอายุ 11 ปี ก็ไปทดสอบฝีเท้ากับสโมสรฟุตบอลอิงเตร์นาซีโอนัล และได้เข้าเป็น 1 ในสมาชิกของทีมเยาวชน เขาและเพื่อนอีก 83 คน ที่เก็บตัวพักในบ้านเดียวกัน ต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวคือต้องการก้าวขึ้นไปเล่นในทีมชุดใหญ่ของอิงเตร์นาซีออนาลให้ได้
หลังจากฝึกฝนตัวเองในทีมเยาวชนอยู่หลายปี ปาตูก็ได้รับโอกาสก้าวขึ้นมาเล่นชุดใหญ่ และลงสนามนัดแรกให้อิงเตร์นาซีออนาลเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 ซึ่งชนะปัลเมย์รัส 4-1 ชื่อของเขาก็โด่งดังข้ามคืน เมื่อเขายิง 1 ประตู และจ่ายอีก 3 ให้เพื่อนยิง ปาตูทำประตูที่ 2 ให้ต้นสังกัดในเกมรอบรองชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลกของฟีฟ่าในปี ค.ศ. 2006 ซึ่งอิงเตร์นาซีโอนัลชนะอัลอาห์ลีไคโรไป 2-1 ด้วยประตูนี้ ทำให้ปาตูทำลายสถิติของเปเล่ ที่เป็นนักเตะอายุน้อยที่สุดที่ยิงประตูในการแข่งขันระดับนานาชาติของฟีฟ่าในวัย 17 ปี 102 วัน ปาตูถูกเปลี่ยนตัวออกในเกมนัดชิงชนะเลิศรายการนั้น ก่อนที่อาเดรียนู กาบีรู เพื่อนร่วมทีมจะยิงประตูชัยช่วยให้อิงเตร์นาซีโอนัลคว้าแชมป์สโมสรโลกมาครองได้สำเร็จ
จากผลงาน ทำให้ปาตูได้รับความสนใจจากหลายสโมสรในยุโรป ทั้งไบฟีกา, มิลาน, ยูเวนตุส, อินเตอร์, เชลซี, อาร์เซนอล ฯลฯ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกย้ายมาเป็นสมาชิกใหม่ของทีมมิลาน ซึ่งในขณะนั้นมีทั้งริคาร์โด กาก้า และรอนัลดีนโย โดยมิลานทุ่ม 22 ล้านยูโร (ประมาณ 700 ล้านบาท) ซื้อขาดสัญญาของเขาและประกาศคว้าตัวปาตูมาเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการในวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 2007
เนื่องจากอายุยังไม่ครบ 18 ปีเต็ม ทำให้เขายังไม่สามารถลงเล่นได้ ต้องรอให้ถึงวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 2007 (หลังวันเกิด 1 วัน) อย่างไรก็ตาม ปัญหายังไม่หมด เมื่อลีกอิตาลีมีการจำกัดโควตาผู้เล่นนอกสหภาพยุโรป ทำให้ปาตูยังไม่สามารถลงเล่นในเกมอย่างเป็นทางการให้มิลานได้ เขาได้รับอนุญาตให้ลงเล่นได้แค่ในเกมอุ่นเครื่องและเกมซ้อมเท่านั้น และเขาก็ทำผลงานได้ดีตั้งแต่เกมอุ่นเครื่องที่เสมอกับทีมไดนาโมคิยิวจากยูเครน 2-2 ในวันที่ 7 กันยายน ค.ศ. 2007 เมื่อเขาโหม่งพังประตูได้
การรอคอยของปาตูสิ้นสุดลงเมื่อมีการเปิดตลาดซื้อขายรอบสองนับตั้งแต่วันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 2008 ทำให้วันรุ่งขึ้นเขากลายเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการของมิลาน และเป็น 1 ใน 3 นักเตะโควตานอกสหภาพยุโรปของสโมสร ปาตูยิงประตูแรกทันทีที่ลงเล่นในเกมเซเรียอานัดแรก ซึ่งมิลานถล่มนาโปลี 5-2 เมื่อวันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 2008
ผลงานทีมชาติ
แก้สำหรับผลงานในทีมชาติบราซิลนั้น ปาตูคว้าแชมป์เยาวชนอเมริกาใต้ในปี ค.ศ. 2007 ร่วมกับทัพแซมบา ซึ่งทำให้พวกเขาทะลุเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลกยู 20 ของฟีฟ่าในปีเดียวกัน
จากนั้นปาตู ถูกการ์ลูส ดุงกา เรียกตัวติดธงชุดลุยโอลิมปิก 2008 ที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน ซึ่งคว้าเหรียญทองแดงมาครองได้ ปัจจุบัน ปาตูก้าวขึ้นเป็น 1 ในขุมกำลังสำคัญของทีมชาติบราซิลชุดใหญ่ เขายิงประตูแรกในนามทีมชาติได้ในเกมประเดิมนัดแรกกับสวีเดนที่สนามเอมิเรตส์สเตเดียม กรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 2008 และเป็นอีกครั้งที่เขาทำลายสถิติของเปเล่ ในการใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทียิงประตูแรกในเกมแรกที่ลงสนามด้วย
เกียรติประวัติ
แก้สโมสรฟุตบอล
แก้- อิงเตร์นาซีโอนัล
- ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก ชนะเลิศ 1 สมัย: 2006
- เรโกปาซูดาเมรีกานา ชนะเลิศ 1 สมัย: 2007
- เอซีมิลาน
- เซเรียอา ชนะเลิศ 1 สมัย: 2010–11
- ซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา: ชนะเลิศ 1 สมัย: 2011
ผลงานระดับทีมชาติ
แก้- บราซิล
- ฟุตบอลชิงแชมป์เยาวชนอเมริกาใต้ เหรียญทอง 1 สมัย: 2007
- โอลิมปิกฟุตบอล 2008: ประเภทชาย เหรียญทองแดง 1 สมัย
- คอนเฟเดอเรชันส์คัพ ชนะเลิศ 1 สมัย: 2009
เกียรติยศเฉพาะตัว
แก้- Brazilian U-20 Championships Top-Scorer – 2006
- Brazilian U-20 Championships Most Valuable Player – 2006
- Sendai Cup Top-Scorer – 2006
- Sendai Cup Most Valuable Player – 2006
- Serie A Player Of The Month – January 2009
- Tuttosport Golden Boy of the Year – 2009
- Serie A Young Footballer of the Year – 2009
- Italian Football Oscars Best Young Player – 2009