หลานโจว

เมืองหลวงของมณฑลกานซู่ ประเทศจีน

หลานโจว (จีนตัวย่อ: 兰州; จีนตัวเต็ม: 蘭州; พินอิน: Lánzhōu; ไปรษณีย์: Lan-chou[5]/Lan Chow) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลกานซู่ ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน[6] ในวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2019 มีประชากรอาศัยอยู่ในหลานโจว 3,790,900 คน โดยอาศัยอยู่ในเขตเมือง 3,072,100 คน[2]

หลานโจว

兰州市
จากบน ซ้ายไปขวา: ตึกระฟ้าในหลานโจว, มัสยิดซีกวาน, ศาลเจ้าฉานเยฺวี่ยน, นครหลานโจวมองจากสวนตาน้ำทั้งห้า, ซุปบะหมี่เนื้อหลานโจว, ประติมากรรมที่ริมแม่น้ำหวง
แผนที่
ที่ตั้งของนครหลานโจวในมณฑลกานซู่
ที่ตั้งของนครหลานโจวในมณฑลกานซู่
หลานโจวตั้งอยู่ในมณฑลกานซู่
หลานโจว
หลานโจว
ที่ตั้งของใจกลางเมืองในมณฑลกานซู่
หลานโจวตั้งอยู่ในประเทศจีน
หลานโจว
หลานโจว
หลานโจว (ประเทศจีน)
พิกัด (หน่วยงานบริหารมณฑลกานซู่): 36°03′38″N 103°49′36″E / 36.0606°N 103.8268°E / 36.0606; 103.8268
ประเทศจีน สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑลกานซู่
เขตการปกครองระดับอำเภอ8 (5 เขต, 3 อำเภอ)
ศูนย์กลางการปกครองเขตเฉิงกวัน (城关区)
การปกครอง
 • ประเภทนครระดับจังหวัด
 • องค์กรสภาประชาชนนครหลานโจว
 • เลขาธิการพรรคหลี่ หรงชั่น (李荣灿)
 • ประธานสภาประชาชนจาง เจี้ยนผิง (张建平)
 • นายกเทศมนตรีจาง เหว่ยเหวิน (张伟文)
 • ประธานสภาที่ปรึกษาการเมืองหลี่ หงย่า (李宏亚)
พื้นที่
 • นครระดับจังหวัด13,086.9 ตร.กม. (5,052.9 ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง (2018)[3]2,432.9 ตร.กม. (939.3 ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล1,112.9 ตร.กม. (429.7 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (31 ธันวาคม ค.ศ. 2020)
 • นครระดับจังหวัด4,359,446[1] คน
 • เขตเมือง3,072,100[2] คน
 • นอกเมือง718,800[2] คน
เขตเวลาUTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์730000
รหัสพื้นที่931
รหัส ISO 3166CN-GS-01
อักษรนำหน้าทะเบียนรถ甘A
จีดีพี (2019)284 พันล้านเหรินหมินปี้[2]
 - ต่อหัว71,772 เหรินหมินปี้[2]
เว็บไซต์www.lanzhou.gov.cn
ดอกไม้ประจำนคร
กุหลาบญี่ปุ่น
หลานโจว
"หลานโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีนตัวย่อ (บน) และอักษรจีนตัวเต็ม (ล่าง)
อักษรจีนตัวย่อ兰州
อักษรจีนตัวเต็ม蘭州
ไปรษณีย์Lanchow
ความหมายตามตัวอักษร" จังหวัดแห่ง[เนินเขา]กล้วยไม้"[4]

ประวัติศาสตร์

แก้

มีการตั้งหลักปักฐานในบริเวณนี้มาตั้งแต่ราชวงศ์ฮั่น และมีประวัติศาสตร์ประมาณ 2,000 ปี เดิมถูกเรียกว่าเมืองสีทอง เป็นทางผ่านที่สำคัญของเส้นทางสายไหม และถูกป้องกันการรุกรานโดยกำแพงเมืองจีน

ภูมิศาสตร์

แก้

ภูมิอากาศ

แก้

ภูมิอากาศเป็นแบบกึ่งแห้ง จัดอยู่ในเขตหนาว (Köppen BSk)

มลพิษ

แก้

หลานโจว เป็นหนึ่งในเมืองที่มีมลพิษมากที่สุดในจีน อากาศแย่จนบางเวลาไม่สามารถเห็นภูเขาหลานซาน (Lanshan) ซึ่งตั้งอยู่ทางใต้ของเมือง เมืองถูกตั้งอยู่ในหุบเขาแคบและโค้ง ซึ่งทำให้อากาศไม่ถ่ายเท หลานโจวยังเป็นที่ตั้งของโรงงานมากมาย รวมถึงการโรงงานแปรรูปปิโตรเลียม และได้รับผลกระทบจากพายุฝุ่นซึ่งพัดพามาจากทะเลทรายโกบี โดยเฉพาะในฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ

เขตการปกครอง

แก้
แผนที่
ชื่อ อักษรจีนตัวย่อ ฮั่นยฺหวี่พินอิน ประชากร (คน)
(สำมะโนปี 2010)[10]
พื้นที่
(ตร.กม.)
ความหนาแน่น
(คน/ตร.กม.)
ตัวเมือง
เขตเฉิงกวัน 城关区 Chéngguān Qū 1,278,745 220 5,812.47
เขตชีหลี่เหอ 七里河区 Qīlǐhé Qū 561,020 397 1,413.14
เขตซีกู้ 西固区 Xīgù Qū 364,050 385 945.58
เขตอันหนิง 安宁区 Ānníng Qū 288,510 86 3,354.76
ชานเมือง
เขตหงกู่ 红古区 Hónggǔ Qū 136,101 575 236.69
เขตใหม่หลานโจว 兰州新区 Lánzhōu Xīnqū 100,000 806 124
ชนบท
อำเภอหย่งเติง 永登县 Yǒngdēng Xiàn 418,789 6,090 68.76
อำเภอเกาหลาน 皋兰县 Gāolán Xiàn 131,785 2,556 51.55
อำเภอยฺหวีจง 榆中县 Yúzhōng Xiàn 437,163 3,362 130.03

ภาพ

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "2021年兰州市人口总人数口和第七次人口普查结果-红黑人口库2021年". www.hongheiku.com. สืบค้นเมื่อ 2021-06-09.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "2019年兰州市国民经济和社会发展统计公报". 27 March 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 March 2020.
  3. Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 22.
  4. Jun Jing (1996), The Temple of Memories: History, Power, and Morality in a Chinese Village, Stanford: Stanford University Press, p. 4.
  5. "Chinese Conventional Place Names". www.loc.gov. สืบค้นเมื่อ 2021-09-16.
  6. "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
  7. 中国气象数据网 - WeatherBk Data (ภาษาChinese (China)). China Meteorological Administration. สืบค้นเมื่อ 2020-04-15.
  8. 中国地面国际交换站气候标准值月值数据集(1971-2000年). China Meteorological Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-21. สืบค้นเมื่อ 2010-05-25.
  9. 兰州城市介绍以及气候背景分析. Weather China (ภาษาจีน). 中国气象局公共气象服务中心. สืบค้นเมื่อ July 27, 2015.
  10. "人口区划". 18 February 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-04. สืบค้นเมื่อ 2022-02-25.

บรรณานุกรม

  • Cheung, Raymond. OSPREY AIRCRAFT OF THE ACES 126: Aces of the Republic of China Air Force. Oxford: Bloomsbury Publishing Plc, 2015. ISBN 978 14728 05614.
  • 徐 (Xú), 露梅 (Lùméi). 隕落 (Fallen): 682位空军英烈的生死档案 - 抗战空军英烈档案大解密 (A Decryption of 682 Air Force Heroes of The War of Resistance-WWII and Their Martyrdom). 东城区, 北京, 中国: 团结出版社, 2016. ISBN 978-7-5126-4433-5.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้