สมเด็จพระรัษฎาธิราช
สมเด็จพระรัษฎาธิราช[1] เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 12 แห่งอาณาจักรอยุธยา[2] เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 (สมเด็จพระบรมราชาหน่อพุทธางกูร) แต่ครองราชสมบัติได้เพียง 5 เดือน ตรงกับปี พ.ศ. 2077[3] สมเด็จพระไชยราชาธิราช ได้ชิงพระราชสมบัติแล้วนำตัวพระองค์ไปสำเร็จโทษด้วยท่อนจันทน์ตามโบราณราชประเพณีที่วัดโคกพระยา[2]
สมเด็จพระรัษฎาธิราช | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระเจ้ากรุงศรีอยุธยา | |||||
ครองราชย์ | พ.ศ. 2077 (5 เดือน) | ||||
ก่อนหน้า | สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 | ||||
ถัดไป | สมเด็จพระไชยราชาธิราช | ||||
พระราชสมภพ | พ.ศ. 2072 | ||||
สวรรคต | พ.ศ. 2077 (5 พรรษา) วัดโคกพระยา อาณาจักรอยุธยา | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | สุพรรณภูมิ | ||||
พระราชบิดา | สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 | ||||
พระราชมารดา | ไม่ปรากฏพระนาม |
พระราชประวัติ
แก้สมเด็จพระรัษฎาธิราช เสด็จพระราชสมภพปี พ.ศ. 2072 เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 2076 จึงขึ้นครองราชสมบัติแทน
พงศาวดารไทยและต่างประเทศทั้งหมดกล่าวว่า สมเด็จพระรัษฎาธิราชมีพระชนมายุเพียง 5 พรรษาเมื่อขึ้นครองราชย์ในปี พ.ศ. 2076 (จ.ศ. 1533/34)[4] พระเจ้ารัษฎาธิราชอาจประสูติเมื่อ พ.ศ. 2071 (จ.ศ. 1528/29). นักวิชาการสมัยใหม่เสนอว่าพระราชมารดาอาจเป็นลูกสาวของขุนนางที่มีอำนาจซึ่งต้องการมีความสัมพันธ์กับราชวงศ์ผ่านการแต่งงาน เนื่องจากการขึ้นครองราชย์ของพระองค์ดูเหมือนจะได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มขุนนางแม้ว่าเขาจะเป็นคนส่วนน้อยก็ตาม[5]
การขึ้นครองราชย์และการสวรรคต
แก้ใน พ.ศ. 2076 (จ.ศ. 1533/34) สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 เสด็จสวรรคตด้วยโรคไข้ทรพิษและพระราชโอรสคือพระรัษฎาธิราช สืบราชสมบัติเป็นพระเจ้ากรุงศรีอยุธยา[4] ในปี พ.ศ. 2077 (จ.ศ. 1534/35) หลังจากที่พระองค์ครองราชสมบัติได้ห้าเดือน สมเด็จพระไชยราชาธิราชทรงยึดราชบัลลังก์และสำเร็จโทษสมเด็จพระรัษฎาธิราช[4] ด้วยท่อนจันทน์ตามราชประเพณี[5]
ความสัมพันธ์กับไชยราชาธิราช
แก้พงศาวดารไทยและต่างประเทศระบุว่าสมเด็จพระรัษฎาธิราชและสมเด็จพระไชยราชาธิราชเป็นญาติกัน แต่ไม่มีเอกสารใดที่ให้ข้อมูลเพียงพอที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองชัดเจน[4] สังคีติยวงศ์ระบุว่า สมเด็จพระไชยราชาธิราชเป็นพระราชนัดดาในสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 ซึ่งเป็นพระราชบิดาในสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4[4] พระราชพงศาวดาร ฉบับพระราชหัตถเลขา และฉบับอื่น ๆ กล่าวเพียงว่าสมเด็จพระไชยราชาธิราชเป็นญาติกับสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2[6] พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับเยเรเมียส ฟาน ฟลีต ระบุว่าสมเด็จพระไชยราชาธิราชเป็นญาติห่าง ๆ และเป็นผู้สำเร็จราชการของสมเด็จพระรัษฎาธิราช[7]
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้เสนอว่าสมเด็จพระไชยราชาธิราชเป็นพระมหาอุปราชกรุงศรีอยุธยา (โดยตำแหน่งเจ้าผู้ครองเมืองพิษณุโลก) ในรัชสมัยของสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 และสมเด็จพระรัษฎาธิราช ด้วยเหตุนี้พระไชยราชาธิราชจึงใช้เวลาถึงห้าเดือนจึงมาถึงกรุงศรีอยุธยาและยึดราชสมบัติได้[8] นักวิชาการสมัยใหม่เสนอว่าเหตุผลอีกประการหนึ่งที่ไชยราชาธิราชต้องรอถึงห้าเดือนก่อนทำรัฐประหารคือต้องตรวจสอบท่าทีของแต่ละฝ่ายทางการเมืองและรอ "โอกาสที่ดี" เพราะสมเด็จพระรัษฎาธิราชยังคงได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มขุนนางนำโดยขุนนางผู้มีอำนาจซึ่งดูเหมือนจะเป็นตาของสมเด็จพระรัษฎาธิราช[5]
นอกจากนี้ การขึ้นครองราชย์ของสมเด็จพระรัษฎาธิราชยังขัดต่อประเพณีนิยม เพราะพระมหาอุปราชเป็นลำดับต้น ๆ ในการสืบราชบัลลังก์เสมอมา ด้วยเหตุผลดังกล่าว นักวิชาการสมัยใหม่จึงมีความเห็นว่าการขึ้นครองราชย์ของรัษฎาธิราชทำให้ไชยราชาธิราชกริ้วและการรัฐประหารยังทำให้สมเด็จพระรัษฎาธิราชองค์ที่สองจากราชวงศ์สุพรรณภูมิ ถูกประหารชีวิต[5]
พงศาวลี
แก้พงศาวลีของสมเด็จพระรัษฎาธิราช | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
แก้- ↑ นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย, หน้า 89
- ↑ 2.0 2.1 นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย, หน้า 89
- ↑ พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับหลวงประเสริฐ, หน้า 404
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Princess Maha Chakri Sirindhorn Foundation, 2011: 89.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Khruea-thong, 2012: online.
- ↑ Phra Ratchaphongsawadan..., 1991: 258.
- ↑ Van Vliet, 2003: 56.
- ↑ Phra Ratchaphongsawadan..., 1991: 258/259.
บรรณานุกรม
แก้- มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา. นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา, 2554. 264 หน้า. ISBN 978-616-7308-25-8
- พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) และเอกสารอื่น. นนทบุรี : ศรีปัญญา, 2553. 800 หน้า. ISBN 978-616-7146-08-9
- Chula Chakrabongse (1960). Lords of Life: A History of the Kings of Thailand. London: Alvin Redman.
- Khruea-thong, Pramin (2012-01-22). "Krung si patiwat: nueng roi pi haeng khwam ngiap rai 'patiwat' nai ratchawong suphannaphum" กรุงศรีปฏิวัติ: ๑๐๐ ปีแห่งความเงียบ ไร้ 'ปฏิวัติ' ในราชวงศ์สุพรรณภูมิ [Ayutthayan coups: a hundred years of silence - no 'coup' in Suphannaphum Dynasty]. Archdiocese of Bangkok. Matichon. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-19. สืบค้นเมื่อ 2015-05-19.
- Phra Ratchaphongsawadan Chabap Phra Ratchahatthalekha Lem Nueng พระราชพงศาวดาร ฉบับพระราชหัตถเลขา เล่ม 1 [Royal Chronicle of Siam: Royal Autograph Version, Volume 1] (8th ed.). Bangkok: Fine Arts Department of Thailand. 1991. ISBN 9744171448.
- Prachum Phongsawadan Chabap Kanchanaphisek Lem Nueng ประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม 1 [Golden Jubilee Collection of Historical Archives, Volume 1]. Bangkok: Fine Arts Department of Thailand. 1999. ISBN 9744192151.
- Princess Maha Chakri Sirindhorn Foundation (2011). Namanukrom Phra Mahakasat Thai นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย [Directory of Thai Kings]. Bangkok: Princess Maha Chakri Sirindhorn Foundation. ISBN 9786167308258.
- Van Vliet, Jeremias (2003). Wyatt, David K. (บ.ก.). Phongsawadan Krung Si Ayutthaya Chabap Wan Walit Phutthasakkarat Song Phan Nueng Roi Paet Sip Song พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวันวลิต พ.ศ. 2182 [1640 Chronicle of Ayutthaya: Van Vliet Version] (2nd ed.). Bangkok: Matichon. ISBN 9743229221.
ดูเพิ่ม
แก้ก่อนหน้า | สมเด็จพระรัษฎาธิราช | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 (พ.ศ. 2072 - พ.ศ. 2076) |
พระเจ้ากรุงศรีอยุธยา ราชวงศ์สุพรรณภูมิ (พ.ศ. 2076 - พ.ศ. 2077) |
สมเด็จพระไชยราชาธิราช (พ.ศ. 2077 - พ.ศ. 2089) |