ภาษาอี๋
ภาษาอี๋ หรือ ภาษานอซู เป็นตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า พูดโดยชาวอี๋ บางครั้งเรียกภาษานี้ว่าภาษาโลโล มีอักษรเป็นของตนเองเรียกอักษรอี๋
ภาษาอี๋ | |
---|---|
ꆇꉙ Nuosu | |
ประเทศที่มีการพูด | จีน (โดยเฉพาะ ฉู่ฉง และ หงเหอ) ไทย |
ภูมิภาค | ตะวันออกไกล |
จำนวนผู้พูด | 6 ล้านคน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | จีน-ทิเบต
|
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | ii (ภาษาอี๋เสฉวน) |
ISO 639-2 | [[ISO639-3:iii (ภาษาอี๋เสฉวน) sit (others) |iii (ภาษาอี๋เสฉวน) sit (others) ]] |
ISO 639-3 | มีหลากหลาย:iii – ภาษาอี๋เสฉวนnos – ภาษาอี๋ใต้ycl – ภาษาอี๋กลางyif – ภาษาอี๋อาเชyig – ภาษาอี๋กุยจูyik – ภาษาอี๋ซิซาน ลาลูyio – ภาษาอี๋ดาเยาyip – ภาษาอี๋โปลัวyiq – ภาษาอี๋มิกวีyit – ภาษาอี๋ลาลูตะวันออกyiu – ภาษาอี๋อาวูyiv – ภาษาอี๋เอซาน-ซินปิงyix – ภาษาอี๋อาซิyiz – ภาษาอี๋อาเจylm – ภาษาอี๋ลีมีylo – ภาษาอี๋นาลัวymh – ภาษาอี๋มีลีymj – ภาษาอี๋มูยีypl – ภาษาอี๋ปูลาypw – ภาษาอี๋ปูวาysn – ภาษาอี๋ซานีyso – ภาษาอี๋โลโลใต้ysp – ภาษาอี๋โลโลโพใต้ywl – ภาษาอี๋ลาลูตะวันตกywm – ภาษาอี๋วูเม็งywq – ภาษาอี๋วูดิง-ลูกวัวywt – ภาษาอี๋ตะวันตกywu – ภาษาอี๋วูซาyym – ภาษาอี๋หยวนเจียง-โมเจียง |