ฟุตบอลทีมชาติเดนมาร์ก
ฟุตบอลทีมชาติเดนมาร์ก (เดนมาร์ก: Danmarks fodboldlandshold) เป็นตัวแทนของประเทศเดนมาร์กในการแข่งขันฟุตบอลชายระดับนานาชาติ ถูกควบคุมโดยสมาคมฟุตบอลเดนมาร์ก (DBU) ปัจจุบันใช้สนามกีฬาพาร์เคิน ในโคเปนเฮเกนเป็นสนามเหย้า โดยมีแคสเปอร์ ยูลมันเป็นผู้จัดการทีม
ฉายา | De Rød-Hvide (แดงและขาว) Danish Dynamite โคนม (ฉายาในภาษาไทย) | |||
---|---|---|---|---|
สมาคม | สมาคมฟุตบอลเดนมาร์ก (DBU) | |||
สมาพันธ์ | ยูฟ่า (ยุโรป) | |||
หัวหน้าผู้ฝึกสอน | คัสเปอร์ ยูลมัน | |||
กัปตัน | ซีโมน แคร์ | |||
ติดทีมชาติสูงสุด | ซีโมน แคร์ (130) | |||
ทำประตูสูงสุด | Poul "Tist" Nielsen Jon Dahl Tomasson (52) | |||
สนามเหย้า | สนามกีฬาพาร์เกิน | |||
รหัสฟีฟ่า | DEN | |||
| ||||
อันดับฟีฟ่า | ||||
อันดับปัจจุบัน | 21 (20 มิถุนายน 2024)[1] | |||
อันดับสูงสุด | 3 (พฤษภาคม ค.ศ. 1997, สิงหาคม ค.ศ. 1997) | |||
อันดับต่ำสุด | 51 (เมษายน ค.ศ. 2017) | |||
เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | ||||
เดนมาร์ก 9–0 ฝรั่งเศส เบ (ลอนดอน ประเทศอังกฤษ; 19 ตุลาคม ค.ศ. 1908) | ||||
ชนะสูงสุด | ||||
เดนมาร์ก 17–1 ฝรั่งเศส (ลอนดอน ประเทศอังกฤษ; 22 ตุลาคม ค.ศ. 1908) | ||||
แพ้สูงสุด | ||||
เยอรมนี 8–0 เดนมาร์ก (เบร็สเลา ประเทศเยอรมนี; 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1937) | ||||
ฟุตบอลโลก | ||||
เข้าร่วม | 6 (ครั้งแรกใน 1986) | |||
ผลงานดีที่สุด | รอบก่อนรองชนะเลิศ (1998) | |||
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป | ||||
เข้าร่วม | 9 (ครั้งแรกใน 1964) | |||
ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1992) | |||
คอนเมบอล–ยูฟ่าคัพออฟแชมเปียน | ||||
เข้าร่วม | 1 (ครั้งแรกใน 1993) | |||
ผลงานดีที่สุด | รองชนะเลิศ (1993) | |||
คอนเฟเดอเรชันส์คัพ | ||||
เข้าร่วม | 1 (ครั้งแรกใน 1995) | |||
ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1995) | |||
เดนมาร์กชนะเลิศกีฬาฟุตบอลในโอลิมปิกซ้อน 1906 และได้รับเหรียญเงินในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 และกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1912 อย่างไรก็ตาม ในฐานะมือสมัครเล่นที่ห้ามไม่ให้นักเตะทีมชาติของตนไปแล่นเป็นนักเตะอาชีพในสโมสรต่างประเทศ เดนมาร์กไม่ผ่านเข้ารอบสำหรับฟุตบอลโลกจนถึงปี ค.ศ. 1986 ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้รับรางวัลเงินโอลิมปิกอีกในปี ค.ศ. 1960
นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1983 เดนมาร์กได้สร้างผลงานที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง พวกเขาชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1992 ที่ประเทศสวีเดน โดยเอาชนะทีมแชมป์เก่าอย่าง เนเธอร์แลนด์ ในรอบรองชนะเลิศ และแชมป์โลก เยอรมนีในรอบชิงชนะเลิศ ทีมยังชนะเลิศ คิงส์ฟาฮัดคัพ 1995 โดยเอาชนะอาร์เจนตินาในรอบชิงชนะเลิศ ผลงานฟุตบอลโลกที่ดีที่สุดของพวกเขาคือความสำเร็จในปี 1998 ซึ่งพวกเขาแพ้บราซิลอย่างหวุดหวิด 3–2 ในรอบก่อนรองชนะเลิศ เดนมาร์กยังสามารถเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้ายในฟุตบอลโลกได้ในปี 1986, 2002 และ 2018
ผู้เล่นชุดปัจจุบัน
แก้รายชื่อผู้เล่น 26 คนที่ถูกเรียกตัวในการแข่งขัน ฟุตบอลโลก 2022[2]
ข้อมูลการลงเล่นและการทำประตูนับถึงวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 หลังจากการพบกับ ตูนิเซีย
# | ตำแหน่ง | ผู้เล่น | วันเกิด (อายุ) | ลงเล่น | ประตู | สโมสร |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | GK | แคสเปอร์ สไมเกิล (รองกัปตันทีม) | 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1986 | 87 | 0 | นิส |
16 | GK | ออลิเวอร์ เครสเตินเซิน | 22 มีนาคม ค.ศ. 1999 | 1 | 0 | แฮร์ทา เบเอ็สเซ |
22 | GK | เฟรดเรก เรอนอว์ | 4 สิงหาคม ค.ศ. 1992 | 8 | 0 | อูนีโอนแบร์ลีน |
2 | DF | โยแอคิม อาเนอร์เซิน | 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1996 | 20 | 0 | คริสตัลพาเลซ |
3 | DF | วิคเตอร์ เนลส์สัน | 14 ตุลาคม ค.ศ. 1998 | 7 | 0 | กาลาทาซาไร |
4 | DF | ซีโมน แคร์ (กัปตันทีม) | 26 มีนาคม ค.ศ. 1989 | 122 | 5 | เอซี มิลาน |
5 | DF | โยแอคิม เมเลอ | 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1997 | 32 | 9 | อาตาลันตา |
6 | DF | แอนเตรแอส เครสเตินเซิน | 10 เมษายน ค.ศ. 1996 | 59 | 2 | บาร์เซโลนา |
13 | DF | ราสมุส คริสเตนเซ่น | 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1997 | 11 | 0 | ลีดส์ยูไนเต็ด |
17 | DF | เยนส์ สตรือเออร์ ลาร์เซิน | 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1991 | 49 | 3 | ทรับซอนสปอร์ |
18 | DF | เตเนียล แวส | 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1989 | 44 | 1 | บรอนด์บี้ |
26 | DF | แอเลกแซนเตอร์ แป | 9 ธันวาคม ค.ศ. 1997 | 4 | 1 | ไบฟีกา |
7 | MF | แมทีแอส เยนเซิน | 1 มกราคม ค.ศ. 1996 | 21 | 1 | เบรนต์ฟอร์ด |
8 | MF | ทอมัส ดิเลนีย์ | 3 กันยายน ค.ศ. 1991 | 72 | 7 | เซบิยา |
10 | MF | เครสแจน อีเรกเซิน | 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1992 | 118 | 39 | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
15 | MF | เครสแจน เนอร์กอร์ | 10 เมษายน ค.ศ. 1994 | 17 | 1 | เบรนต์ฟอร์ด |
23 | MF | พีแยร์-เอมิล ฮอยปีแยร์ | 5 สิงหาคม ค.ศ. 1995 | 61 | 5 | ทอตนัมฮอตสเปอร์ |
24 | MF | โรปอร์ต สกอว์ | 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1996 | 11 | 5 | 1899 ฮ็อฟเฟินไฮม์ |
25 | MF | เยสเปอร์ ลินสเตริม | 29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000 | 7 | 1 | ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท |
9 | FW | มาร์ติน แบรทเวต | 5 มิถุนายน ค.ศ. 1991 | 62 | 10 | อัสปัญญ็อล |
11 | FW | แอนเตรแอส สกอว์ โอลเซิน | 29 ธันวาคม ค.ศ. 1999 | 24 | 8 | กลึบบรึคเคอ |
12 | FW | แคสเปอร์ ตอลแปร์ | 6 ตุลาคม ค.ศ. 1997 | 38 | 11 | เซบิยา |
14 | FW | มีเกิล ตัมส์กอร์ | 3 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 | 19 | 4 | เบรนต์ฟอร์ด |
19 | FW | โยนัส วิน | 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1999 | 15 | 5 | ว็อลฟส์บวร์ค |
20 | FW | ยูซุฟ พออุลเซิน | 15 มิถุนายน ค.ศ. 1994 | 68 | 11 | แอร์เบ ไลพ์ซิช |
21 | FW | แอนเตรแอส คอร์เนลียุส | 16 มีนาคม ค.ศ. 1993 | 42 | 9 | โคเปนเฮเกน |
อ้างอิง
แก้- ↑ "The FIFA/Coca-Cola World Ranking". FIFA. 20 มิถุนายน 2024. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024.
- ↑ "De første spillere til VM-truppen er fundet" [The first players for the World Cup squad have been found] (ภาษาเดนมาร์ก). Danish Football Association. 7 November 2022. สืบค้นเมื่อ 7 November 2022.