ดาบเจ็ดเขี้ยว
ดาบเจ็ดเขี้ยว (ญี่ปุ่น: 七支刀; โรมาจิ: ชิชิชิโต) เป็นดาบโบราณอันเป็นสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น สันนิฐานว่าดาบเล่มนี้เดิมถูกตีขึ้นในแผ่นดินจีนสมัยราชวงศ์จิ้น [1] ตามตำนานในพงศาวดารนิฮงโชะกิ ระบุว่าเป็นดาบที่กษัตริย์แห่งแพ็กเจถวายแก่จักรพรรดินีจิงงุ[2] ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินญี่ปุ่นในขณะนั้น ตัวดาบเป็นดาบเหล็กกล้ายาว 74.9 เซนติเมตร มีกิ่งแยกออกมาข้างละสามกิ่งรวมทั้งหมดจึงมีเจ็ดกิ่ง จึงเรียกดาบนี้ว่า ดาบเจ็ดเขี้ยว บนตัวดาบมีอักษรทองดำเป็นตัวจีนอยู่ 61 ตัวแต่บางตัวก็อ่านได้ไม่ชัดเจน ปัจจุบันดาบนี้ถูกเก็บรักษาไว้ที่ศาลเจ้าอิโซะโนะกะมิในจังหวัดนะระโดยไม่มีการจัดแสดงต่อสาธารณชน
อ้างอิง
แก้- ↑ "ご由緒【七支刀（しちしとう）】｜石上神宮［いそのかみじんぐう］公式サイト｜奈良県天理市". Isonokami.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-31. สืบค้นเมื่อ 2014-03-07.
- ↑ Nana Miyata, Die Übernahme der chinesischen Kultur in Japans Altertum, LIT Verlag, Münster p.11.