วิกิพีเดีย

ดนตรีสมัยโรแมนติก

(เปลี่ยนทางจาก ดนตรียุคโรแมนติก)

สมัยโรแมนติก เป็นยุคของดนตรีคลาสสิกในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 (ค.ศ. 1810–1910) ซึ่งเน้นอารมณ์ของดนตรีมากกว่าความสมดุลของบทตอน และเน้นความเป็นตัวตนของคีตกวีมากกว่ากฎเกณฑ์ทางดนตรีที่มีมาแต่เดิม

คำว่า "โรแมนติก" ได้รับการนำมาประยุกต์ใช้ในวงการดนตรี ค.ศ. 1810 ซึ่งเอามาจากวงการวรรณกรรม มีความหมายว่า อารมณ์ที่รุนแรงของมนุษย์ โดยลักษณะดนตรีแบบโรแมนติกนี้เริ่มขึ้นในงานของนักประพันธ์เพลงและนักดนตรีชื่อลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟิน ดนตรีสมัยโรแมนติกนั้นเริ่มต้นด้วยเพลงขับร้องและเพลงเปียโนสั้น ๆ ต่อมาเป็นเพลงสำหรับวงออร์เคสตรา

ลักษณะ

แก้

ดนตรีสมัยโรแมนติกมีลักษณะของแนวทำนองที่เต็มไปด้วยการบรรยายความรู้สึก มีแนวทำนองเด่นชัด ลักษณะการแบ่งวรรคตอนเพลงไม่ตายตัว การประสานเสียงได้พัฒนาต่อจากสมัยคลาสสิกทำให้เกิดการคิดคอร์ดใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น เพื่อใช้แสดงออกถึงอารมณ์และความรู้สึก มีการนำคอร์ดที่เสียงไม่กลมกลืนมาใช้มากขึ้น มีการใช้โน้ตนอกคอร์ด บันไดเสียงที่มีโน้ตครึ่งเสียง (chromatic scale) การเปลี่ยนบันไดเสียงหนึ่งไปอีกบันไดเสียงหนึ่งอย่างคาดไม่ถึง การประสานเสียงแบบสหศัพท์ (homophony) ยังคงเป็นลักษณะเด่นสืบเนื่องมาจากสมัยคลาสสิก การใช้เสียงดัง-เบา มีตั้งแต่ ppp ไปจนถึง fff คีตลักษณ์ของเพลง (form) ยังคงเป็นแบบโซนาตาฟอร์มแบบสมัยคลาสสิก แต่มีความยืดหยุ่นของโครงสร้าง

ในยุคนี้ดนตรีบรรเลงและบทเพลงสำหรับเปียโน เป็นที่นิยมประพันธ์กันมากขึ้น ลักษณะของวงออร์เคสตราจะมีขนาดใหญ่ขึ้นตามแต่ผู้ประพันธ์เพลงจะกำหนด เพลงคฤหัสถ์หรือเพลงสำหรับชาวบ้านเป็นที่นิยมประพันธ์กัน แต่เพลงโบสถ์ก็ยังคงมีการประพันธ์อยู่เช่นกัน ในลักษณะของเพลงแมส ที่ใช้เพื่อประกอบศาสนพิธี และเพลงเรเควียม ที่ใช้ในพิธีศพ สำหรับบทเพลงอุปรากร และเพลงร้องก็มีพัฒนาการควบคู่ไป เนื้อร้องมีตั้งแต่การล้อการเมือง ความรัก ไปจนถึงเรื่องโศกนาฏกรรม

นักดนตรี

แก้

บทประพันธ์ที่สำคัญในสมัยโรแมนติก

แก้

Symphony No. 3 (Eroica) - เบทโฮเฟิน

Symphony No. 6 (Pastoral) - เบทโฮเฟิน

Symphony No. 9 (Choral) - เบทโฮเฟิน

Symphony No. 8, in B minor (Unfinished) - ชูเบิร์ท

Symphony No. 4 (Italian) - เม็นเดิลส์โซน

Symphony No. 3 (Rhenish) - ชูมัน

Symphony No. 1-4 - บรามส์

Symphony No. 6 (Pathetique) - ไชคอฟสกี

Symphony No. 9 (From the New World) - ดโวฌาก

Piano Concerto No.5 (Emperor) - เบทโฮเฟิน

Piano Concerto in B-flat minor - ไชคอฟสกี

Piano Concerto in A minor Op.16 - กริกก์

Piano Concerto No. 1 in E minor - ชอแป็ง

Piano Concerto No.2 - รัคมานีนอฟ

Violin Concerto in D, Op.61 - เบทโฮเฟิน

Violin Concerto in E minor, Op.64 - เม็นเดิลส์โซน

Violin Concerto in D major, Op.77 - บรามส์

Violin Concerto in D major, Op.35 - ไชคอฟสกี

Carmen - บีแซ

Aida - แวร์ดี

La Traviata - แวร์ดี

Madama Butterfly - ปุชชีนี (Puccini)

Tristan and Isolde - วากเนอร์

William Tell - รอสซีนี

    • 3.2 Comic Opera

The Barber of Seville - รอสซีนี

The Barthered Bride - รอสซีนี

The Doctor Despite Himself - กูโน

Habrides Overture - เม็นเดิลส์โซน

Overture1812 - ไชคอฟสกี

Romeo and Juliet - ไชคอฟสกี

    • 4.2 Incidental Music

A Midsummer Night's Dream - เม็นเดิลส์โซน

The Planets - โฮลสต์

Peer Gynt - กรีก

Scheherazade - ริมสกี-คอร์สคอฟ

The Carnival of the Animals - แซ็ง-ซ็องส์

    • 4.3 Program Symphony

Dante - ลิสท์

Faust - ลิสท์

Harold in Italy - แบร์ลีโยซ

Romeo and Juliet - แบร์ลีโยซ

Symphony Fantastique - แบร์ลีโยซ

    • 4.4 Tone Poem (Symphonic Poem)

Don Juan - ชเตราส์

Don Quixote - ชเตราส์

Finlandia - ซิเบเลียส

The Moldau - สเมนตานา

Borelo - ราแวล

Cinderella Ballet - โปรโคฟีเอฟ

Romeo and Juliette - โปรโคฟีเอฟ

The Sleeping Beauty - ไชคอฟสกี

Swanlake - ไชคอฟสกี

Piano Quintet in A Major, Op.114 - ชูเบิร์ท

String Quintet in C D.956 (2 violins, viola, 2 cellos) - ชูเบิร์ท

String Sextet in Bb Op.18 (Spring) - บรามส์

Piano Sonata in C minor (Pathetique) - เบทโฮเฟิน

Piano Sonata in Bb minor - ชอแป็ง

Violin Sonata Op.47 (Kreutzer) - ชอแป็ง

  • 8.ประเภทอื่น ๆ
    • 8.1 บทเพลงร้องและเพลงสำหรับเปียโน

Erikonig - ชูเบิร์ท

Nocturne in Eb Major Op.9 No.2 - ชอแป็ง

Études Op.10 - ชอแป็ง

Ballade No. 1 in G minor, Op. 23 - ชอแป็ง

    • 8.2 บทเพลงแมส

Missa Solemnis - เบทโฮเฟิน

Requiem - แบร์ลีโยซ

Requiem - แวร์ดี

German Requiem - บรามส์

อ้างอิง

แก้
  • คมสันต์ วงค์วรรณ์. ดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2551
  • ณรุทธ์ สุทธจิตต์. สังคีตนิยม ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2548


เข้าถึงจาก "https://th.wiki.x.io/w/index.php?title=ดนตรีสมัยโรแมนติก&oldid=11642035"