คานะ (ญี่ปุ่น: 仮名โรมาจิkana) เป็นคำที่ใช้เรียกตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น ซึ่งแบ่งออกเป็นฮิรางานะและคาตากานะ ซึ่งรวมถึงภาษาระบบเก่า มังโยงานะ คานะหนึ่งตัวอักษรจะมีเสียงเฉพาะของแต่ละตัวอักษร

การพัฒนาอักษรคานะจากตัวอักษรจีน
ตารางแสดงเสียงอักษรคานะ
ฮิรางานะและคาตากานะ
นาสิก
あア かカ さサ たタ なナ はハ まマ やヤ らラ わワ んン
อะ คะ ซะ ทะ นะ ฮะ มะ ยะ ระ วะ _ง,_น,_ม
いイ きキ しシ ちチ にニ ひヒ みミ りリ ゐヰ
อิ คิ ชิ ชิ นิ ฮิ มิ ริ (วิ)
うウ くク すス つツ ぬヌ ふフ むム ゆユ るル
อุ คุ ซุ สึ นุ ฟุ มุ ยุ รุ
えエ けケ せセ てテ ねネ へヘ めメ れレ ゑヱ
เอะ เคะ เซะ เทะ เนะ เฮะ เมะ เระ (เวะ)
おオ こコ そソ とト のノ ほホ もモ よヨ ろロ をヲ
โอะ โคะ โซะ โทะ โนะ โฮะ โมะ โยะ โระ (โวะ)
  • เสียงในแถว ทะ (た) ออกเสียงเหมือน ท และ ต ในภาษาไทย
  • ภาษาญี่ปุ่นไม่มีคานะสำหรับเสียง เยะ และ ยิ ซึ่งเมื่อเขียน ยิ จะใช้คานะ "อิ" (い) และ "เอะ" (え) เขียนติดกันอ่านแทน ยิ
  • ภาษาญี่ปุ่นไม่มีเสียงใกล้เคียงกับเสียง ล ในภาษาไทย
  • ゐヰ วิ ゑヱ เวะ และ ヲ โวะ(คาตากานะ) ไม่ค่อยได้ใช้ในปัจจุบัน แต่ยังเห็นได้ในเพลงและบทประพันธ์

ดูเพิ่มเติม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้