สะพานเวเรซาโน่-นาร์โรว์

(เปลี่ยนทางจาก Verrazano-Narrows Bridge)

สะพานเวเรซาโน่-นาร์โรว์ (อังกฤษ: Verrazzano-Narrows Bridge /vərəˈzɑːn/ vər-ə-zah-noh; ถูกเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สะพานเวเรซาโน่ เป็นที่รู้จักกันภายในเมืองว่า เวเรซาโน่ แต่เดิมมีชื่อว่า สะพานเวราซาโน่-นาร์โรว์ (Verrazano-Narrows Bridge (มีตัวอักษร "z" เพียง 1 ตัว)) หรือ สะพานนาร์โรว์) เป็นสะพานแขวนเชื่อมโบโรฮ์เกาะสแตเทนและบรุกลิน ในนครนิวยอร์ก ทอดข้ามเดอะนาร์โรว์ ซึ่งเป็นแหล่งน้ำที่เชื่อมระหว่างอ่าวนิวยอร์กบนซึ่งค่อนข้างจะปิดกับอ่าวนิวยอร์กล่าง และมหาสมุทรแอตแลนติก และเป็นทางข้ามช่องแคบเพียงแห่งเดียวของเดอะนาร์โรว์ ลักษณะเป็นสะพานสองชั้น รองรับเส้นทางของอินเตอร์สเตด 278 จำนวน 13 ช่องจราจร โดยชั้นบนมี 7 ช่องจราจร และชั้นล่างมี 6 ช่องจราจร สะพานนี้ตั้งชื่อตามจิโอวานี เดอ เวเรซาโน่ ซึ่งใน ค.ศ. 1524 เป็นนักสำรวจยุโรปคนแรกที่เข้าสู่ท่าเรือนิวยอร์กและแม่น้ำฮัดสัน

สะพานเวเรซาโน่-นาร์โรว์
พิกัด40°36′23″N 74°02′44″W / 40.60639°N 74.04556°W / 40.60639; -74.04556
เส้นทาง I-278 ทางด่วนบรุกลิน–ควีนส์และทางด่วนเกาะสแตเทน
ข้ามเดอะนาร์โรว์
ที่ตั้งนครนิวยอร์ก (เกาะสแตเทนบรุกลิน), รัฐนิวยอร์ก
ชื่ออื่นสะพานเวราซาโน่-นาร์โรว์
สะพานเวเรซาโน่
สะพานนาร์โรว์
ผู้ดูแลองค์การขนส่งมวลชนนิวยอร์ก
ข้อมูลจำเพาะ
ประเภทสะพานแขวน
ความยาว13,700 ft (4,176 m)
ความกว้าง103 ft (31 m)
ความสูง693 ft (211 m)
ช่วงยาวที่สุด4,260 ft (1,298 m)
เคลียร์ตอนบน15 ft (4.57 m) (ชั้นบน)
14.4 ft (4.39 m) (ชั้นล่าง)
เคลียร์ตอนล่าง228 ft (69.5 m) at mean high water
ประวัติ
ผู้ออกแบบโอทมาร์ อัมมันท์, ลีโอปอลด์ จัสต์ และวิศวกรคนอื่น ๆ ที่ อัมมันท์แอนด์วิตท์นี
วันเริ่มสร้าง13 สิงหาคม ค.ศ. 1959 (1959-08-13)
วันเปิด21 พฤศจิกายน 1964; 59 ปีก่อน (1964-11-21) (ชั้นบน)
28 มิถุนายน 1969; 55 ปีก่อน (1969-06-28) (ชั้นล่าง)
สถิติ
การจราจรโดยเฉลี่ย202,523 (2016)[1]
ค่าผ่าน(ทั้งสองทิศทาง) ข้อมูลเมื่อ 11 เมษายน ค.ศ. 2021 (2021 -04-11):
  • $6.55 (สำหรับผู้ใช้นิวยอร์กอีซีพาส นอกเกาะสแตเทน)
  • $2.75 (สำหรับผู้ใช้อีซีพาสในเกาะสแตเทน)
  • $10.17 (สำหรับการจ่ายค่าผ่านทางโดยจดหมายและผู้ใช้อีซีพาสที่ไม่ได้อยู่ในนิวยอร์ก)
  • $8.36 (Mid-Tier NYCSC E-Z Pass)
ที่ตั้ง
แผนที่

อ้างอิง

แก้
  1. "New York City Bridge Traffic Volumes" (PDF). New York City Department of Transportation. 2016. p. 11. สืบค้นเมื่อ March 16, 2018.