เทลอาวีฟ
เทลอาวีฟ-ยาโฟ (ฮีบรู: תֵּל־אָבִיב–יָפוֹ – Tel Aviv-Yafo [tel aˈviv ˈjafo]; อาหรับ: تَلّ أَبِيب - يَافَا – Tall ʾAbīb - Yāfā) หรือมักเรียก เทลอาวีฟ (อังกฤษ: Tel Aviv) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 2 ของประเทศอิสราเอล มีประชากรราว 405,000 คน[1] เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้วยพื้นที่ 51.8 ตร.กม. (20.0 ตร.ไมล์)
เทลอาวีฟ-ยาโฟ | |
|---|---|
 | |
 ธง  ตราอาร์ม | |
| สมญา: | |
| ประเทศ |  อิสราเอล |
| อำเภอ | เทลอาวีฟ |
| เขตนครหลวง | กุชดาน |
| ก่อตั้ง | 11 เมษายน ค.ศ. 1909 |
| ตั้งชื่อจาก | เทลอะบีบใน Ezekiel 3:15, via Herzl's Altneuland |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | นายก-สภา |
| • องค์กร | เทศบาลเทลอาวีฟ |
| • นายก | Ron Huldai (พรรคแรงงาน) |
| พื้นที่ | |
| • นคร | 51.4 ตร.กม. (19.8 ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง | 176 ตร.กม. (68 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 1,516 ตร.กม. (585 ตร.ไมล์) |
| ความสูง | 5 เมตร (16 ฟุต) |
| ประชากร (2010)[1] | |
| • นคร | 405,000 คน |
| • อันดับ | 2nd in Israel |
| • ความหนาแน่น | 7,867.7 คน/ตร.กม. (20,377 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | 12th in Israel |
| • เขตเมือง | 1,284,400 คน |
| • ความหนาแน่นเขตเมือง | 7,297.7 คน/ตร.กม. (18,901 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 3,850,000 คน |
| • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 2,193.7 คน/ตร.กม. (5,682 คน/ตร.ไมล์) |
| เดมะนิม | Tel Avivian[2][3][4] |
| สัญชาติ | |
| • ยิว | 91% |
| • มุสลิม | 3% |
| • คริสเตียน | 1% |
| • ไม่จัดอันดับ | 5% |
| เขตเวลา | UTC+2 (IST) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+3 (IDT) |
| รหัสไปรษณีย์ | 61999 |
| เขตพื้นที่ | +972 (Israel) 3 (City) |
| GDP | 153.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[5] |
| GDP ต่อหัว | 42,614 ดอลลาร์สหรัฐ[5] |
| เว็บไซต์ | tel-aviv.gov.il |
เทลอาวีฟก่อตั้งในปี ค.ศ. 1909 บนเขตพื้นที่รอบนอกของเมืองท่าโบราณจัฟฟา (ฮีบรู: יָפוֹ , Yafo; อาหรับ: يافا, Yaffa) ความเจริญของเทลอาวีฟได้ก้าวไปไกลกว่าเมืองจัฟฟาที่ในตอนนั้นเป็นของอาหรับอยู่ จนเทลอาวีฟและจัฟฟาถูกรวมเป็นเมืองเดียวกันในปี ค.ศ. 1950 สองปีหลังจากการก่อตั้งรัฐอิสราเอล นครสีขาวแห่งเทลอาวีฟได้รับการขึ้นเป็นมรดกโลกในปี 2003 ถือเป็นการรวมกลุ่มอาคารสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ที่ใหญ่ที่สุดในโลก[6][7][8]
เทลอาวีฟเป็นเมืองเศรษฐกิจที่สำคัญและเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในอิสราเอล เป็นที่ตั้งของตลาดหุ้นเทลอาวีฟและสำนักงานและศูนย์กลางการพัฒนาและวิจัยหลายแห่ง[9] การที่เมืองมีชายหาด บาร์ คาเฟ่ ร้านอาหาร ร้านค้าราคาแพง ภูมิอากาศที่ดีและชีวิตคนเมือง ทำให้เป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศ[10][11] และยังได้ฉายาว่า "เมืองที่ไม่เคยหลับ"[12][13]
และยังเป็นเมืองหลวงการเงินของประเทศ และเป็นศูนย์กลางด้านศิลปะการแสดงและศูนย์กลางการค้า[14] เขตเมืองของเทลอาวีฟยังเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 2 ของตะวันออกกลางด้านเศรษฐกิจ[15] และเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในโลกในอันดับที่ 17[16]
บุคคลที่มีชื่อเสียง
แก้- แดน เชชท์มัน - เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีประจำ พ.ศ. 2554 สำหรับ "การค้นพบควอซีคริสตัล"
- กิลอัด สุขเคอร์แมน - นักภาษาศาสตร์
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "לוח 3.- אוכלוסייה( 1), ביישובים שמנו מעל 2,000 תושבים( 2) ושאר אוכלוסייה כפרית POPULATION(1) OF LOCALITIES NUMBERING ABOVE 2,000 RESIDENTS(2) AND OTHER RURAL POPULATION" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2010-01-25.
{{cite journal}}: Cite journal ต้องการ|journal=(help) - ↑ Azaryahu, Maoz (2007). Tel Aviv: Mythography of a City. Syracuse, New York: Syracuse University Press. pp. 133–134. ISBN 9780815631293.
- ↑ Mann, Barbara E. (2006). A Place in History: Modernism, Tel Aviv, and the Creation of Jewish Urban Space. Stanford, California: Stanford University Press. pp. 148, 166. ISBN 9780804750196.
- ↑ The Cities Book: A Journey Through the Best Cities in the World. Melbourne, Oakland and London: Lonely Planet. 2009. pp. 380–381. ISBN 9781741798876.
- ↑ 5.0 5.1 "Global city GDP 2014". Brookings Institution. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2013. สืบค้นเมื่อ 18 November 2014.
- ↑ "The White City of Tel Aviv" (PDF). UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2008-03-29.
- ↑ Strimpel, Zoe (2008-02-16). "Hip and happening in Tel Aviv". The Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-19. สืบค้นเมื่อ 2008-02-16.
- ↑ "Economist City Guide-Tel Aviv". The Economist. สืบค้นเมื่อ 2008-01-21.
- ↑ "New Economy: Silicon Wadi". Wired. 1998-04-16. สืบค้นเมื่อ 2008-02-02.
- ↑ "An ugly scrap at Heathrow for the 'best-looking kid on the block'". Independent on Sunday. 2008-03-30. สืบค้นเมื่อ 2008-03-30.
- ↑ "The world's top 10 party towns". Sydney Morning Herald. 2009-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-11-19.
- ↑ Rabinovitch, Ari (2009-01-14). "Out of rocket range, Tel Aviv bustles as war rages". Reuters. สืบค้นเมื่อ 2009-04-22.
- ↑ One Tel of a great holiday[ลิงก์เสีย] (January 31, 2010), News of the World, Retrieved 2010–01–31
- ↑ Kipnis, B.A. (2001-10-08). "Tel Aviv, Israel - A World City in Evolution: Urban Development at a Deadend of the Global Economy". Globalization and World Cities Study Group and Network at Loughborough University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2007-07-17. Cities in Transition. Ljubljana: Department of Geography, University of Ljubljana, pp. 183-194.
- ↑ "The 150 Richest Cities in the World by GDP in 2005". สืบค้นเมื่อ 2009-01-13.
- ↑ "Cost of living — The world's most expensive cities". City Mayors.