สมัยพาลีโอซีน

ระวังสับสนกับ ยุคพาลีโอจีน

สมัยพาลีโอซีน (อังกฤษ: Paleocene) เป็นสมัยหนึ่งของยุคพาลีโอจีนในธรณีกาลระหว่าง 66 ถึง 56 ล้านปีก่อนถึงปัจจุบัน

สมัยพาลีโอซีน
66.0 – 56.0 ล้านปีก่อน PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N
วิทยาการลำดับเวลา
นิรุกติศาสตร์
ความเป็นทางการของชื่อ	ทางการ
การสะกดแบบอื่น	Palaeocene
ข้อมูลการใช้
เทห์วัตถุ	โลก
การใช้ระดับภาค	ทั่วโลก (ICS)
การใช้ช่วงเวลา	ธรณีกาลของ ICS
การนิยาม
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา	สมัย
หน่วยลำดับชั้นหิน	หินสมัย
เสนอครั้งแรกโดย	Wilhelm Philipp Schimper, 1874
ความเป็นทางการของช่วงกาล	ทางการ
คำนิยามขอบล่าง	ชั้นซึ่งอุดมไปด้วยธาตุอิริเดียมซึ่งเกี่ยวข้องกับการชนครั้งใหญ่ของอุกกาบาตและเป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลีโอจีนตามมา
ขอบล่าง GSSP	แหล่งเอลเคฟ เอลเคฟ ประเทศตูนิเซีย 36.1537°N 8.6486°E / 36.1537; 8.6486
การอนุมัติ GSSP	1991
คำนิยามขอบบน	ความผิดปกติเชิงลบอย่างรุนแรงในค่า δ13C ใน PETM
ขอบบน GSSP	แหล่งดาบาบียา ลักซอร์ ประเทศอียิปต์ 25.5000°N 32.5311°E / 25.5000; 32.5311
การอนุมัติ GSSP	2003

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในสมัยพาลีโอซีน

สมัยไพลโอซีนเป็นสมัยแรกสุดของยุคพาลีโอจีน ซึ่งเป็นยุคแรกของมหายุคซีโนโซอิก สมัยพาลีโอซีนต่อมาจากยุคครีเทเชียสและตามด้วยสมัยอีโอซีน

ชื่อสมัยไพลโอซีนมาจากรีกโบราณซึ่งหมายถึง เก่า(παλαιός, palaios) "ใหม่" (καινός, kainos)

ลักษณะ

โลกร้อนขึ้นปกคลุมด้วยป่าดิบ ทวีปกระจายตัวออกจากกันในทวีปยุโรปเอเชียและอเมริกาเหนือ มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ยังมีขนาดเล็กตัวใหญ่ที่สุดมีขนาดประมาณหมีขนาดเล็ก อาศัยร่วมกับนกนักล่าขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้ แอฟริกา ออสเตรเลีย อินเดียทีแยกห่างออกไปเป็นที่แพร่พันธุ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีถุงหน้าท้องที่เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ออกลูกเป็นไข่