เว้

เว้ (เวียดนาม: Huế เฮฺว้; จื๋อโนม: 化) เป็นเมืองศูนย์กลางการปกครองของจังหวัดเถื่อเทียนเว้ ประเทศเวียดนาม และเคยเป็นเมืองหลวงเก่าในสมัยราชวงศ์เหงียนช่วง พ.ศ. 2345–2488 มีชื่อเสียงจากโบราณสถานที่มีอยู่ทั่วเมือง จำนวนประชากรอยู่ที่ประมาณ 340,000 คน

เว้ Huế เฮว้
นครภายใต้จังหวัด (ชั้น 1)
Thành phố Huế นครเว้
มุมมองทางอากาศของนครเว้, ประตูเมอริเดียน (เหงอะโมน), วัดเทียนหมุ, สะพานเจื่องเตี่ยน
สมญา:  เมืองหลวงเก่า, นครแห่งเทศกาล
เว้ ที่ตั้งในประเทศเวียดนาม
พิกัด: 16°28′00″N 107°34′45″E
ประเทศ	เวียดนาม
ภูมิภาค	ชายฝั่งตอนกลางเหนือ
จังหวัด	เถื่อเทียนเว้
พื้นที่
• ทั้งหมด	265.99 ตร.กม. (102.70 ตร.ไมล์)
ความสูง	15 เมตร (49 ฟุต)
ประชากร  (ค.ศ. 2020)
• ทั้งหมด	652,572 คน
• ความหนาแน่น	2,453 คน/ตร.กม. (6,350 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์	53
เว็บไซต์	www.huecity.gov.vn

หมู่โบราณสถานเมืองเว้ *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
สุสานจักรพรรดิขาย ดิ่ญ
พิกัด	16°28′00″N 107°34′45″E
ประเทศ	เวียดนาม
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(iv)
อ้างอิง	678
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2536 (คณะกรรมการสมัยที่ 17)
พื้นที่	315.47 ha
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ประวัติศาสตร์

แรกเริ่มนั้นเว้เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เหงียน ซึ่งปกครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเวียดนามตอนใต้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17-19

เว้มีฐานะเป็นเมืองหลวงของประเทศจนถึง พ.ศ. 2488 เมื่อจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย แห่งเวียดนามทรงสละราชสมบัติ และมีการก่อตั้งรัฐบาลคอมมิวนิสต์ขึ้นที่ฮานอย ทางตอนเหนือของเวียดนาม ต่อมาใน พ.ศ. 2492 จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย ทรงได้รับการช่วยเหลือจากชาวฝรั่งเศสในอาณานิคม และทรงก่อตั้งเมืองหลวงใหม่ คือ ไซ่ง่อน ทางใต้ของประเทศ

ในช่วงสงครามเวียดนาม เว้อยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับอาณาเขตระหว่างเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ โดยเว้อยู่ในอาณาเขตของเวียดนามใต้ ใน พ.ศ. 2511 ตัวเมืองได้รับความเสียหายอย่างหนัก โดยเฉพาะโบราณสถานหลายแห่งที่ระดมยิงและถูกระเบิดจากกองทัพอเมริกัน แม้หลังสงครามสงบลงแล้ว เหล่าโบราณสถานก็ยังไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ เนื่องจากถูกกลุ่มผู้นำคอมมิวนิสต์และชาวเวียดนามบางส่วนมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของระบอบศักดินาในอดีต แต่หลังจากที่แนวคิดทางการเมืองได้เปลี่ยนแปลงไป ก็เริ่มมีการบูรณะโบราณสถานบางส่วนมาจนถึงปัจจุบัน

ภูมิศาสตร์

เมืองเว้ตั้งอยู่ในเวียดนามตอนกลาง ริมฝั่งแม่น้ำหอม ถัดเข้ามาในแผ่นดินจากริมฝั่งทะเลจีนใต้เพียง 2–3 ไมล์ ห่างจากกรุงฮานอยไปทางใต้ประมาณ 540 กิโลเมตร และห่างจากนครโฮจิมินห์ไปทางเหนือประมาณ 644 กิโลเมตร

ข้อมูลภูมิอากาศของเว้
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	34 (93)	36 (97)	38 (100)	40 (104)	39 (102)	40 (104)	40 (104)	40 (104)	38 (100)	35 (95)	35 (95)	32 (90)	40 (104)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	23 (73)	24 (75)	27 (81)	30 (86)	33 (91)	34 (93)	34 (93)	34 (93)	31 (88)	28 (82)	26 (79)	23 (73)	28.9 (84)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	20 (68)	21 (70)	23 (73)	26 (79)	28 (82)	29 (84)	29 (84)	29 (84)	27 (81)	25 (77)	23 (73)	20 (68)	25 (77)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	17 (63)	18 (64)	20 (68)	22 (72)	23 (73)	25 (77)	25 (77)	24 (75)	23 (73)	22 (72)	20 (68)	18 (64)	21.4 (70.5)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	8 (46)	11 (52)	12 (54)	13 (55)	17 (63)	21 (70)	20 (68)	21 (70)	18 (64)	16 (61)	12 (54)	11 (52)	8 (46)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	180 (7.09)	90 (3.54)	60 (2.36)	60 (2.36)	80 (3.15)	90 (3.54)	50 (1.97)	130 (5.12)	500 (19.69)	680 (26.77)	640 (25.2)	370 (14.57)	2,930 (115.35)
ความชื้นร้อยละ	87	87	84	79	74	69	67	70	79	84	84	86	79.2
แหล่งที่มา: Weatherbase

มรดกโลก

เมืองเว้ได้รับขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 17 เมื่อ พ.ศ. 2536 ที่เมืองการ์ตาเฮนา ประเทศโคลอมเบีย ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

• (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Huế
• คู่มือการท่องเที่ยว Hue จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• 369487099 เว้ ในโอเพินสตรีตแมป
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ เว้ ที่โอเพินสตรีตแมป