โลเรนโซ เบลลีนี
โลเรนโซ เบลลีนี (อิตาลี: Lorenzo Bellini; 3 กันยายน ค.ศ. 1643 – 8 มกราคม ค.ศ. 1704) เป็นแพทย์และนักกายวิภาคศาสตร์ชาวอิตาลี เกิดที่เมืองฟลอเรนซ์ในปี ค.ศ. 1643 เมื่ออายุได้ 20 ปี เบลลีนีเริ่มศึกษาโครงสร้างของไตและพบท่อรวมส่วนปลาย (รู้จักในอีกชื่อคือ ท่อเบลลีนี)[1] ต่อมาเขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านกายวิภาคศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยปิซา และทำงานอยู่ที่นั่นนานกว่า 30 ปี ก่อนจะถูกเชิญมาเป็นแพทย์ประจำตัวแกรนด์ดยุกโคสิโมที่ 3 และเป็นแพทย์ที่ปรึกษาอาวุโสประจำสมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 11 เบลลีนีเสียชีวิตที่ฟลอเรนซ์ในปี ค.ศ. 1704[2]
โลเรนโซ เบลลีนี | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 3 กันยายน ค.ศ. 1643 ฟลอเรนซ์, แกรนด์ดัชชีตอสคานา |
| เสียชีวิต | 8 มกราคม ค.ศ. 1704 (60 ปี) ฟลอเรนซ์, แกรนด์ดัชชีตอสคานา |
| สัญชาติ | อิตาลี |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | กายวิภาคศาสตร์ |
อ้างอิง
แก้แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โลเรนโซ เบลลีนี- Bellini, Lorenzo - Encyclopedia.com
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |