โรคระบาดครั้งใหญ่ในลอนดอน
โรคระบาดครั้งใหญ่ในกรุงลอนดอน หรือ โรคระบาดครั้งใหญ่ (อังกฤษ: Great Plague of London ,The Great Plague) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1665 ถึงปี ค.ศ. 1666 ที่เชื่อกันว่าเป็นการระบาดครั้งใหญ่ของกาฬโรคในประเทศอังกฤษที่คร่าชีวิตประชากรไปประมาณ 75,000 ถึง 100,000 คน ราวหนึ่งในห้าของประชากรทั้งกรุงลอนดอนขณะนั้น[1] โดยเป็นผลมาจากการระบาด ของแบคทีเรียชื่อ "เยอร์ซีเนียเพสติส" (อังกฤษ: Yersinia pestis) ซึ่งมีหมัดเป็นพาหะนำโรค กระนั้น เหตุการณ์นี้มีความรุนแรงเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับ “กาฬโรคที่ระบาดในยุโรปและอังกฤษ” ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นระหว่างปี ค.ศ. 1347 ถึงปี ค.ศ. 1353 เหตุการณ์ในกรุงลอนดอนครั้งนี้ได้รับการขนานนามต่อมาว่า “โรคระบาดครั้งใหญ่” โดยเป็นการระบาดของโรคครั้งใหญ่และครั้งสุดท้ายในอังกฤษ[2]
แม้ว่าเชื้อโรคที่ทำให้เกิดการระบาดสันนิษฐานกันว่าเป็น “กาฬโรค” และเชื้อโรคในตระกูลเดียวกันแต่ก็ไม่มีหลักฐานที่แน่นอนที่พิสูจน์ข้อสันนิษฐานนี้ นักวิชาการสมัยใหม่ตั้งข้อเสนอว่าอาการและระยะเวลาเพาะของเชื้อที่ทำให้เกิดโรคเป็นตัวเดียวกับเชื้อโรคที่คล้ายคลึงกับ "ไข้เลือดออกเหตุไวรัส" (อังกฤษ: viral hemorrhagic fever) [ต้องการอ้างอิง]
อ้างอิง
แก้ดูเพิ่ม
แก้แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- วอลเตอร์ จอร์จ เบลล์ “โรคระบาดครั้งใหญ่ในกรุงลอนดอนในปี ค.ศ. 1665” ลอนดอย: จอห์น เลน, โบดลีย์เฮด, ค.ศ. 1924
- ประวัติโรคระบาดในอังกฤษโดยแดนเนียล เดอโฟ
- โรคระบาด - สารานุกรมบริตานิคา ค.ศ. 1911
 | บทความแพทยศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |