โมฮัมหมัด เซีย อุล ฮัก
พลเอก โมฮัมหมัด เซีย อุล ฮัก (ปัญจาบ, อูรดู: محمد ضياء الحق; 12 สิงหาคม พ.ศ. 2467 – 17 สิงหาคม พ.ศ. 2531) เป็นประธานาธิบดีคนที่ 6 ของประเทศปากีสถานตั้งแต่ปี พ.ศ. 2520 จนกระทั่งถึงแก่กรรมใน พ.ศ. 2531 มีการประกาศกฎอัยการศึกเป็นครั้งที่ 3 ในประวัติศาสตร์ของประเทศในปี พ.ศ. 2520 เขาเป็นประมุขแห่งรัฐที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดของปากีสถาน ดำรงตำแหน่งเป็นเวลา 11 ปี เขาถูกตั้งข้อสังเกตมากที่สุดสำหรับความพยายามของเขาที่จะทำให้ประเทศปากีสถานให้เป็นรัฐอิสลามและสังคม"อิสลามานุวัฒน์" และในนโยบายด้านการต่างประเทศสำหรับความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสหรัฐอเมริกา และการสนับสนุนกลุ่มต่อต้านมูจาฮีดีนกับโซเวียตในอัฟกานิสถาน[2][3][4]
ร.ม.ภ. โมฮัมหมัด เซีย อุล ฮัก | |
|---|---|
| محمد ضیاء الحق | |
 โมฮัมหมัด เซีย อุล ฮัก | |
| ประธานาธิบดีปากีสถานคนที่ 6 | |
| ดำรงตำแหน่ง 16 กันยายน ค.ศ.1978 – 17 สิงหาคม ค.ศ.1988 | |
| นายกรัฐมนตรี | Muhammad Khan Junejo |
| ก่อนหน้า | Fazal Ilahi Chaudhry |
| ถัดไป | Ghulam Ishaq Khan |
| เสนาธิการทหารบก | |
| ดำรงตำแหน่ง 1 มีนาคม ค.ศ.1976 – 17 สิงหาคม ค.ศ.1988 | |
| ก่อนหน้า | Tikka Khan |
| ถัดไป | Mirza Aslam Beg |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 12 สิงหาคม ค.ศ. 1924 Jalandhar, แคว้นปัญจาบ, บริติชราช (ปัจจุบันคือรัฐปัญจาบ) |
| เสียชีวิต | 17 สิงหาคม ค.ศ. 1988 (64 ปี) Bahawalpur, แคว้นปัญจาบ, ปากีสถาน |
| ที่ไว้ศพ | Faisal Mosque |
| เชื้อชาติ | ชาวบริติชราช (1924–1947) ชาวปากีสถาน (1947–1988) |
| คู่สมรส | Begum Shafiq Zia (1950–1988; เขาตาย)[1] |
| บุตร | 5 (รวมถึงMuhammad Ijaz-ul-Haq) |
| ศิษย์เก่า | St. Stephen's College, Delhi United States Army Command and General Staff College |
| ชื่อเล่น | Mard-e-Momin |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  อินเดีย ปากีสถาน |
| สังกัด |  British Indian Army กองทัพบกปากีสถาน |
| ประจำการ | 1943–1988 |
| ยศ |  พลเอก |
| หน่วย | 22 Cavalry, Army Armoured Corps (PA – 1810) |
| บังคับบัญชา | 2nd Independent Armoured Brigade 1st Armoured Division II Strike Corps Chief of Army Staff |
| ผ่านศึก | สงครามโลกครั้งที่สอง Indo-Pakistani War of 1965 สงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน |
เครื่องอิสริยาภรณ์
แก้เครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศต่างประเทศ
แก้
จอร์แดน :
- พ.ศ. 2530 –
เครื่องราชอิสริยารณ์อัลฮุเซนบินอาลี - พ.ศ. 2514 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาราแห่งจอร์แดน ชั้นที่ 5 - พ.ศ. 2514 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อิสติเชียล ชั้นที่ 5
- พ.ศ. 2530 –
สหราชอาณาจักร :
- พ.ศ. ไม่ปรากฏ –
เหรียญเบอร์มาสตาร์ - พ.ศ. 2488 –
เหรียญวอร์ 1939 - 1945 - พ.ศ. ไม่ปรากฏ –
เหรียญเจนนะรัลเซอวิส
- พ.ศ. ไม่ปรากฏ –
.png){kind=small}
.png){kind=small}
ไทย :
- พ.ศ. 2530 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นมงคลยิ่งราชมิตราภรณ์ (ร.ม.ภ.)[5]
- พ.ศ. 2530 –
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง
แก้- ↑ http://www.dailytimes.com.pk/default.asp?page=2008story_16-3-2008_pg3_3 https://web.archive.org/web/20170215124259/http://www.dailytimes.com.pk/default.asp?page%3D2008%5C%5C05%5C%5C30%5C%5Cstory_30-5-2008_pg7_56&date=2009-09-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2017. สืบค้นเมื่อ 12 February 2017.
{{cite web}}:|title=ไม่มีหรือว่างเปล่า (help) - ↑ Talbot, Ian (1998). Pakistan, a Modern History. NY: St.Martin's Press. pp. 245.
Pakistan during the period 1977-1988 ... aspired to be an ideological state... the goal of an Islamic state was deemed to be its main basis.
- ↑ Wynbrandt, James (2009). A Brief History of Pakistan. Facts on File. p. 216.
In hist first speech to the natin, Zia pledged the government would work to create a true Islamic society.
- ↑ Ḥaqqānī, Husain (2005). Pakistan: between mosque and military. Washington: Carnegie Endowment for International Peace. p. 131. ISBN 0-87003-214-3. สืบค้นเมื่อ 23 May 2010.
Zia ul-Haq is often identified as the person most responsible for turning Pakistan into a global center for political Islam. Undoubtedly, Zia went farthest in defining Pakistan as an Islamic state, and he nurtured the jihadist ideology ...
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก่ชาวต่างประเทศ พลเอก โมฮัมหมัด เซีย อุล ฮัก ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน เก็บถาวร 2014-12-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๔, ตอน ๒๒๓ ง, ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๐, หน้า ๗๕๕๘