โพ
โพ (มาจากภาษาสิงหล)[2] (ชื่อวิทยาศาสตร์: Ficus religiosa) เป็นต้นไม้สปีชีส์หนึ่งของไทรหรือมะเดื่อ เป็นพืชพื้นเมืองของอินเดีย, เนปาล, ศรีลังกา, ตะวันตกเฉียงใต้ของจีน และอินโดจีน เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ผลัดใบในฤดูร้อน สูงได้ถึง 30 เมตร ลำต้นมีเส้นผ่านศูนย์กลางได้ถึง 3 เมตร
| โพ | |
|---|---|
| |
| ใบและกิ่งของโพ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| อาณาจักร: | พืช Plantae |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง Tracheophytes |
| เคลด: | พืชดอก Angiosperms |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ Eudicots |
| เคลด: | โรสิด Rosids |
| อันดับ: | กุหลาบ Rosales |
| วงศ์: | วงศ์ขนุน Moraceae |
| สกุล: | โพ Ficus |
| สกุลย่อย: | F. subg. Urostigma Ficus subg. Urostigma L. 1753 not Forssk. 1775 |
| สปีชีส์: | Ficus religiosa |
| ชื่อทวินาม | |
| Ficus religiosa L. 1753 not Forssk. 1775 | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
| |
ใบมีรูปหัวใจปลายยาว ยาว 10–17 เซนติเมตร กว้าง 8–12 เซนติเมตร ก้านใบยาว 6–10 เซนติเมตร ผลมีขนาดเล็กมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 1–1.5 เซนติเมตร สีเขียวเมื่อสุกมีสีม่วง
โพเป็นต้นไม้ที่ได้รับการสักการะในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ศาสนาเชน และพระพุทธศาสนา พระโคตมพุทธเจ้าก็ได้ตรัสรู้เมื่อนั่งอยู่ใต้ต้นโพเช่นกัน โดยต้นโพที่พระโคตมพุทธเจ้าตรัสรู้นั้นชื่อ "ต้นพระศรีมหาโพธิ์" ปัจจุบันยังคงมีชีวิตอยู่ที่ประเทศอินเดีย จึงเชื่อกันว่าโพเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุข ความสำเร็จ อายุยืน และความโชคดี[3][4] และเป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดปราจีนบุรี[5]
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
- แม่แบบ:Ppn
- . Encyclopedia Americana. 1920.