โนเวย์เอาท์ (2009)
โน เวย์ เอาท์ 2009 เป็นรายการมวยปล้ำของดับเบิลยูดับเบิลยูอี จัดเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2009
โนเวย์เอาท์ (2009) | |||
---|---|---|---|
สมาคม | World Wrestling Entertainment | ||
วันที่ | 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2009 | ||
เมือง | Philadelphia, Pennsylvania | ||
สถานที่ | Wachovia Center | ||
ผู้ชม | 12,500[1] | ||
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
ลำดับเหตุการณ์โนเวย์เอาท์ | |||
|
ผล
แก้ลำดับ | กำหนด | เวลา[3] | |
---|---|---|---|
1D | Melina (c) ชนะ Beth Phoenix[4] | Singles match for the WWE Women's Championship | N/A |
2 | Triple H ชนะ Big Show, Edge (c), Jeff Hardy, The Undertaker and Vladimir Kozlov[5] | Elimination Chamber match for the WWE Championship | 35:55 |
3 | Randy Orton ชนะ Shane McMahon[6] | No Holds Barred match | 18:16 |
4 | Jack Swagger (c) ชนะ Finlay (with Hornswoggle)[7] | Singles match for the ECW Championship | 07:53 |
5 | Shawn Michaels ชนะ John "Bradshaw" Layfield[8] | Singles match | 13:20 |
6 | Edge ชนะ Chris Jericho, Kane, John Cena (c), Mike Knox and Rey Mysterio[9] | Elimination Chamber match for the World Heavyweight Championship | 29:46 |
|
เกร็ดความรู้
แก้- เอดจ์ ขึ้นไปในกรงเหล็ก Elimination Chamber ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท แทน โคฟี คิงส์ตัน เพราะว่า เอดจ์ได้ลอบทำร้ายโคฟี่จึงได้เข้าแทน หลังจากเสียแชมป์ WWE ให้กับ ทริปเปิล เอช ซึ่งแมทช์นี้มีนักมวยปล้ำเฉพาะจากรอว์ แม้เอดจ์จะอยู่ค่ายสแมคดาวน์ก็ตาม
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Recent WWE attendance figures". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2009-02-19.
- ↑ "Saliva provides No Way Out theme". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-04.
- ↑ "No Way Out 2009". Pro Wrestling History. สืบค้นเมื่อ 2009-02-24.
- ↑ Martin, Adam. "Dark match result at No Way Out". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2009-02-16.
- ↑ Passero, Mitch. "Results: Regaining the throne". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-15.
- ↑ Sitterson, Aubrey. "Results: Legacy of Brutality". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-15.
- ↑ Burdick, Michael. "Results: Saving face". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-15.
- ↑ Vermillion, James. "Results: Sweet Chin Music to our ears". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-15.
- ↑ Tello, Craig. "Results: Gold way out". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-02-15.