เนชันนัลลีก
เนชันนัลลีก (อังกฤษ: National League) หรือในอดีตคือ ลีกคอนเฟอเรนซ์พรีเมียร์ หรือ บลูสแควร์พรีเมียร์ (ปัจจุบันมีชื่อในการแข่งขันตามผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการว่า แวนอะรามาเนชันนัลลีก[1]) คือการแข่งขันฟุตบอลในระดับสูงที่สุดของระบบฟุตบอลกึ่งอาชีพในอังกฤษ และถูกจัดให้เป็นลีกที่อยู่ลำดับ 5 ของระบบลีกอังกฤษทั้งหมด โดยผู้ชนะจะได้เลื่อนชั้นสู่ฟุตบอลลีกทู ซึ่งเป็นลีกระดับล่างสุดในระบบฟุตบอลลีก หรือลีกระดับอาชีพ
 | |
| ก่อตั้ง | 1979 (ในชื่อ อลิอันซ์พรีเมียร์ลีก) |
|---|---|
| ประเทศ |  อังกฤษ (22 สโมสร) |
| สโมสรอื่นจาก |  เวลส์ (1 สโมสร) |
| จำนวนทีม | 23 |
| ระดับในพีระมิด | 5 |
| เลื่อนชั้นสู่ | ลีกทู |
| ตกชั้นสู่ | เนชันนัลลีกนอร์ท เนชันนัลลีกเซาท์ |
| ถ้วยระดับประเทศ | เอฟเอคัพ เอฟเอ โทรฟี |
| ถ้วยระดับนานาชาติ | ยูฟ่ายูโรปาลีก (ผ่าน เอฟเอคัพ) |
| ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | เรกซัม (2022–23) |
| ชนะเลิศมากที่สุด | บาร์เน็ต (3 สมัย) แมคเคิลส์ฟีลด์ทาวน์ (3 สมัย) |
| หุ้นส่วนโทรทัศน์ | บีที สปอร์ต เอ็นแอลทีวี |
| เว็บไซต์ | National League |
| ปัจจุบัน: เนชันนัลลีก ฤดูกาล 2023–24 | |
ในอดีตลีกคอนเฟอเรนซ์ พรีเมียร์ จัดเป็นลีกของสโมสรฟุตบอลกึ่งอาชีพ โดยมีการผสมผสานทั้งสโมสรอาชีพเก่าแก่ที่ตกชั้นลงมาจากลีกทู และสโมสรสมัครเล่นที่เลื่อนชั้นขึ้นมาจากลีกระดับล่าง ในฤดูกาล 2015–16 ได้มีการเปลี่ยนชื่อลีกเป็น เนชันนัลลีก โดยมีผู้สนับสนุนหลักคือบริษัทแวนอะรามา ผู้ประกอบธุรกิจรถยนต์อเนกประสงค์ (รถแวน) ในสหราชอาณาจักร[2]
ประวัติลีก
แก้อลิอันซ์ พรีเมียร์ลีก
แก้เนชันนัลลีก ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1979 ในชื่อ อลิอันซ์พรีเมียร์ลีก และจัดการแข่งขันอย่างเป็นทางการครั้งแรกในฤดูกาล1979–80 และถือเป็นครั้งแรกที่มีการจัดแข่งขันอย่างเต็มรูปแบบ สำหรับการแข่งขันในระดับที่ต่ำกว่าลีกอาชีพ การหาสโมสรเข้าร่วมการแข่งขันนั้นมาจากสโมสรในนอร์ธเทิร์น พรีเมียร์ลีก และเซาท์เทิร์นลีก โดยสโมสรที่ชนะเลิศในฤดูกาลแรกคือสโมสรฟุตบอลอัลทริงแฮม
การจัดการแข่งขันอลิอันซ์ พรีเมียร์ลีก ส่งผลให้เกิดการพัฒนาวงการฟุตบอลในระดับล่าง และยกระดับฐานะทางการเงินของสโมสรเล็กๆในอังกฤษอย่างเป็นรูปธรรม โดยในฤดูกาล 1984–85 มีผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรกคือบริษัท โกลา ผู้ผลิตอุปกรณ์กีฬา ทำให้มีการตั้งชื่อการแข่งขันตามผู้สนับสนุนหลักว่า โกลา ลีก
ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์
แก้ฤดูกาล 1986–87 ได้มีการเปลี่ยนชื่อลีกเป็น ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ และมีชื่อในการแข่งขันตามผู้สนับสนุนรายใหม่ว่า จีเอ็ม วูซ์ฮอลล์ คอนเฟอเรนซ์ โดยในฤดูกาลนี้ฟุตบอลลีกของอังกฤษ ได้ยอมรับให้มีการเลื่อนชั้นและตกชั้น ระหว่างสโมสรที่ชนะเลิศในการแข่งขันฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ และสโมสรที่ได้อันดับสุดท้ายในระดับดิวิชัน 4 (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นฟุตบอลลีกทู) โดยสโมสรแรกที่ได้เลื่อนชั้นสู่ลีกอาชีพจากการชนะเลิศในฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ คือ สโมสรฟุตบอลสการ์โบโร และสโมสรแรกที่ตกชั้นจากลีกอาชีพลงมาคือ สโมสรฟุตบอลลินคอล์น ซิตี
ฤดูกาล 1999–2000 ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ ได้มีผู้สนับสนุนรายใหม่คือบริษัท เนชันไวด์ และใช้ชื่อในการแข่งขันว่า เนชันไวด์ คอนเฟอเรนซ์
ตั้งแต่ฤดูกาล 2002–2003 เป็นต้นมาฟุตบอล คอนเฟอเรนซ์ ได้รับการเพิ่มสโมสรที่จะได้รับการเลื่อนชั้นเป็น 2 สโมสร จากเดิมเฉพาะสโมสรที่ชนะเลิศ เป็นสโมสรที่ชนะเลิศ และผู้ชนะในรอบเพลย์ออฟ ที่แข่งกันระหว่างสโมสรที่ได้อันดับ 2 – อันดับ 5 ทั้งนี้มีข้อแม้ว่าสโมสรในฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ที่จะเลื่อนชั้นได้จะต้องมีสนามเหย้าที่ได้มาตรฐานในระดับอาชีพเท่านั้น
บลูสแควร์ พรีเมียร์
แก้ฤดูกาล 2006–2007 ลีกได้ผู้สนับสนุนรายใหม่ ที่มาแทนบริษัทเนชันไวด์ จึงเปลี่ยนชื่อลีกเป็นบลูสแควร์ พรีเมียร์[3] และใช้ชื่อนี้จนจบฤดูกาล 2013–2014
เนชันนัลลีก
แก้หลังจากบริษัทสคริล ได้เข้ามาเป็นผู้สนับสนุนต่อจากบลูสแควร์ ได้เพียงแค่ฤดูกาลเดียว[4] ก็ได้บริษัทแวนอะรามา มาเป็นผู้สนับสนุนหลักรายใหม่อย่างเป็นทางการในฤดูกาล 2015–2016 และเปลี่ยนชื่อลีกเป็นเนชันนัลลีก
สโมสรในฤดูกาล 2021–22
แก้| สโมสร | อันดับในฤดูกาลก่อน (2020–21) |
|---|---|
| อัลเดอร์ช็อต ทาวน์ | อันดับ 15 |
| อัลทริงแฮม | อันดับ 17 |
| บาร์เน็ต | อันดับ 22 |
| บอแรม วูด | อันดับ 14 |
| บรอมลีย์ | อันดับ 7 |
| เชสเตอร์ฟีลด์ | อันดับ 6 |
| ดาเกแนม แอนด์ เรดบริดจ์ | อันดับ 12 |
| โดเวอร์ แอธเลติก | ถูกยกเลิกผลการแข่งขันในฤดูกาล 2020–21 |
| อีสต์ลีห์ | อันดับ 9 |
| กริมสบี ทาวน์ | อันดับ 24, อีเอฟแอลลีกทู |
| ฮาลิแฟกซ์ ทาวน์ | อันดับ 10 |
| คิงส์ ลินน์ ทาวน์ | อันดับ 21 |
| ไมเดนเฮด ยูไนเต็ด | อันดับ 13 |
| นอตส์ เคาน์ตี | อันดับ 5 |
| โซลิฮัลล์ มัวร์ | อันดับ 11 |
| เซาท์เอนด์ ยูไนเต็ด | อันดับ 23, อีเอฟแอลลีกทู |
| สต็อกพอร์ต เคาน์ตี | อันดับ 3 |
| ทอร์คีย์ ยูไนเต็ด | อันดับ 2 |
| วีลด์สโตน | อันดับ 19 |
| เวย์มัท | อันดับ 18 |
| โวกกิง | อันดับ 20 |
| เร็กซ์แฮม | อันดับ 8 |
| โยวิล ทาวน์ | อันดับ 16 |
ที่ตั้งของแต่ละสโมสร ในฤดูกาล 2018–19
แก้
สนามแข่งขันในฤดูกาล 2018–19
แก้| สโมสร | สนาม | ความจุ |
|---|---|---|
| อัลเดอร์ช็อต ทาวน์ | เดอะ รีคริเอชัน กราวน์ (อัลเดอร์ช็อต, แฮมป์เชียร์) |
7,100 |
| บาร์โรว์ | โฮล์คเคอร์ สตรีท (บาร์โรว์อินเฟอร์เนสส์, คัมเบรีย) |
4,414 |
| บอร์แรม วู้ด | มีโดว์ พาร์ก (บอร์แฮม วู้ด, ฮาร์ตฟอร์ดเชียร์) |
4,502 |
| เบรนทรี ทาวน์ | เครสซิง โรด (เบรนทรี, เอสเซกซ์) |
4,145 |
| บรอมลีย์ | เดอะ สเตเดียม (บรอมลีย์, เกรเทอร์ลอนดอน) |
6,000 |
| ดาเกแนม แอนด์ เรดบริดจ์ | ชิกเวลล์ คอนสตรัคชัน สเตเดียม (ดาเกแนม, เกรเทอร์ลอนดอน) |
6,078 |
| โดเวอร์ แอธเลติก | แครบเบิล แอธเลติก กราวน์ (โดเวอร์, เคนต์) |
6,500 |
| อีสต์ลีห์ | ซิลเวอร์เลค สเตเดียม (อีสต์ลีห์, แฮมป์เชียร์) |
5,192 |
| ไฟลด์ | มิลล์ฟาร์ม (โบโร ออฟ ไฟลด์, แลงคาเชียร์) |
6,000 |
| เกตส์เฮ้ด | เกตส์เฮ้ด อินเตอร์เนชันนัล สเตเดียม (เกตส์เฮ้ด, ไทน์แอนด์เวียร์) |
10,000 |
| ฮาแวนต์ แอนด์ วอเตอร์ลูวิลล์ | เวสต์ ลีห์ พาร์ก (ฮาแวนต์, แฮมป์เชียร์) |
5,300 |
| เลย์ตัน โอเรียนต์ | แมตช์รูม สเตเดียม (เลย์ตัน, เกรเทอร์ลอนดอน) |
9,271 |
| ไมเดนเฮด ยูไนเต็ด | ยอร์ค โรด (ไมเดนเฮด, บาร์กเชียร์) |
4,218 |
| เมดสโตน ยูไนเต็ด | กัลลาเกอร์ สเตเดียม (เมดสโตน, เคนต์) |
3,030 |
| ซอลฟอร์ด ซิตี | มัวร์ เลน (เคอร์ซัล, ซอลฟอร์ด) |
5,106 |
| โซลิฮัลล์ มัวส์ | ออโตเมท เทคโนโลยี กรุ๊ป สเตเดียม (โซลิฮัลล์, เวสต์ มิดแลนด์) |
3,050 |
| ซัตตัน ยูไนเต็ด | แกนเดอร์ กรีน เลน (ซัตตัน, เกรเทอร์ลอนดอน) |
5,013 |
| เร็กซ์แฮม | เรซคอต กราวน์ (เร็กซ์แฮม, เวลส์) |
10,771 |
สโมสรที่ชนะเลิศ
แก้- สำหรับสโมสรที่ชนะเลิศมากกว่าหนึ่งครั้ง ตัวเลขในวงเล็บ จะแสดงถึงจำนวนครั้งที่ชนะเลิศในปีนั้น
| ฤดูกาล | ชนะเลิศ | ชนะเพลย์ออฟ |
|---|---|---|
| 1979–80 | อัลทริงแฮม1 | |
| 1980–81 | อัลทริงแฮม1 (2) | |
| 1981–82 | รันคอร์น เอฟซี (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น รันคอร์น ฮัลตัน )1 |
|
| 1982–83 | เอนฟิลด์1 | |
| 1983–84 | เมดสโตน ยูไนเต็ด1 | |
| 1984–85 | วีลด์สโตน1 | |
| 1985–86 | เอนฟิลด์1 (2) | |
| 1986–87 | สการ์โบโร | |
| 1987–88 | ลิงคอล์น ซิตี | |
| 1988–89 | เมดสโตน ยูไนเต็ด (2) | |
| 1989–90 | ดาร์ลิงตัน | |
| 1990–91 | บาร์เน็ต | |
| 1991–92 | โคลเชสเตอร์ ยูไนเต็ด | |
| 1992–93 | วีคอมบ์ วันเดอร์เรอส์ | |
| 1993–94 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส2 | |
| 1994–95 | แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์2 | |
| 1995–96 | สตีเฟเนจ โบโร (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น สตีเฟเนจ เอฟซี )2 |
|
| 1996–97 | แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์ (2) | |
| 1997–98 | ฮาลิแฟกซ์ ทาวน์ | |
| 1998–99 | เชลต์นัม ทาวน์ | |
| 1999–00 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส (2) | |
| 2000–01 | รัชเดน แอนด์ ไดมอนด์ | |
| 2001–02 | บอสตัน ยูไนเต็ด3 | |
| 2002–03 | โยวิล ทาวน์ | ดองคัสเตอร์ โรเวอส์ |
| 2003–04 | เชสเตอร์ ซิตี | ชริวส์บิวรี ทาวน์ |
| 2004–05 | บาร์เน็ต (2) | คาร์ไลล์ ยูไนเต็ด |
| 2005–06 | แอคคริงตัน สแตนลีย์ | เฮเรฟอร์ด ยูไนเต็ด |
| 2006–07 | ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์ | มอร์คัม |
| 2007–08 | อัลเดอร์ชอต ทาวน์ | เอ็กซิเตอร์ ซิตี |
| 2008–09 | เบอร์ตัน อัลเบียน | ทอร์คีย์ ยูไนเต็ด |
| 2009–10 | สตีเฟเนจ โบโร (2) | ออกซฟอร์ด ยูไนเต็ด |
| 2010–11 | ครอว์ลีย์ ทาวน์ | เอเอฟซี วิมเบิลดัน |
| 2011–12 | ฟลีตวุด ทาวน์ | ยอร์ก ซิตี |
| 2012–13 | แมนส์ฟิลด์ ทาวน์ | นิวปอร์ต เคาน์ตี |
| 2013–14 | ลูตัน ทาวน์ | เคมบริดจ์ ยูไนเต็ด |
| 2014–15 | บาร์เน็ต (3) | บริสตอล โรเวอส์ |
| 2015–16 | เชลต์นัม ทาวน์ (2) | กริมสบี ทาวน์ |
| 2016–17 | ลิงคอล์น ซิตี (2) | ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์ |
| 2017–18 | แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์ (3) | ทรานเมียร์ โรเวอส์ |
| 2018–19 | เลย์ตัน โอเรียนท์ | ซอลฟอร์ด ซิตี |
| 2019–20 | บาร์โรว์4 | แฮร์โรเกต ทาวน์ |
| 2020–21 | ซัตตัน ยูไนเต็ด | ฮาร์ทลีย์พูล |
- ^1 ไม่มีการเลื่อนชั้นจนถึงปี 1987
- ^2 ไม่ได้เลื่อนชั้นเนื่องจากสนามเหย้า ไม่ได้มาตรฐาน
- ^3 หลังจากคว้าตำแหน่งชนะเลิศในฤดูกาล 2001–02 และได้เลื่อนชั้น สโมสรบอสตัน ยูไนเต็ด กลับประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก และถูกตัด 4 คะแนน ในฤดูกาล 2002–03
- ^4 สโมสรในลีกมีมติยุติการแข่งขันก่อนสิ้นสุดฤดูกาลเนื่องจากการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด 19
ต่อมาในการแข่งขันฟุตบอลลีกทูฤดูกาล 2006–07 สโมสรบอสตัน ยูไนเต็ด ได้ถูกควบคุมทางการเงิน ทำให้สมาคมฟุตบอลอังกฤษลงโทษตัด 10 คะแนนและถูกปรับตกชั้นถึง 2 ดิวิชัน จากฟุตบอลลีกทู สู่ลีก คอนเฟอเรนซ์ นอร์ท เมื่อจบฤดูกาล และถูกปรับตกชั้นอีกครั้ง ลงสู่ลีกสมัครเล่น นอร์ทเทิร์น พรีเมียร์ลีก หลังจบฤดูกาล 2008–09
ผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาล
แก้| ฤดูกาล | ผู้ทำประตูสูงสุด | สัญชาติ | จำนวนประตู | สโมสร |
|---|---|---|---|---|
| 1983–84 | พอล คัลปิน | |
41 | นันอีตัน โบโร |
| 1984–85 | พอล คัลปิน | |
36 | นันอีตัน โบโร |
| 1985–86 | คิม คาซีย์ | |
36 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส |
| 1986–87 | คิม คาซีย์ | |
38 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส |
| 1987–88 | สตีฟ นอร์ริส | |
24 | เทลฟอร์ด ยูไนเต็ด |
| ฟิลด์ ดาร์บีเชียร์ | |
24 | สแตฟฟอร์ด เรนเจอส์ | |
| พอล เดวีส | |
24 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส | |
| 1988–89 | สตีฟ บัตเลอร์ | |
26 | เมดสโตน ยูไนเต็ด |
| มาร์ค กอลล์ | |
26 | เมดสโตน ยูไนเต็ด | |
| 1989–90 | รอบบี้ คุ้ก | |
28 | เคตเทอริง |
| 1990–91 | แกรี บูลล์ | |
30 | บาร์เน็ตต์ |
| 1991–92 | พอล คาร์เวลล์ | |
29 | เร้ดบริดจ์ ฟอเรสต์ |
| เทอร์รี ร็อบบินส์ | |
29 | เวลลิง ยูไนเต็ด | |
| 1992–93 | เดฟ ลีเวิร์ทธี | |
32 | ฟาร์นโบโร |
| 1993–94 | พอล ดอบสัน | |
25 | เกตส์เฮ้ด |
| 1994–95 | พอล ดอบสัน | |
25 | เกตส์เฮ้ด |
| 1995–96 | แบรี เฮย์ลส์ |  |
29 | สตีเฟเนจ โบโร |
| 1996–97 | ลี ฮิวจ์ | |
30 | คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส |
| 1997–98 | เจฟฟ์ ฮอร์สฟิลด์ | |
30 | ฮาลิแฟกซ์ ทาวน์ |
| 1998–99 | คาร์ล อัลฟอร์ด | |
26 | สตีเฟเนจ โบโร |
| 1999–00 | จัสติน แจ็กสัน | |
29 | มอร์คัม |
| 2000–01 | ดวน ดาร์บี | |
24 | รัชเดน แอนด์ ไดมอนส์ |
| 2001–02 | ดาริล แคลร์ |  |
24 | บอสตัน ยูไนเต็ด |
| มาร์ค สตีน | |
24 | ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์ | |
| 2002–03 | พอล บาร์นส์ | |
25 | ดอนคาสเตอร์ โรเวอส์ |
| 2003–04 | ดาริล แคลร์ | |
29 | เชสเตอร์ ซิตี |
| 2004–05 | จูเลียโน กราซิโอลี | |
29 | บาร์เน็ต |
| 2005–06 | แอนดี บิชอป | |
23 | ยอร์ก ซิตี |
| 2006–07 | พอล เบนสัน | |
28 | ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์ |
| 2007–08 | สจ๊วต ฟลีตวู้ด | |
28 | ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์ |
| 2008–09 | แอนดรูว์ มอร์แกน | |
26 | ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์ |
| 2009–10 | ริชาร์ด โบรดี | |
26 | ยอร์ก ซิตี |
| 2010–11 | แมตต์ ทับส์ | |
37 | ครอว์ลีย์ ทาวน์ |
| 2011–12 | เจมี วาร์ดี | |
31 | ฟลีตวูด ทาวน์ |
| 2012–13 | แมตต์ กรีน | |
25 | แมนส์ฟิลด์ ทาวน์ |
| 2013–14 | อังเดร เกรย์ | |
30 | ลูตัน ทาวน์ |
| 2014–15 | จอห์น อคินเด | |
31 | บาร์เน็ต |
| 2015–16 | แดน โฮลมอน | |
30 | เชลต์นัม ทาวน์ |
| พาเดร็ก อามอนด์ | |
30 | กริมสบี ทาวน์ | |
| 2016–17 | ริกกี มิลเลอร์ | |
40 | โดเวอร์ แอธเลติก |
| 2017–18 | แอนดี คุ้ก | |
24 | ทรานสเมียร์ โรเวอส์ |
| แดนนี โรว์ | |
24 | เอเอฟซี ไฟลด์ | |
| 2018–19 | แดนนี โรว์ | |
26 | เอเอฟซี ไฟลด์ |
| 2019–20 | สก็อต ควิกลีย์ | |
20 | บาร์โรว์ |
| 2020–21 | ไมเคิล ชีค | |
21 | บรอมลีย์ |
อ้างอิง
แก้- ↑ "Vanarama announced as new Football Conference sponsor". Non-League Bets. 30 July 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-18. สืบค้นเมื่อ 2015-08-09.
- ↑ "Football Conference to be renamed as National League", BBC Sport, 6 April 2015
- ↑ "Conference announces new sponsors". BBC News. 11 April 2007. สืบค้นเมื่อ 5 October 2007.
- ↑ "Skrill is the new title sponsor for the Football Conference Leagues". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-30. สืบค้นเมื่อ 2015-08-11.