รถไฟฟ้าเคเซ
บริษัท รถไฟฟ้าเคเซ จำกัด (ญี่ปุ่น: 京成電鉄株式会社; โรมาจิ: Keisei Dentetsu Kabushiki-gaisha) เป็นบริษัทรถไฟเอกชนรายใหญ่ของญี่ปุ่น ให้บริการระหว่างจังหวัดชิบะและโตเกียว ระหว่างโตเกียวสู่เมืองนาริตะ และชานเมืองทางด้านทิศตะวันออกของโตเกียว เช่น ฟูนาบาชิ นาราชิโนะ ยาจิโยะ และซากูระ และให้บริการรถไฟฟ้าสายด่วนพิเศษที่มีชื่อว่า "สกายไลเนอร์" วิ่งระหว่างสถานีอูเอโนะและสถานีนิปโปริ สู่ท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะ
อาคารสำนักงานใหญ่รถไฟฟ้าเคเซ | |
ชื่อท้องถิ่น | 京成電鉄株式会社 |
---|---|
ชื่อโรมัน | Keisei Dentetsu kabushiki gaisha |
ประเภท | มหาชน ร่วมทุน |
การซื้อขาย | TYO: 9009 นิเคอิ 225 component |
ISIN | JP3278600006 |
อุตสาหกรรม | ทางรถไฟเอกชน |
ก่อตั้ง | 30 มิถุนายน 1909 |
สำนักงานใหญ่ | ยาวาตะ อิจิกาวะ จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น |
บุคลากรหลัก | สึโทมุ ฮานาดะ (ประธาน) โทชิยะ โคบายาชิ (ตัวแทนกรรมการบริษัท & ประธานบริษัท) |
เจ้าของ |
|
พนักงาน | 1,728 (2019)[1] |
บริษัทในเครือ | The Oriental Land Company (22.06%) รถโดยสารเคเซ รถไฟฟ้าชินเคเซ รถไฟโฮกูโซ |
เว็บไซต์ | www |
นอกจากนี้บริษัทรถไฟฟ้าเคเซยังดำเนินกิจการรถโดยสารประจำทางและอสังหาริมทรัพย์ และเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทโอเรียนทัลแลนด์ ผู้ดำเนินการโตเกียวดิสนีย์รีสอร์ต
ประวัติ
แก้รถไฟฟ้าเคเซก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2452 และเริ่มเปิดให้บริการครั้งแรกในวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2455 โดยให้บริการเส้นทางในบริเวณท้องถิ่นทางทิศตะวันออกของกรุงโตเกียว โดยเส้นทางรถไฟสายหลักสามารถเข้าถึงนาริตะในปี พ.ศ. 2473 และอุเอะโนะ ในปี พ.ศ. 2476
แรกเริ่มนั้นรถไฟฟ้าเคเซใช้รางแคบขนาดความกว้างราง 1.372 เมตร (4 ฟุต 6 นิ้ว ) ต่อมาในปี พ.ศ. 2502 ได้เปลี่ยนมาใช้รางมาตรฐานขนาด 1.435 เมตร หรือ 1,435 มม. (4 ฟุต 8 1/2 นิ้ว)
ในปี พ.ศ. 2516 เปิดให้บริการรถไฟฟ้าด่วนพิเศษ "สกายไลเนอร์" บริการสู่ท่าอากาศยานนาริตะในปี พ.ศ. 2521 เมื่อมีการสร้างสถานีรถไฟท่าอากาศยานครั้งแรก (ปัจจุบันคือสถานีฮิงาชิ-นาริตะ) และต่อมาในปี พ.ศ. 2534 ได้เปิดให้บริการสถานีรถไฟท่าอากาศยานแห่งใหม่ซึงสร้างอยู่ใต้ดิน ทำให้สามารถเชื่อมต่อเข้าสู่อาคารผู้โดยสาร 1 ได้สะดวกยิ่งขึ้น
ต่อมาในปี พ.ศ. 2553 รถไฟสายสกายไลเนอร์ได้เปลี่ยนไปใช้เส้นทางสายใหม่ "นาริตะสกายแอคเซส" ทำให้ลดเวลาเดินทางสู่ท่าอากาศยานนาริตะได้ถึง 15 นาที โดยใช้เวลาเดินทางทั้งสิ้น 36 นาที[2]
เส้นทางบริการ
แก้รถไฟฟ้าเคเซให้บริการรถไฟฟ้าเป็นระยะทาง152.8 กิโลเมตร (94.9 ไมล์) ประกอบไปด้วยสายหลักหนึ่งสายและสายย่อยอีก 6 สาย[1]
ชื่อเส้นทาง | ภาษาญี่ปุ่น | ปลายทาง | ระยะทาง | ประเภท1 |
---|---|---|---|---|
สายหลัก | 本線 Honsen |
เคเซอูเอโนะ – ชุมทางโคะมะอิโนะ | 67.2 km (41.8 mi) | 1 |
ชุมทางโคะมะอิโนะ – ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 1 | 2.1 km (1.3 mi) | 2 | ||
สายโอะชิอะเงะ | 押上線 Oshiage-sen |
โอชิอะเงะ – อะโอะโตะ | 5.7 km (3.5 mi) | 1 |
รถไฟฟ้าเคเซสายชิบะ | 千葉線 Chiba-sen |
เคเซ-ทสึดะนุมะ – ชิบะชูโอ | 12.9 km (8.0 mi) | 1 |
สายชิฮะระ | 千原線 Chihara-sen |
ชิบะชูโอ – ชิฮะระดะอิ | 10.9 km (6.8 mi) | 1 |
รถไฟฟ้าเคเซสายฮิงาชิ-นาริตะ | 東成田線 Higashi-Narita-sen |
เคเซนาริตะ – ฮิงาชินาริตะ | 7.1 km (4.4 mi) | 1 |
สายคานามาจิ | 金町線 Kanamachi-sen |
เคเซทะกะซะโงะ – เคเซคานามาจิ | 2.5 km (1.6 mi) | 1 |
สายท่าอากาศยานนาริตะ (เชื่อมต่อ นาริตะสกาย) |
成田空港線 Narita-Kūkō-sen |
เคเซ-ทะกะซะโงะ – ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 1 | 51.4 km (31.9 mi) | 2 |
วิ่งวน | เคเซ-นาริตะ – ชุมทางโคะมะอิโนะ2 | (6.0 km (3.7 mi)) | 1 | |
ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 2·3 – อาคารผู้โดยสาร 13 | (1.0 km (0.6 mi)) | 2 | ||
รวมทั้งสิ้น | 152.8 km (94.9 mi) | |||
สายโครงการ (คาดการณ์ปี 2029) | ||||
(ส่วนต่อขยายสายชิฮะระ) | สายชิฮะระได – อามาริกิ | 8.2 km (5.1 mi) | 1 |
- สัญลักษณ์
- "ประเภท" แสดงประเภทการเดินรถภายใต้กฎหมายการเดินรถไฟญี่ปุ่น ประเภทที่ 1 ผู้ดำเนินการเดินรถเป็นเจ้าของรางรถไฟ ในขณะที่ประเภทที่ 2 ผู้ดำเนินการเดินรถแต่มิได้เป็นเจ้าของรางรถไฟ
- ในส่วนนี้ในเส้นทางร่วมกับสายหลักและสายฮิงาชิ-นาริตะ
- ในส่วนนี้ในเส้นทางร่วมกับสายหลักและสายท่าอากาศยานนาริตะ
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "KEISEI Group | IR/Corporate Information". KEISEI Group (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-03-17.
- ↑ Skyliner Airport Express : Your travel begins and ends with Skyliner เก็บถาวร 2011-06-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากเว็บไซต์ทางการ (สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2554)
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ รถไฟฟ้าเคเซ
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาญี่ปุ่น)
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาอังกฤษ)