ยากูชิมะ

ยากูชิมะ (ญี่ปุ่น: 屋久島) เป็นเกาะรูปทรงกลมที่ตั้งอยู่ในจังหวัดคาโงชิมะ ประเทศญี่ปุ่น ห่างจากตัวเกาะคีวชูไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 60 กิโลเมตร ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อ พ.ศ. 2536 พร้อมกับสถานที่อีก 3 แห่ง คือ ปราสาทฮิเมจิ วัดโฮรีว และเทือกเขาชิรากามิ โดยร้อยละ 21 ของเกาะหรือประมาณ 107.47 ตร.กม. (67,168.75 ไร่) จาก 504.88 ตร.กม. (315,550 ไร่) ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนฯ

ยากูชิมะ *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ต้นโจมนซูงิ
พิกัด	30°20′38″N 130°31′26″E
ประเทศ	จังหวัดคาโงชิมะ ญี่ปุ่น
ประเภท	มรดกทางธรรมชาติ
เกณฑ์พิจารณา	(vii) (ix)
อ้างอิง	662
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2536 (คณะกรรมการสมัยที่ 17)
พื้นที่	10,747 ha (26,560 เอเคอร์)
ที่ตั้งของยากูชิมะ ในประเทศญี่ปุ่น
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ลักษณะ

ตัวเกาะมีเส้นรอบวงประมาณ 132 กิโลเมตร มียอดเขามิยาโนอูระ (宮之浦岳) สูง 1,936 เมตรเป็นจุดสูงสุดของเกาะ บนเกาะเป็นแหล่งอาศัยของกวางและลิง และมีหมู่บ้านเล็กๆ 2 แห่งตั้งอยู่ จุดเด่นของเกาะคือต้นไม้ Cryptomeria หรือซูงิ (杉) ขนาดใหญ่จำนวนมากซึ่งมีอายุนับได้กว่าพันปี เช่น ต้นโจมนซูงิ ซึ่งมีเส้นรอบวงถึง 16.1 เมตร สูง 30 เมตร และมีอายุกว่า 3,000 ปี นอกจากนั้นสภาพอากาศบนเกาะที่มีตั้งแต่สถาพอากาศแบบเขตกึ่งร้อนชื้นจนถึงสภาพอากาศแบบหนาวเย็น ยังเป็นจุดสนใจของเกาะนี้อีกด้วย

มรดกโลก

ยากูชิมะขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 17 เมื่อ พ.ศ. 2536 ที่เมืองการ์ตาเฮนา ประเทศโคลอมเบีย ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้

• (vii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่างๆในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก
• (ix) - เป็นแหล่งที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ เช่น แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา