เกาะชิโกกุ

ชิโกกุ (ญี่ปุ่น: 四国; โรมาจิ: Shikoku; ทับศัพท์: ชิโกกุ; แปลตรงตัว: สี่แคว้น) เป็นเกาะที่เล็กที่สุดในบรรดาสี่เกาะหลักของญี่ปุ่น มีพื้นที่ 18,783 ตารางกิโลเมตร ถูกล้อมรอบ 3 ด้านด้วยเกาะฮนชูและเกาะคีวชู ตอนกลางของเกาะมีภูเขาสูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,000-2,000 เมตร มีประชากรประมาณ 4.2 ล้านคนอาศัยอยู่กระจายตามที่ลุ่มชายฝั่งทะเล หากเทียบกับอีก 3 เกาะหลักของญี่ปุ่นแล้ว ชิโกกุมีความเงียบสงบและยังคงบรรยากาศแบบธรรมชาติไว้ได้ โดยที่ไม่ถูกกลืนโดยวัฒนธรรมสมัยใหม่ ชิโกกุถูกแบ่งออกเป็นตอนเหนือและตอนใต้โดยภูเขาสูงชัน ทางเหนือมีปริมาณน้ำฝนน้อยและมีเมืองอุตสาหกรรมอยู่ตลอดแนว ส่วนทางใต้ด้านมหาสมุทรแปซิฟิกนั้นจะเป็นป่ารก อากาศจะอบอุ่น ปริมาณน้ำฝนมีมาก อากาศบนเกาะจะอบอุ่นสบายในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ และช่วงเริ่มฤดูใบไม้ร่วง นอกจากอุตสาหกรรมผลิตเหล็กและเคมีแล้ว การประมงกับการเกษตรกรรมแบบเร่งผลผลิตทำกันอย่างแพร่หลาย บนที่ราบของเมืองโคจิชายฝั่งทะเลแปซิฟิก มีการมีการทำไร่ผลไม้ และการปลูกผักในเรือนกระจก เกาะชิโกกุถูกเชื่อมต่อกับเกาะฮนชูด้วยสะพานเซโตโอฮาชิ ซึ่งเป็นสะพานหกสาย ใช้เกาะเล็ก ๆ 5 แห่งเป็นจุดเชื่อมต่อ ด้วยความยาวถึง 12.3 กิโลเมตร ทำให้สะพานแห่งนี้ เป็นหนึ่งในสะพานสองชั้นที่มีความยาวมากกว่าสะพานแห่งอื่น ๆ ในโลกเกาะ

ชิโกกุ

เกาะชิโกกุ ประเทศญี่ปุ่น
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	เอเชียตะวันออก
กลุ่มเกาะ	หมู่เกาะญี่ปุ่น
จุดสูงสุด	เขาอิชิซูจิ
การปกครอง
ญี่ปุ่น
ประชากรศาสตร์
ประชากร	4,141,955

ลักษณะภูมิประเทศ

เกาะชิโกกุถูกแบ่งออกเป็นตอนเหนือและตอนใต้โดยภูเขาสูงชัน สิ่งสำคัญอีกอย่างในเกาะชิโกกุก็คือ ตัวเกาะจะเชื่อมต่อกับเกาะฮนชูด้วยสะพานเซโตโอฮาชิ (Seto-Ohashi Bridge) ซึ่งเป็นสะพานหกสาย ใช้เกาะเล็ก ๆ 5 แห่งเป็นจุดเชื่อมต่อ ด้วยความยาวถึง 12.3 กิโลเมตร

ชิโกกุประกอบไปด้วย 4 จังหวัด ได้แก่

• จังหวัดโทกูชิมะ
• จังหวัดคางาวะ
• จังหวัดเอฮิเมะ
• จังหวัดโคจิ

อ้างอิง

• A Country Study: Japan Library of Congress Call Number DS806 .J223 1992