สมาพันธรัฐคายา
อาณาจักรคายา เป็นอาณาจักรโบราณในแถมลุ่มแม่น้ำนักดงบริเวณภาคใต้ของคาบสมุทรเกาหลี[1] อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรหนึ่งที่ก่อตัวขึ้นจากการล่มสลายของอาณาจักรพย็อนฮันประกอบไปด้วย 5 ราชวงศ์ คือ ราชวงศ์คึมกวันคายา ราชวงศ์โครย็องคายา ราชวงศ์พีฮวาคายา ราชวงศ์อาราคายา และราชวงศ์ซ็องซันคายา ราชวงศคึมกวันคายานั้นก่อตั้งโดยพระเจ้าซูโรและเป็นกษัตริย์พระองค์แรกแห่งคึมกวันคายา และมีพระมเหสีคือ พระมเหสีฮอฮวังอกที่เป็นองค์หญิงแห่งอินเดียที่เดินทางมายังคาบสมุทรเกาหลี เจริญรุ่งเรืองระหว่าง 42 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 562 และภายหลังรวมเข้ากับอาณาจักรชิลลาเนื่องจากกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์แห่งคายาเริ่มเกี่ยวดองทางสายเลือดกับราชวงศ์ชิลลา อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ ที่มีวัฒนธรรมเอกลักษณ์เป็นของตนเอง[2] และปัจจุบันได้ค้นพบหลักฐานมากมายเกี่ยวกับกษัตริย์อาณาจักรคายาบริเวณหลุมฝั่งพระศพในภาคใต้ของเกาหลีใต้
อาณาจักรคายา 가야 (加倻) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
42 BC–562 AD | |||||||||
เมืองหลวง | คิมแฮ, ซังจู, ชังนย็อง, ฮามัน | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ภาษาคายา | ||||||||
ศาสนา | ศาสนาพุทธ, ลัทธิขงจื๊อ, ลัทธิเต๋า, ลัทธิเชมันแบบเกาหลี | ||||||||
การปกครอง | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | ||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | โบราณ | ||||||||
• สถาปนาอาณาจักร | 42 BC 42 BC | ||||||||
• ร่วมเข้ากับอาณาจักรชิลลา | 562 AD 562 AD | ||||||||
|