ส่วนต่อประสาน
ส่วนต่อประสาน[1] หรือ ตัวต่อประสาน หรือ อินเทอร์เฟซ (interface) โดยทั่วไปหมายถึงส่วนนามธรรมที่ใช้สำหรับเชื่อมต่อระหว่างตัวเองกับโลกภายนอก เพื่อแยกการสื่อสารกับภายนอกจากการดำเนินงานภายในเพื่อให้สามารถทำการแก้ไขภายในได้โดยไม่กระทบต่อส่วนภายนอกอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น ภาวะพหุสัณฐานในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ
ส่วนต่อประสานเป็นสื่อกลางสำหรับสองอุปกรณ์หรือโปรแกรมในการแลกเปลี่ยนข้อมูล อาจใช้ได้กับ ซอฟต์แวร์ ฮาร์ดแวร์คอมพิวเตอร์ อุปกรณ์เชื่อมต่อภายนอก หรือกับผู้ใช้ ฯลฯ[2] ส่วนต่อประสานบางอย่าง (เช่น หน้าจอสัมผัส) เป็นแบบสองทางและสามารถส่งและรับข้อมูลพร้อมกันได้ อินเทอร์เฟซบางอย่าง (เช่น เมาส์หรือลำโพง) เป็นแบบทางเดียวและสามารถส่งหรือรับเท่านั้น[3] ส่วนต่อประสานระหว่างมนุษย์กับเครื่องข้อมูล เช่น คอมพิวเตอร์ หรือระหว่างมนุษย์กับ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ เรียกว่า ส่วนต่อประสานกับผู้ใช้ ส่วนต่อประสานระหว่างส่วนประกอบฮาร์ดแวร์ของเครื่องข้อมูลเช่นคอมพิวเตอร์เรียกว่า ส่วนต่อประสานฮาร์ดแวร์ ส่วนต่อประสานระหว่างส่วนประกอบซอฟต์แวร์ของเครื่องข้อมูลเช่นคอมพิวเตอร์เรียกว่า ส่วนต่อประสานซอฟต์แวร์
อ้างอิง
แก้- ↑ "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา".
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ Hookway, B. (2014). Interface. MIT Press. pp. 1–58. ISBN 9780262525503. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-29. สืบค้นเมื่อ 2020-09-24.
- ↑ IEEE 100 - The Authoritative Dictionary Of IEEE Standards Terms. NYC, NY, USA: IEEE Press. 2000. pp. 574–575. ISBN 9780738126012.