สโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์
สโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์ (อังกฤษ: Blackburn Rovers Football Club) เป็นสโมสรฟุตบอลในระดับเดอะแชมเปี้ยนชิพของอังกฤษ เคยเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีก ในฤดูกาล 1994–95 ตั้งอยู่ ณ เมืองแบล็กเบิร์น ในเทศมณฑลแลงคาเชียร์ ประเทศอังกฤษ มีสนามเหย้าชื่ออีวุดพาร์ก
ชื่อเต็ม | สโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์ | |||
---|---|---|---|---|
ฉายา | Rovers The Blue and Whites The Riversiders[1] กุหลาบไฟ (ในภาษาไทย) | |||
ก่อตั้ง | 1875 | |||
สนาม | อีวุดพาร์ก | |||
ความจุ | 31,367 ที่นั่ง[2] | |||
เจ้าของ | Venkys London Ltd. (99.9%) | |||
ซีอีโอ | สตีฟ แวกกอตต์ | |||
หัวหน้าผู้ฝึกสอน | ยอห์น ดาห์ล โทมัสสัน | |||
ลีก | อีเอฟแอลแชมเปียนชิป | |||
2022–23 | อันดับที่ 7 | |||
เว็บไซต์ | เว็บไซต์สโมสร | |||
| ||||
ประวัติ
แก้สโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์ ก่อตั้งเมื่อปี 1875 และได้แชมป์ฟุตบอลลีกครั้งแรกในปี 1911 ได้สมัยที่ 2 ในปี 1913
ในปี 1992 มีการเปลี่ยนชื่อลีกสูงสุดเป็นพรีเมียร์ลีกหรือพรีเมียร์ชิพเป็นปีแรก สโมสร แบล็กเบิร์นโรเวอส์ จบด้วยอันดับ 4 แต่ด้วยการทุ่มทุนมหาศาลของแจ็ค วอร์กเกอร์ ประธานสโมสรผู้ทำธุรกิจเหล็กกล้า ซึ่งลงทุนจ้าง เคนนี ดัลกลิช อดีตผู้จัดการของ ลิเวอร์พูล พร้อมกับให้เงินดัลกลิชซื้อ อลัน เชียเร่อส์ มาจับคู่กับ คริส ซัตตัน จนสามารถชนะเลิศพรีเมียร์ลีกได้สำเร็จ อย่างไม่มีใครคาดคิด โดยมีคะแนนมากกว่าคู่แข่งสำคัญอย่าง แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด เพียงคะแนนเดียว แต่ต่อมาในปี 1994–95 มา แบล็กเบิร์นโรเวอส์ จบด้วยอันดับ 7 และก็เสียผู้เล่นคนสำคัญอย่าง อลัน เชียเร่อส์, โทนี เกล, เดวิด แบ็ตตี้ ทำให้ แบล็กเบิร์นโรเวอส์ พยายามซื้อนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียงอย่าง ซีเนอดีน ซีดาน แต่ก็ล้มเหลว ก่อนที่ทีมจะตกชั้นลงไปเล่นเดอะแชมเปียนชิปในปี 1998 และแจ็ค วอร์กเกอร์ได้เสียชีวิตด้วยวัย 71 ปี ในปี 2000 และในปี 2001–02 แบล็กเบิร์นสามารถเลื่อนชั้นขึ้นมาเล่นพรีเมียร์ลีกได้สำเร็จพร้อมกับคว้าแชมป์คาร์ลิงคัพ มาครองได้สำเร็จ
แบล็กเบิร์นโรเวอส์ อยู่ในพรีเมียร์ลีกมาอย่างยาวนาน จนกระทั่งใน ปี 2011–12 แบล็กเบิร์นโรเวอส์ ต้องตกชั้นลงไปสู่ เดอะแชมเปียนชิป ด้วยอยู่ในอันดับที่ 19 ของตาราง ด้วยคะแนนเพียง 31 คะแนนเท่านั้น[3][4]
ต่อมาในฤดูกาล 2016–17 แบล็กเบิร์นโรเวอส์ ต้องตกลงไปสู่ลีกวัน หรือระดับดิวิชัน 3 ด้วยการจบฤดูกาลที่อันดับที่ 22 แม้นัดสุดท้ายจะเป็นฝ่ายเอาชนะเบรนท์ฟอร์ด ไปได้ถึง 3-1 และแม้จะมีคะแนน 51 คะแนนเท่ากับ นอตทิงแฮมฟอเรสต์ แต่ทว่ามีลูกเสียได้น้อยกว่า 2 ลูก ทำให้ต้องตกชั้นลงไปสู่ลีกวัน นับเป็นสโมสรแรกที่ได้แชมป์พรีเมียร์ลีกแต่ต้องลงไปเล่นในระดับลีกวัน[5]
ผู้เล่นชุดสร้างประวัติศาสตร์ แชมป์พรีเมียร์ลีก 1994-95
แก้
]] (GK)
|
|
|
|
อดีตผู้เล่นที่มีชื่อเสียง
แก้ผู้เล่นชุดปัจจุบัน
แก้หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ
|
|
เกียรติประวัติ
แก้ระดับประเทศ
แก้- ดิวิชันหนึ่ง/พรีเมียร์ลีก
- ชนะเลิศ (3): 1911–12, 1913–14, 1994–95
- ดิวิชันสอง
- ชนะเลิศ (1): 1938–39
- ดิวิชันสาม
- ชนะเลิศ (1): 1974–75
- เอฟเอคัพ
- ชนะเลิศ (6): 1884, 1885, 1886, 1890, 1891, 1928
- อีเอฟแอลคัพ
- ชนะเลิศ (1): 2002
- แชริตีชีลด์/เอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์
- ชนะเลิศ (1): 1912
สถิติและบันทึก
แก้บันทึก
แก้- บันทึกผู้ทำประตู:
ไซมอน การ์เนอร์, 194 ประตู (168 ประตูในลีก), ฤดูกาล 1978–1979 ถึง ฤดูกาล 1991–1992
อ้างอิง
แก้- ↑ "Nicknames". Club Nicknames. The-Football-Club.com. 2 August 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 September 2009. สืบค้นเมื่อ 2 August 2009.
- ↑ "EFL Official Website – Blackburn Rovers". EFL. 3 January 2019. สืบค้นเมื่อ 3 January 2019.
- ↑ "แบล็กเบิร์นตกชั้น!วีแกนอัด1-0". สนุกดอตคอม.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "ตารางคะแนน ฟุตบอล พรีเมียร์ลีก อังกฤษ ฤดูกาล 2011-2012". พรีเมียร์ดรีมดอตคอม. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-18. สืบค้นเมื่อ 2012-05-21.
- ↑ หน้า 19, กุหลาบช้ำ. "ตะลุยฟุตบอลโลก" โดย หมวดแซม. ไทยรัฐปีที่ 68 ฉบับที่ 21660: วันพฤหัสบดีที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 แรม 1 ค่ำ เดือน 6 ปีระกา