สมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาแห่งกัสติยา
สมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาแห่งกัสติยาและอารากอน (6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1479 – 12 เมษายน ค.ศ. 1555) หรือที่เรียกว่า ฆัวนาผู้บ้าคลั่ง (Juana la Loca) เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งกัสติยา ในปี ค.ศ. 1504 และสมเด็จพระราชินีนาถแห่งอารากอน ในปี ค.ศ. 1516 จนกระทั่งสวรรคต ในปี ค.ศ. 1555 พระราชธิดาในพระเจ้าเฟรนันโดที่ 2 และสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 เมื่อมีพระชนมายุ 16 พรรษา ทรงอภิเษกสมรสกับฟิลลิพผู้ทรงโฉม อาร์ชดยุกแห่งออสเตรีย เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ. 1496 การอภิเษกสมรสเป็นไปเพื่อการสร้างความมั่นคงทางการเมืองของสเปน สานความสัมพันธ์กับราชวงศ์ต่าง ๆ ในยุโรปเช่นเดียวกัน กับการอภิเษกสมรสของพระโอรสธิดาองค์อื่น ๆ
| สมเด็จพระราชินีนาถฆัวนา | |
|---|---|
 พระบรมสาทิสลักษณ์โดย จิตรกรแห่งอาฟลิเจ็มเนอ ป. 1500 | |
| สมเด็จพระราชินีนาถแห่งกัสติยาและเลออน | |
| ครองราชย์ | 26 พฤศจิกายน 1504 – 12 เมษายน 1555 |
| ก่อนหน้า | อิซาเบลที่ 1 และ เฟร์นันโดที่ 5 |
| ถัดไป | การ์โลสที่ 1 |
| ผู้ร่วมในราชสมบัติ | เฟลิเปที่ 1 การ์โลสที่ 1 |
| ผู้สำเร็จราชการ | พระนาม
|
| สมเด็จพระราชินีนาถแห่งอารากอน นาวาร์ ซิซิลี นาโปลี บาเลนเซีย ซาร์ดิเนียและมายอร์กา เคาน์เตสแห่งบาร์เซโลนา | |
| ครองราชย์ | 23 มกราคม 1516 – 12 เมษายน 1555 |
| ก่อนหน้า | เฟร์นันโดที่ 2 |
| ถัดไป | การ์โลสที่ 1 |
| ผู้ร่วมในราชสมบัติ | การ์โลสที่ 1 |
| พระราชสมภพ | 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1479 โตเลโด, ราชบัลลังก์กัสติยา |
| สวรรคต | 12 เมษายน ค.ศ. 1555 (75 ปี) ตอร์เดซิยัส, ราชบัลลังก์กัสติยา |
| ฝังพระศพ | โบสถ์หลวง, กรานาดา, ราชบัลลังก์กัสติยา |
| คู่อภิเษก | พระเจ้าเฟลิเปที่ 1 แห่งกัสติยา (สมรส 1496; เสียชีวิต 1506) |
| พระราชบุตร | |
| ราชวงศ์ | ตรัสตามารา |
| พระราชบิดา | พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งอารากอน |
| พระราชมารดา | สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 แห่งกัสติยา |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
| ลายพระอภิไธย |  |
ต้นเหตุและเรื่องราวแห่งความวิปลาส
แก้
,_,_Kunsthistorisches_Museum_Wien,_Gem%C3%A4ldegalerie_-_Philipp_der_Sch%C3%B6ne_(1478-1506)_-_GG_3872_-_Kunsthistorisches_Museum.jpg)
หลังจากการอภิเษกสมรส เจ้าชายเฟลิเปพระราชสวามีของพระนางมีพระนิสัยเจ้าชู้มาก ไม่ค่อยสนใจพระนาง มักทำองค์ให้เจ้าหญิงฆัวนาทรงหึงพระองค์และทะเลาะกันบ่อยครั้งด้วยความรักพระราชสวามีอย่างมากจึงคอยติดตามตลอดเวลาไม่ว่าพระราชสวามีจะเสด็จที่ใด ต่อมาเมื่อเจ้าหญิงอีซาเบลและเจ้าชายฆวนพระเชษฐภคินีและพระเชษฐาที่ทรงสนิทสนมสิ้นพระชนม์ลงในระยะเวลาใกล้เคียงกัน ทำให้ทรงเสียพระทัยเป็นอย่างมาก ทรงมีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปเป็นทรงเก็บพระองค์มากขึ้น ใน ค.ศ. 1504 สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 เสด็จสวรรคตลง เจ้าหญิงฆัวนาจึงทรงขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระมารดาเป็นสมเด็จพระราชินีฆัวนา ในขณะที่พระราชบิดา พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งอารากอนยังมีพระชนม์ชีพอยู่
การสวรรคตของพระเจ้าเฟลิเป
แก้ภายหลังพระเจ้าเฟลิเปที่ 1 แห่งกัสติยา (เฟลิเปรูปหล่อ) สวรรคตอย่างกะทันหันยังความโศกเศร้าพระทัยแก่พระนางฆัวนาเป็นล้นพ้น (มีการสันนิษฐานว่าอาจทรงต้องยาพิษ โดยพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 มีส่วนรู้เห็นด้วย)ทรงกันแสงและกรีดร้องตลอดเวลามิเป็นทรงงานราชการบริหารบ้านเมืองใด ๆ อีก ต่อมาจึงเริ่มมีกระแสข่าวลือไปทั่วว่าพระราชินีทรงอยู่กินกับพระบรมศพพระราชสวามี โดยทรงกอดและจุมพิตพระบรมศพทุก ๆ คืนแต่ความจริงคือพระนางทรงได้รับข่าวลือว่า พระบรมศพถูกขโมยไปจึงทรงเปิดดูเท่านั้น เมื่อมีการเคลื่อนย้ายพระบรมศพไปฝังยังเมืองกรานาดาทางตอนใต้ของสเปน พระนางมิให้หญิงใดเข้าใกล้พระบรมศพพระราชสวามี ทั้งนางกำนัล นางรับใช้ แม้แต่แม่ชีด้วยทรงหึงหวงพระราชสวามีมาก ตลอดเวลาที่เดินทางทรงสั่งให้เปิดดูพระบรมศพทุกวัน ถึงกับทรงกอดลูบพระบรมศพ จนเป็นที่น่าสังเวศแก่ข้าราชบริภารทั้งหลายที่เห็น
การถูกขัง
แก้พระเจ้าเฟรนันโดที่ 2 พระราชบิดาจึงได้ดำเนินการเสนอต่อสภาประกาศให้ สมเด็จพระราชินีฆัวนา เป็นบุคคลไร้ความสามารถ จากการที่ทรงเสียพระสติและมีคำสั่งกักบริเวณสมเด็จพระราชินีนาถผู้เสียสติไว้ที่ปราสาททอเดซียัส แล้วรวบอำนาจในการปกครองมาไว้ที่พระองค์ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทน
ตำนาน
แก้พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีในราชวงศ์ตรัสตามาราเองก็มีหลายพระองค์ที่ประสบชะตากรรมเช่นนี้ โดยมีเรื่องเล่าอ้างถึงเหตุที่ต้องเป็นไปเช่นนี้จากคำสาปในช่วงที่มีการรวมชาติสเปนในปี ค.ศ. 1479 โดยการสมรสกันระหว่าง พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 และสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 เป็นการรวมอาณาจักรใหญ่ 2 อาณาจักรบนคาบสมุทรไอบีเรียเข้าด้วยกันสร้างความแข็งแกร่งแก่อาณาจักรคริสต์เพื่อต่อต้านมุสลิมและชาวยิว ซึ่งภายหลังเหลือที่มั่นสุดท้ายอยู่ที่กรานาดาในขณะที่อาณาจักรคริสต์แผ่ขยายอำนาจรุกคืบลงไปยึดพื้นที่คืนมาจากพวกมัวร์ ในที่สุดก็สามารถยึดกรานาดาได้ในปี ค.ศ. 1492 แค่ช่วงที่เข้ายึด (กรานาดาแตก) ก็ปรากฏว่ามีการสังหารชาวยิวและมุสลิมจำนวนมากที่หนีออกจากกรานาดาไม่ทัน มีการออกพระราชกฤษฎีกาอารัมบา ให้ชาวยิวเปลี่ยนศาสนาเป็นคริสต์โรมันคาทอลิกไม่ก็ต้องออกไปจากสเปน ซึ่งต่อมาพวกมุสลิมก็ต้องทำตามด้วยเมื่อมีผู้ไม่ปฏิบัติตามจึงเกิดการประหารชาวยิวและมุสลิมเป็นจำนวนมากในช่วงนั้น มีเรื่องเล่าว่าในการประหารชีวิตชาวยิวที่ไม่ยอมเปลี่ยนศาสนา ซึ่งครานั้นพระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีเสด็จทอดพระเนตรพร้อมด้วยพระบรมวงศานุวงศ์, ขุนนางและข้าราชบริพารจุดไฟเผาชาวยิวทั้งเป็น มีชาวยิวที่โกรธแค้นผู้หนึ่งตะโกนสาปแช่งออกมาจากกองไฟขณะถูกเผาว่าขอให้พระราชวงศ์ของพระองค์วิบัติในที่สุด ว่ากันว่าพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 ถึงกับตกพระทัย ตะลึงถึงกับประชวรพระวาโยตกจากพระเก้าอี้ และนี่คงเป็นต้นเหตุคำสาปวิปลาสแห่งราชวงศ์สเปนเพราะหลังจากนั้นไม่กี่ปีเจ้าชายฆวน และเจ้าหญิงอีซาเบลผู้เป็นพระมเหสีในพระเจ้ามานูแวลที่ 1 พระเชษฐาและพระเชฐภคินีของเจ้าหญิงฆัวนาก็สิ้นพระชนม์ในเวลาอันไล่เลี่ยกัน และไม่กี่ปีต่อมาเจ้าชายมีเกลพระโอรสของเจ้าหญิงอีซาเบลก็สิ้นพระชนม์ สร้างความปวดร้าวใจแก่สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลพระราชมารดาเป็นอย่างมาก
กลับเข้าสู่เรื่อง
แก้มิเพียงสมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาเท่านั้นที่มีการกล่าวว่าทรงเสียสติ แม้แต่พระมารดา สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลเองก็มีพระอาการเช่นนี้อ่อน ๆ เหมือนกัน และเชื้อสายราชวงศ์นี้ส่วนมากก็จะมีพระชนม์ไม่ยืนยาวและไม่ค่อยสมประกอบแม้แต่สมเด็จพระอัยยิกาของเจ้าหญิงฆัวนาเองก็มีพระสติวิปลาสเช่นกัน
บั้นปลายพระชนม์
แก้ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินและการสวรรคต
แก้สมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาทรงให้พระราชโอรสขึ้นครองราชย์ โดยพระนางเป็นผู้สำเร็จราชการปกครองร่วมกับพระราชโอรสพระเจ้าการ์โลสที่ 1ตั้งแต่ช่วงปี ค.ศ. 1510 พระนางเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1555 พระบรมศพประดิษฐานอยู่ที่กรานาดา
พระราชโอรส/ธิดา
แก้| พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | เสกสมรส |
|---|---|---|---|
| เจ้าหญิงเอเลนอร์ | 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1498 | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1558 (59 ปี) | อภิเษกสมรสครั้งแรกในปี ค.ศ. 1518 กับพระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกส มีพระราชโอรสธิดา 2 พระองค์ และทรงอภิเษกสมรสครั้งที่สองในปี ค.ศ. 1530 กับพระเจ้าฟร็องซัวที่ 1 แห่งฝรั่งเศส |
| จักรพรรดิคาร์ลที่ 5 | 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1500 | 21 กันยายน ค.ศ. 1558 (58 ปี) | อภิเษกสมรสในปี ค.ศ. 1526 กับอีซาเบลแห่งโปรตุเกสและมีพระราชโอรสธิดา |
| อิซาเบลลา | 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1501 | 19 มกราคม ค.ศ. 1526 (24 ปี) | เสกสมรสในปี ค.ศ. 1515 กับพระเจ้าคริสเตียนที่ 2 แห่งเดนมาร์กและมีพระราชโอรสธิดา |
| จักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ | 10 มีนาคม ค.ศ. 1503 | 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1564 (61 ปี) | อภิเษกสมรสในปี ค.ศ. 1521 กับอันนาแห่งโบฮีเมียและฮังการีและมีพระราชโอรสธิดา |
| เจ้าหญิงมารีอา | 18 กันยายน ค.ศ. 1505 | 18 ตุลาคม ค.ศ. 1558 (53 ปี) | อภิเษกสมรสในปี ค.ศ. 1522 กับพระเจ้าลอโยชที่ 2 แห่งฮังการี |
| เจ้าหญิงคาโรลีเนอ | 14 มกราคม ค.ศ. 1507 | 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1578 (71 ปี) | อภิเษกสมรสในปี ค.ศ. 1522 กับพระเจ้าฌูเอาที่ 3 แห่งโปรตุเกสและมีพระราชโอรส-ธิดา |
พงศาวลี
แก้| พงศาวลีของสมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาแห่งกัสติยา |
|---|
ดูเพิ่ม
แก้
| ก่อนหน้า | สมเด็จพระราชินีนาถฆัวนาแห่งกัสติยา | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 | 
|
 สมเด็จพระราชินีนาถแห่งอารากอน (ราชวงศ์ตรัสตามารา) |
|
พระเจ้าการ์โลสที่ 1 |
| พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 |
|
 สมเด็จพระราชินีนาถแห่งซิซิลี (ราชวงศ์ตรัสตามารา) |
|
พระเจ้าการ์โลสที่ 1 |
| พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 |
|
 สมเด็จพระราชินีนาถแห่งเนเปิลส์ (ราชวงศ์ตรัสตามารา) |
|
พระเจ้าการ์โลสที่ 1 |
| สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 และ พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 5 |
|
 สมเด็จพระราชินีนาถแห่งกัสติยาและเลออน (ราชวงศ์ตรัสตามารา) ร่วมราชบัลลังก์กับพระเจ้าเฟลิเปที่ 1 (1506) พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 5 (1506–1516) พระเจ้าการ์โลสที่ 1 (1516–1555) |
|
พระเจ้าการ์โลสที่ 1 |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |