รูไทล์
รูไทล์ (Rutile) เป็นแร่ที่ประกอบด้วยไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) เป็นส่วนใหญ่ เป็นรูปแบบตามธรรมชาติของ TiO2 ที่พบมากที่สุด พหุสัณฐานอื่น ๆ ที่หาได้ยากกว่าของ TiO2 ที่รู้จักได้แก่อะนาเทส, akaogiite และ brookite
| รูไทล์ | |
|---|---|
 | |
| การจำแนก | |
| ประเภท | Oxide minerals |
| สูตรเคมี | TiO2 |
| คุณสมบัติ | |
| โครงสร้างผลึก | Tetragonal |
| อ้างอิง: [1][2][3][4] | |
รูไทล์เป็นหนึ่งในคริสตัลที่มีดัชนีการหักเหของที่ความยาวคลื่นที่มองเห็นได้สูงที่สุดเท่าที่รู้จัก และยังมีไบรีฟริงเจนซ์ขนาดใหญ่และการกระจายตัวสูง เนื่องจากคุณสมบัติเหล่านี้ มันมีประโยชน์สำหรับการผลิตองค์ประกอบทางแสงบางชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเลนส์โพลาไรซ์สำหรับความยาวคลื่นที่มองเห็นได้และอินฟราเรดจนถึงประมาณ 4.5 μm
รูไทล์ตามธรรมชาติอาจมีธาตุเหล็กสูงถึง 10% และมีจำนวนไนโอเบียมและแทนทาลัมจำนวนมาก รูไทล์มาจากชื่อละติน rutilus "สีแดง" เนื่องจากสีแดงเข้มที่พบในบางตัวอย่างเมื่อมองจากแสงส่งผ่าน รูไทล์ถูกอธิบายครั้งแรกใน 1803 โดย Abraham Gottlob Werner
อ้างอิง
แก้- ↑ Handbook of Mineralogy.
- ↑ Webmineral data.
- ↑ Mindat.org.
- ↑ Klein, Cornelis and Cornelius S. Hurlbut, 1985, Manual of Mineralogy, 20th ed., John Wiley and Sons, New York, pp. 304–05, ISBN 0-471-80580-7.