มาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์

พระนามเต็ม
	มาร์เกรเธอ อัฟ อ็อลเดินบวร์ค

มาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก
มาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก
	สมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์
	พระสาทิสลักษณ์พระราชินีมาร์เกรเธอบนภาพแท่นบูชาพระตรีเอกานุภาพ วาดโดยฮือโค ฟัน เดอร์คุส ราวค.ศ. 1480
สมเด็จพระราชินีแห่งชาวสกอต
ครองราชย์	กรกฎาคม ค.ศ. 1469–; 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1486
ก่อนหน้า	มาเรียแห่งเกลเดอร์ส
ถัดไป	มาร์กาเร็ตแห่งอังกฤษ
พระราชสมภพ	23 มิถุนายน ค.ศ. 1456; ปราสาทโคเปนเฮเกน, โคเปนเฮเกน, เดนมาร์ก
สวรรคต	14 กรกฎาคม ค.ศ. 1486 (พระชนมายุ 30 พรรษา); ปราสาทสเตอร์ลิง, สเตอร์ลิง, สกอตแลนด์
ฝังพระศพ	โบสถ์แคมบัสเค็นเน็ท
คู่อภิเษก	พระเจ้าเจมส์ที่ 3 แห่งสกอตแลนด์
พระราชบุตร	พระเจ้าเจมส์ที่ 4 แห่งสกอตแลนด์; เจ้าชายเจมส์ ดยุคแห่งรอส; เจ้าชายจอห์น สทิวเวิร์ต เอิร์ลแห่งมาร์;
พระนามเต็ม
	มาร์เกรเธอ อัฟ อ็อลเดินบวร์ค
ราชวงศ์	อ็อลเดินบวร์ค(โดยประสูติ); สทิวเวิร์ต (โดยเสกสมรส)
พระราชบิดา	พระเจ้าคริสเตียนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก
พระราชมารดา	โดโรเธียแห่งบรันเดินบวร์ค
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

เจ้าหญิงมาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก หรือ มาร์กาเร็ตแห่งเดนมาร์ก (เดนมาร์ก:Margrete af Danmark; 23 มิถุนายน ค.ศ. 1456 - 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1486) ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์ตั้งแต่ค.ศ. 1469 ถึง ค.ศ. 1486 จากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าเจมส์ที่ 3 แห่งสกอตแลนด์ พระนางเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าคริสเตียนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก นอร์เวย์และสวีเดน กับโดโรเธียแห่งบรันเดินบวร์ค

พระชนม์ชีพ

ตราพระราชลัญจกรพระนางมาร์เกรเธอในฐานะสมเด็จพระราชินีสกอตแลนด์

เจ้าหญิงมาร์เกรเธอประสูติในเดนมาร์กเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าคริสเตียนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก, นอร์เวย์และสวีเดน กับสมเด็จพระราชินีโดโรเธีย ไม่มีการบันทึกถึงพระชนม์ชีพช่วงต้นเท่าไรนัก มีเพียงตอนที่ทรงมีพระชนมายุ 4 พรรษา มีการกล่าวถึงแผนการอภิเษกสมรสของพระนางกับเจ้าชายเจมส์แห่งสกอตแลนด์^[1] ในปีค.ศ. 1468 เจ้าหญิงมาร์เกรเธอทรงหมั้นหมายกับเจ้าชายเจมส์แห่งสกอตแลนด์ เพื่อยุติความบาดหมางที่สกอตแลนด์ติดหนี้เดนมาร์กในเรื่องภาษีดินแดนแฮบริดีสและไอล์ออฟแมน การอภิเษกสมรสครั้งนี้จัดขึ้นตามคำแนะนำของพระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศส ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1469 ขณะทรงมีพระชนมายุ 13 พรรษา พระนางได้อภิเษกสมรสกับพระเจ้าเจมส์ที่ 3 แห่งสกอตแลนด์ที่แอบบีย์ฮอลีรูด เมื่ออภิเษกสมรส หนี้ทั้งหมดของสกอตแลนด์ก็ถูกบอกล้าง^[1] วิลเลียม ซินแคลร์ เอิร์ลที่ 1 แห่งเคธเนส ในขณะนั้นดำรงเป็นเอิร์ลแห่งออร์กนีย์ของชาวนอร์ส ในปีค.ศ. 1472 ซินแคลร์เสนอแลกเปลี่ยนดินแดนศักดินาออร์กนีย์ของเขาแลกกับปราสาทเรเวนสเครก ดังนั้นราชบัลลังก์สกอตแลนด์จึงได้สิทธิ์เป็นเอิร์ลเหนือหมู่เกาะต่างๆ ด้วย^[2]

พระนางถูกเรียกในสกอตแลนด์ฐานะ สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตทรงได้รับจอยน์เชอ (ทรัพย์สินที่สามียกให้ภริยาต่อเมื่อตนตายแล้ว) ขนาดใหญ่ที่สุดตามที่กฎหมายสกอตแลนด์อนุญาตในข้อตกลงการอภิเษกสมรสของพระนาง โดยเป็นหนึ่งในสามของรายได้ราชวงศ์ พร้อมด้วยกับพระราชวังลินลิธโกว์และปราสาทดูน พระนางสนพระทัยในฉลองพระองค์และเครื่องประดับ และทรงเป็นที่รู้จักจากการที่ทรงฉลองพระองค์ตามสมัยนิยมตลอดเวลา^[3] หลังจากทรงมีพระประสูติกาล เจ้าชายเจมส์ ในปีค.ศ. 1473 พระนางเสด็จจาริกแสวงบุญไปยังโบสถ์วิทธอร์นและเสด็จไปประทับร่วมกับกษัตริย์ที่พระราชวังฟอล์กแลนด์^[4] พระราชินีทรงสอนให้พระราชโอรสตรัสภาษาเดนมาร์ก พระนางเป็นพระราชินีที่โด่งดังในสกอตแลนด์และได้รับขนานนามว่าทรงพระสิริโฉม อ่อนโยนและมีเหตุผล^[5]

ความสัมพันธ์ระหว่างสมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตกับพระเจ้าเจมส์ที่ 3 นั้นไม่มีความสุข มีรายงานว่า พระนางไม่พอพระทัยพระราชสวามีมากนัก และทรงมีความสัมพันธ์ทางเพศกับพระองค์เพื่อให้กำเนิดรัชทายาทเท่านั้น แม้ว่าพระนางจะทรงเคารพพระองค์ในฐานะพระมหากษัตริย์ก็ตาม^[3] เหตุผลหนึ่งที่แสดงถึงความห่างเหินกันคือ พระเจ้าเจมส์ที่ 3 ทรงโปรดพระราชโอรสองค์รองมากกว่าพระราชโอรสองค์ใหญ่^[3] ในปีค.ศ. 1476 พระเจ้าเจมส์ที่ 3 ทรงตัดสินพระทัยว่า พระองค์ประสงค์ตำแหน่งเอิร์ลแห่งรอสเพื่อพระราชทานให้พระราชโอรสองค์รอง และทรงกล่าวหา จอห์น แมคดอนัลด์ ผู้รั้งตำแหน่งเอิร์ลว่าเป็นกบฏ จากนั้นแมคดอนัลด์ถูกนำตัวขึ้นพิจารณาคดีต่อหน้าสภาขุนนาง แต่ด้วยคำขอของสมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ต ทำให้เขายังคงดำรงตำแหน่งลอร์ดแห่งสภาต่อไป^[3] ในช่วงวิกฤตการณ์ ค.ศ. 1482 พระเจ้าเจมส์ที่ 3 ทรงถูกเจ้าชายอเล็กซานเดอร์ ดยุคแห่งออลบานี พระราชอนุชาของพระองค์ลิดรอนพระราชอำนาจเป็นเวลาหลายเดือน ว่ากันว่า สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตทรงห่วงใยสวัสดิภาพของเหล่าพระราชโอรสมากกว่าพระราชสวามี ซึ่งนำไปสู่ความบาดหมางกันอย่างถาวร^[3] ในทางการเมือง สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตทรงดำเนินการฟื้นฟูพระราชอำนาจของพระราชสวามีในฐานะพระมหากษัตริย์ระหว่างเหตุการณ์นี้^[3] หลังจากสิ้นสุดวิกฤต ค.ศ. 1482 ทั้งสองพระองค์ประทับแยกกัน พระเจ้าเจมส์ที่ 3 ประทับในเอดินเบอระ ในขณะที่สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตทรงโปรดที่จะประทับในสเตอร์ลิงพร้อมกับเหล่าพระราชโอรส^[3]

สวรรคต

สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตเสด็จสวรรคตที่ปราสาทสเตอร์ลิงในวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1486 ขณะมีพระชนมายุ 30 พรรษา หลังจากทรงพระประชวร และพระศพได้ถูกฝังที่โบสถ์แคมบัสเค็นเน็ท^[6] พระบรมศพของพระเจ้าเจมส์ที่ 3 พระราชสวามีได้ถูกนำมาฝังเคียงข้างกันหลังจากสวรรคตในปีค.ศ. 1488 อารามแห่งนี้กลายเป็นซากปรักหักพังเหลือเพียงแต่หอระฆังที่ตั้งตระหง่านจนทุกวันนี้ หลุมฝังพระบรมศพได้รับการปิดมิดชิดและบูรณะในปีค.ศ. 1865 ด้วยพระราชทรัพย์ของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ผู้สืบเชื้อสายของทั้งสองพระองค์^[7]

มีเรื่องราวที่บอกเล่าผ่านพระราชโอรสของพระนางที่ระบุว่า สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ตทรงถูกลอบปลงพระชนม์จากการเสวยยาพิษที่ทูลเกล้าฯ ถวายโดยจอห์น แรมซีย์ ลอร์ดโบธเวลล์ที่ 1 ผู้นำฝักฝ่ายการเมืองคนหนึ่ง^[5] เนื่องจากเขายังคงได้รับความโปรดปรานจากราชสำนักหลังการสวรรคตของพระราชินี เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องน่าสงสัยและอาจเป็นการใส่ความ แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่รู้เรื่องยาพิษก็ตาม^[5]

หลุมฝังพระบรมศพของพระเจ้าเจมส์ที่ 3 และสมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ต ณ โบสถ์แคมบัสเค็นเน็ท ในปัจจุบัน

เครื่องเพชรและฉลองพระองค์

บันทึกเกี่ยวกับการซื้อฉลองพระองค์และผ้าให้กับมาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์กยังเหลือรอดถึงปัจจุบันและอยู่ในบัญชีของเสนาบดีคลังสกอตแลนด์^[8] ผ้าและขนสัตว์ถูกซื้อโดยคนรับใช้และเจ้าพนักงานภูษาของพระนาง ได้แก่ แอนดรูว์ บัลโฟร์, คัลด์เวลล์ และแซนดริส วอร์ดร็อป (แซนเดอส์ออฟเดอะวอร์โรป) ซื้อจากพ่อค้าและเจ้าของร้านค้าในเอดินเบอระ รวมทั้ง อีโซเบล วิลเลียมสัน, โทมัส ยาร์และแซนดี ทัวริง รองพระบาทผลิตโดยร้านฮัด โดยอธิบายว่าเป็น "ซูเทอ" (ช่างทำรองเท้า) คนขายเครื่องหนังในสเตอร์ลิงเป็นคนทำถุงพระหัตถ์หนัง^[9] ฉลองพระองค์ผลิตในปีค.ศ. 1473 และ 1474 ได้แก่ ฉลองพระองค์กำมะหยี่สีน้ำเงินและผ้าซาตินสีแดง ฉลองพระองค์คลุม ฉลองพระองค์กระโปรงผ้ายกดอกดะแมสกัสสีเขียว ฉลองพระองค์ทรงม้า "สตอมัค" ทำจากผ้าซาตินบุด้วยขนเออร์มิน "บอนเนทประดับ" (หมวกสตรีรูปฝาชีมักมีริบบิ้นผูกใต้คาง) "เทอร์เรท" (ผ้าคลุมศีรษะ) ปลายพระมาลาและปกฉลองพระองค์ทำด้วยกำมะหยี่ขลิบด้วยขนสัตว์ นอกจากนี้ฉลองพระองค์คลุมยังถูกซื้อให้เหล่านางสนองพระโอษฐ์ของพระนาง 6 คน^[10]

รายการทรัพย์สินของหีบหรือ "คิสท์" (กำปั่นใส่เงิน) และกำปั่นที่ถูกเรียกว่า "การ์เดอเวียน" จากปราสาทสเตอร์ลิงบรรจุอัญมณีบางส่วนของมาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก ถูกสร้างขึ้นในปีค.ศ. 1488 หลังจากยุทธการที่ซอชีเบิร์น สิ่งที่อยู่ภายในประกอบด้วย รัดพระองค์ที่ทำด้วยทองคำและผ้าสีแดงเข้ม พร้อมข้อต่อทองคำ^[11] มีสายประคำและสายสร้อยทอง สายสร้อยแคลเซโดนีพร้อมจี้ที่บรรจุน้ำหอมกลิ่นชะมด ตาข่ายคลุมพระเกศาไข่มุก สายสร้อยหงส์ กระเป๋าทรงใบเล็กที่ประดับอัญมณีที่ไม่ได้เจียระไนเก้าชิ้น และถุงดอกลาเวนเดอร์หนึ่งถุง มีลิ้นงูพิษ (เป็นฟอสซิลฟันฉลามที่เชื่อกันว่าป้องกันพิษได้) และเขาม้ายูนิคอร์นทำจากทองคำ ใช่เพื่อตรวจวิเคราะห์พิษในมื้ออาหาร พระนางยังทรงเป็นเจ้าของพระธำมรงค์ที่ประดับด้วยหินลาย หินลายซึ่งมีสรรพคุณในการถอนพิษ มีหนังสือแผ่นทองคำเปลวใช้สำหรับปิดทอง และผ้าม่านแท่นบรรทมสีม่วง และผ้าปูแท่นบรรทมปักลายดอกทิสเซิลและยูนิคอร์น พระนางทรงมีจี้ที่ออกแบบเป็นรูปตัว "M" ประดับด้วยมุกเม็ดใหญ่หนึ่งเม็ด^[12]

พระราชโอรส

พระเจ้าเจมส์ที่ 4 แห่งสกอตแลนด์ (17 มีนาคม ค.ศ. 1473 - 9 กันยายน ค.ศ. 1513)^[13]
เจ้าชายเจมส์ ดยุคแห่งรอส (มีนาคม ค.ศ. 1476 - มกราคม ค.ศ. 1504)^[14]
เจ้าชายจอห์น สทิวเวิร์ต เอิร์ลแห่งมาร์ (ธันวาคม ค.ศ. 1479 - ค.ศ. 1503)^[15]

ภาพ

พระเจ้าเจมส์ที่ 3 และสมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ต ภาพในฟอร์มานอาร์มอเรียล ในปีค.ศ. 1562
หน้าต่างกระจกสี ห้องโถงใหญ่ ปราสาทสเตอร์ลิง ห้องโถงใหญ่สร้างโดยพระเจ้าเจมส์ที่ 4 พระราชโอรสองค์ใหญ่ของสมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ต
ภาพวาดในสมัยต่อมาของพระราชินีมาร์กาเร็ตจากกระดาษพิมพ์หน้าเดียวของฝ่ายแจกเคอไบต์ อ้างอิงจากภาพของฮือโค ฟัน เดอร์คุส

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 "Margaret of Denmark, Queen of Scots". The Freelance History Writer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 4 December 2012. สืบค้นเมื่อ 15 September 2017.
↑ UK Royal website, James III
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 ^3.4 ^3.5 ^3.6 Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds, The Biographical Dictionary of Scottish Women: From Earliest Times to 2004 (Edinburgh: Edinburgh University Press, 2006). ISBN 978-0748617135.
↑ Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 29, 44.
↑ ^5.0 ^5.1 ^5.2 "121 (Dansk biografisk Lexikon / XI. Bind. Maar – Müllner)". Runeberg.org. สืบค้นเมื่อ 5 January 2011.
↑ Henderson 1893.
↑ จารึกหลุมพระบรมศพของพระเจ้าเจมส์ที่ 3
↑ The Wardrobe of Margaret of Denmark, Queen of Scotland, Susan Abernethy
↑ Rosalind Marshall, Scottish Queens, 1034–1714 (John Donald, 2007), pp. 75–77.
↑ Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 29–39.
↑ Rosalind Marshall, Scottish Queens, 1034–1714 (John Donald, 2007), pp. 77–78.
↑ Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 83–85: Thomas Thomson, A Collection of Royal Inventories (Edinburgh, 1815), pp. 8–11
↑ Oxford Reference website, Overview James IV
↑ The Stewart Society website, History of the Stewarts, King James III of Scotland
↑ "Margaret of Denmark: Biography on Undiscovered Scotland". www.undiscoveredscotland.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2023-05-02.

ที่มา

This article incorporates text from a publication now in the public domain: Henderson, Thomas Finlayson (1893). "Margaret (1457?–1486)". ใน Lee, Sidney (บ.ก.). Dictionary of National Biography (ภาษาอังกฤษ). Vol. 36. London: Smith, Elder & Co.

Marshall, Rosalind, Scottish Queens, 1034–1714
Richard Oram: The Kings and Queens of Scotland
Timothy Venning: The Kings and Queens of Scotland
Mike Ashley: British Kings and Queens
Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds: The Biographical Dictionary of Scottish Women

ก่อนหน้า		มาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์		ถัดไป
ว่าง ลำดับก่อนหน้า มาเรียแห่งเกลเดอร์ส		สมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์ (ราชวงศ์สทิวเวิร์ต) (ค.ศ. 1469 – ค.ศ. 1486)		ว่าง ลำดับถัดไป เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งอังกฤษ

[The_Freelance_History_Writer-1] 1.0 ^1.1 "Margaret of Denmark, Queen of Scots". The Freelance History Writer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 4 December 2012. สืบค้นเมื่อ 15 September 2017.

[2] UK Royal website, James III

[auto-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 ^3.4 ^3.5 ^3.6 Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds, The Biographical Dictionary of Scottish Women: From Earliest Times to 2004 (Edinburgh: Edinburgh University Press, 2006). ISBN 978-0748617135.

[4] Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 29, 44.

[runeberg1-5] 5.0 ^5.1 ^5.2 "121 (Dansk biografisk Lexikon / XI. Bind. Maar – Müllner)". Runeberg.org. สืบค้นเมื่อ 5 January 2011.

[FOOTNOTEHenderson1893-6] Henderson 1893.

[7] จารึกหลุมพระบรมศพของพระเจ้าเจมส์ที่ 3

[8] The Wardrobe of Margaret of Denmark, Queen of Scotland, Susan Abernethy

[9] Rosalind Marshall, Scottish Queens, 1034–1714 (John Donald, 2007), pp. 75–77.

[10] Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 29–39.

[11] Rosalind Marshall, Scottish Queens, 1034–1714 (John Donald, 2007), pp. 77–78.

[12] Thomas Dickson, Accounts of the Treasurer, vol. 1 (Edinburgh, 1877), pp. 83–85: Thomas Thomson, A Collection of Royal Inventories (Edinburgh, 1815), pp. 8–11

[13] Oxford Reference website, Overview James IV

[14] The Stewart Society website, History of the Stewarts, King James III of Scotland

[15] "Margaret of Denmark: Biography on Undiscovered Scotland". www.undiscoveredscotland.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2023-05-02.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]