ประพันธ์ คูณมี

ประพันธ์ุ คูณมี (เกิด 14 มิถุนายน พ.ศ. 2497) เป็นบุคคลชาวไทย เคยดำรงตำแหน่งทางการเมืองบางตำแหน่ง รวมถึงตำแหน่งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ซึ่งมาจากรัฐประหาร พ.ศ. 2549 และตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภา ชุดที่ 12 ซึ่งมาจากรัฐประหาร พ.ศ. 2557

ประพันธ์ คูณมี ท.ช.
ขณะชุมนุมร่วมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย พ.ศ. 2551
สมาชิกวุฒิสภา
ดำรงตำแหน่ง 2 ธันวาคม พ.ศ. 2565 – 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 (1 ปี 221 วัน)
สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง 11 ตุลาคม พ.ศ. 2549 – 28 มกราคม พ.ศ. 2551 (1 ปี 109 วัน)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ประพันธ์ คูณมี 14 มิถุนายน พ.ศ. 2497 อำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี ประเทศไทย
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	ไทยสร้างชาติ พลังธรรม ประชาธิปัตย์ การเมืองใหม่
คู่สมรส	น.ส.สุภาพร ศุภรเวทย์
บุตร	1 คน
การศึกษา	คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
อาชีพ	นักการเมือง นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ทนายความ
เป็นที่รู้จักจาก	ทนายความของประสงค์ สุ่นศิริ แนวร่วมคนสำคัญของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย

ระหว่างดำรงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภาดังกล่าว ประพันธ์เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์จากการยืนยันว่า วุฒิสภาไม่มีหน้าที่รับฟังเสียงของประชาชน และจะไม่ปฏิบัติตามเสียงของประชาชนในการเลือกตั้ง ถ้าประชาชนเลือกไม่ถูกใจตน

ประวัติ

ในเหตุการณ์ 14 ตุลา ประพันธ์ุเป็นหนึ่งในนักศึกษาที่เข้าร่วมในเหตุการณ์ โดยทำงานร่วมกับสหพันธ์นักศึกษาเสรี และหลังเหตุการณ์ 6 ตุลา ได้หลบหนีเข้าป่าร่วมงานกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) มีชื่อจัดตั้งว่า "สหายสงคราม" มีเขตงานเป็นของตนเองโดยไม่เกี่ยวข้องกับพรรคคอมมิวนิสต์ฯ ในนาม "เขตงาน 196 ภูเขียว, ชัยภูมิ"

เมื่อออกจากป่า นายประพันธ์ได้กลับมาเรียนต่อจนสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี จากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง และระดับปริญญาโท สาขาบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และจบเนติบัณฑิตไทย รุ่นที่ 37 โดยเป็นลูกศิษย์ของพิศิษฏ์ เทศะบำรุง อดีตผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลฎีกา และได้ร่วมกันก่อตั้งสำนักทนายความขึ้นในชื่อ "สำนักงานพิศิษฏ์ ประพันธ์ และเพื่อน"

ทางการเมือง

ใน พ.ศ. 2533 นาวาอากาศตรี ประสงค์ สุ่นศิริ ซึ่งมีความสนิทสนมกับพิศิษฏ์ เทศะบำรุง ได้ร่วมก่อตั้งพรรคความหวังใหม่กับพลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ ประพันธ์จึงเข้าร่วมทำงานกับพรรคความหวังใหม่อยู่ระยะเวลาหนึ่ง และหลังจากออกจากพรรคความหวังใหม่ ประพันธ์ ยังคงมีความเคลื่อนไหวร่วมกับนาวาอากาศตรี ประสงค์ มาโดยตลอด โดยหลังเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ พ.ศ. 2535 ประพันธ์และนาวาอากาศตรี ประสงค์ ก็ได้เข้าร่วมงานกับพรรคพลังธรรมของพลตรี จำลอง ศรีเมือง แต่ทว่าก็มีความขัดแย้งกันอีก โดยที่ประพันธ์ได้วิจารณ์ตัวพลตรี จำลอง ในที่ประชุมพรรค จึงได้ถอนตัวออกมา

ต่อมาประพันธ์เป็นที่รู้จักกันในวงกว้างมากขึ้นจากการร่วมกับนาวาอากาศตรี ประสงค์ สุ่นศิริ และกลุ่มประชาชนเพื่อชาติและราชบัลลังก์ เคลื่อนไหวประท้วงทักษิณ ชินวัตร เมื่อปลายปี พ.ศ. 2547 เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ทักษิณกับตั้งฉายาประพันธ์ว่า "ทนายปีศาจ" และในการเลือกตั้งเมื่อต้นปี พ.ศ. 2548 ประพันธ์ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งในสังกัดพรรคประชาธิปัตย์ โดยลงในเขต กรุงเทพมหานคร คือ เขตบางซื่อ แต่ไม่ได้รับการเลือกตั้ง

ต่อมาในเหตุการณ์ขับไล่ทักษิณ ชินวัตร ใน พ.ศ. 2549 ประพันธ์ได้เข้าร่วมเคลื่อนไหวกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย โดยมีบทบาทเป็นโฆษกบนเวที และต่อมาภายหลังเหตุการณ์รัฐประหาร พ.ศ. 2549 คณะรัฐประหารประพันธ์ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ

ในการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2550 ประพันธ์ลงสมัครรับเลือกตั้งในสังกัดพรรคประชาธิปัตย์ เขต 7 กรุงเทพมหานคร (เขตบางกะปิ เขตสะพานสูง เขตมีนบุรี และเขตลาดกระบัง) ร่วมกับสำราญ รอดเพชร และนาถยา เบ็ญจศิริวรรณ ในครั้งนั้น นาถยาได้คะแนนเป็นลำดับที่ 3 รวม 101,007 คะแนน ชนะการเลือกตั้ง ขณะที่นายสำราญได้คะแนนเป็นลำดับที่ 5 รวม 90,978 คะแนน และ นายประพันธ์ได้คะแนนเป็นลำดับที่ 6 รวม 90,667 คะแนน ไม่ได้รับการเลือกตั้ง อย่างไรก็ตาม คะแนนของประพันธ์ทิ้งห่างจากอันดับ 7 ร้อยตำรวจเอก นิติภูมิ นวรัตน์ ผู้สมัครจากพรรคเพื่อแผ่นดิน ที่ได้เพียง 33,011 คะแนน ทั้งที่ในการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาเมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2549 ร้อยตำรวจเอก นิติภูมิ เคยได้รับคะแนนสูงที่สุดในประเทศถึง 257,420 คะแนน และมีสมัคร สุนทรเวช ได้ 240,312 คะแนน ตามมาเป็นอันดับที่ 2

เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2551 ภายหลังการกลับประเทศไทยของทักษิณ ชินวัตร ด้วยเหตุผลเพื่อต่อสู้คดี และพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยประกาศฟื้นโครงสร้างองค์กรเพื่อติดตามตรวจสอบการใช้อำนาจของรัฐบาลเกี่ยวกับการดำเนินคดีดังกล่าว ประพันธ์ได้ปรากฏชื่อเป็นที่ปรึกษาของสมัชชาประชาชนแห่งประเทศไทย (สปท.) องค์กรภาคประชาชนที่จัดตั้งขึ้นโดยอ้างอิงรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการเมืองภาคประชาชน และประกาศทำงานร่วมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย

ต่อมา ประพันธ์เป็นที่ปรึกษาของคุณหญิงกัลยา โสภณพนิช รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์ในคณะรัฐมนตรี คณะที่ 59 ซึ่งอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จากพรรคประชาธิปัตย์ เป็นนายกรัฐมนตรี แต่ได้ลาออกเพื่อเข้าเป็นกรรมการบริหารพรรคการเมืองใหม่ ในปลายปี พ.ศ. 2552 หลังการลาออกแล้ว มีผู้วิจารณ์ว่า ประพันธ์โจมตีรัฐบาลอภิสิทธิ์ค่อนข้างมาก

ประพันธ์ยังเคยมีรายการโทรทัศน์ที่เป็นพิธีกรเองทางช่องเอเอสทีวี คือ ปากกล้าขาไม่สั่นกับประพันธ์ คูณมี ออกอากาศทุกเย็นวันเสาร์-อาทิตย์ ภายหลัง ลาออกจากพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย และยุติบทบาทการเป็นพิธีกรดังกล่าว เพื่อไปหาเสียงช่วยพลตำรวจเอก เสรีพิศุทธ์ เตมียเวส หาเสียงในการเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2556 หากได้รับเลือกตั้ง จะรับตำแหน่งรองผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร แต่ก็ไม่ได้รับการเลือกตั้ง

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2566 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)
• พ.ศ. 2550 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)

อ้างอิง

คำนูณ สิทธิสมาน. ปรากฏการณ์สนธิ จากเสื้อสีเหลืองถึงผ้าพันคอสีฟ้า. ISBN 9749460979