บัวรดน้ำ

บัวรดน้ำ (อังกฤษ: watering can) หรือ ภาชนะรดต้นไม้ (อังกฤษ: watering pot) เป็นภาชนะแบบพกพา ซึ่งมักจะมีด้ามจับและกรวยสำหรับรดน้ำต้นไม้ด้วยมือ โดยมีการใช้งานมาอย่างน้อยตั้งแต่ ค.ศ. 79 และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็มีการปรับปรุงการออกแบบจำนวนมาก นอกเหนือจากการรดน้ำต้นไม้แล้ว มันยังมีประโยชน์หลากหลาย เนื่องจากเป็นเครื่องมือที่ค่อนข้างอเนกประสงค์

ความจุของภาชนะสามารถอยู่ระดับใดก็ได้ตั้งแต่ 0.5 ลิตร (สำหรับพืชในครัวเรือนในร่ม) ถึง 10 ลิตร (สำหรับใช้ในสวนทั่วไป) โดยมักทำจากโลหะ, เซรามิก หรือพลาสติก ที่ปลายพวย "ปลายหัวฝักบัวรดน้ำ" (อุปกรณ์ เช่น ฝาครอบ มีรูเล็ก ๆ) เพื่อแยกกระแสน้ำออกเป็นหยด เพื่อหลีกเลี่ยงแรงดันน้ำที่มากเกินไปบนดินหรือบนพืชที่บอบบาง

ภาชนะรด ซึ่งขุดพบที่คฤหาสน์ปาปีรี ประมาณ ค.ศ. 79

ประวัติ

คำว่า "watering can" (บัวรดน้ำ) ปรากฏครั้งแรกใน ค.ศ. 1692 ในไดอารีของลอร์ด ทิโมธี จอร์จ แห่งคอร์นวอลล์ ซึ่งเป็นคนทำสวนกระท่อมผู้กระตือรือร้น^[1] โดยก่อนหน้านั้นเป็นที่รู้จักกันในนาม "watering pot" (ภาชนะรดต้นไม้)^[2]

ต่อมา ใน ค.ศ. 1886 บัวรดน้ำ "ฮอว์ส" ได้รับการจดสิทธิบัตรโดยจอห์น ฮอว์ส สิทธิบัตรดังกล่าวอ่านได้ว่า "สิ่งประดิษฐ์ใหม่นี้เป็นฝักบัวรดน้ำต้นไม้ที่พกพาและทำให้เอียงได้ง่ายกว่ามาก รวมทั้งในขณะเดียวกันก็สะอาดกว่ามาก ตลอดจนปรับให้เหมาะกับการใช้งานมากกว่าสิ่งอื่นใดที่เสนอทางเลือกให้สาธารณชน"^[3]

ส่วนปลายหัวฝักบัวเรียกว่าปลายหัวฝักบัวรดน้ำ, หัวฝักบัว, ฝักบัว หรือหัวรด^[4]^[5]

การใช้งานสมัยใหม่

ชาวสวนใช้บัวรดน้ำเพื่อรดน้ำต้นไม้, ส่วนคนงานทำถนนใช้เพื่อประยุกต์ใช้ยางมะตอยกับแอสฟอลต์ ตลอดจนในฐานะเครื่องประดับ และเป็นประจำในงานศิลปะเชิงสัญลักษณ์

วัฒนธรรมประชานิยม

ปีแยร์-โอกุสต์ เรอนัวร์ ผู้เป็นศิลปินแนวอิมเพรสชันนิสต์ได้วาดผลงานในชื่อเด็กหญิงกับบัวรดน้ำ^[6]
จอห์น ครีส ในภาพร่าง "จัดจ์นอต" ฟุตไลส์รีวิว ("เคมบริดจ์เซอร์คัส") มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ อธิบายบัวรดน้ำว่าเป็น: "ภาชนะชุบดีบุกทรงกระบอกขนาดใหญ่ที่มีแท่นเทแบบเจาะรู ใช้มากโดยชนชั้นล่างเพื่อจุดประสงค์ในการทำให้ผิวดินเปียก"

ระเบียงภาพ

ภาชนะรดต้นไม้ (คริสต์ศตวรรษที่ 16–17)
บัวรดน้ำบนเสาในสวนโรงเรียน สคูลตันพลูโตเรฟยูเทรกต์ ประเทศเนเธอร์แลนด์
บัวรดน้ำที่ทำจากพลาสติก
บัวรดน้ำสีเขียว 2 ลิตร ทำจากเหล็กชุบสังกะสี ขณะรดน้ำ
บัวรดน้ำสำหรับบอนไซ
บัวรดน้ำจากภาชนะเหลือใช้

อ้างอิง

↑ Bourne, Val (2011). The ten-minute gardener's vegetable growing diary. Great Britain: Transworld. p. 12. ISBN 978-0593066713.
↑ "Watering Pot - Definitions". Fine Dictionary. สืบค้นเมื่อ 27 July 2021.
↑ Fone, Martin (13 November 2021). "Who invented the watering can?". Curious Questions. Country Life (ภาษาอังกฤษ). Future plc. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.
↑ Reeve, Jackie (17 September 2021). "Our Favorite Watering Cans". Wirecutter. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.
↑ Farris, Emily (1 June 2022). "The Best Watering Can for All Your Gardening Needs". Epicurious. Condé Nast. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.
↑ A Girl with a Watering Can

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ บัวรดน้ำ

[1] Bourne, Val (2011). The ten-minute gardener's vegetable growing diary. Great Britain: Transworld. p. 12. ISBN 978-0593066713.

[2] "Watering Pot - Definitions". Fine Dictionary. สืบค้นเมื่อ 27 July 2021.

[3] Fone, Martin (13 November 2021). "Who invented the watering can?". Curious Questions. Country Life (ภาษาอังกฤษ). Future plc. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.

[4] Reeve, Jackie (17 September 2021). "Our Favorite Watering Cans". Wirecutter. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.

[5] Farris, Emily (1 June 2022). "The Best Watering Can for All Your Gardening Needs". Epicurious. Condé Nast. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.

[6] A Girl with a Watering Can

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]