บันเทิงคดี
บันเทิงคดี (อังกฤษ: Fiction) คือเรื่องที่แต่งขึ้นโดยมุ่งให้ความบันเทิงแก่ผู้รับเป็นสำคัญ[1] เรียบเรียงขึ้นจากการผสมกันระหว่างประสบการณ์ จินตนาการ และทฤษฎี หากผู้รับจะได้ข้อคิดในทางใดทางหนึ่ง ก็เป็นผลจากอารมณ์ของผู้รับเอง ผู้แต่งอาจจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่หากตั้งใจก็อาจใช้กลวิธีการนำเสนอประหนึ่งว่าไม่ตั้งใจ[2] บันเทิงคดีอยู่ตรงข้ามกับสารคดี
ผลงานที่จัดเป็นบันเทิงคดีได้แก่เรื่องสั้น, นวนิยาย, การแสดงโชว์ (ซึ่งรวมถึงโอเปร่า, ละครเพลง, ละครเวที), ภาพยนตร์, การ์ตูน และเกมเล่นตามบทบาท
บันเทิงคดีประเภทร้อยแก้ว สามารถแบ่งได้สามประเภทดังนี้[3][4]
- เรื่องสั้น ยาวไม่เกิน 10,000 คำ
- จุลนวนิยาย ยาวระหว่าง 10,000 ถึง 40,000 คำ
- นวนิยาย ยาวมากกว่า 40,000 คำ
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
- ↑ รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. ความรู้ทั่วไปทางภาษาไทย ตอนที่ 3. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2555 (พิมพ์ครั้งที่ 4). 121 หน้า.
- ↑ Milhorn, H. Thomas. (2006). Writing Genre Fiction: A Guide to the Craft. Universal Publishers: Boca Raton. pp. 3–4.
- ↑ "What's the definition of a "novella," "novelette," etc.?". Science Fiction and Fantasy Writers of America. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-19.
 | บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |