โยฮันเนิส บรามส์

โยฮันเนิส บรามส์
โยฮันเนิส บรามส์
	บราห์มส์ในปีค.ศ. 1889
เกิด	7 พฤษภาคม ค.ศ. 1833; ฮัมบวร์ค สมาพันธรัฐเยอรมัน (ปัจจุบันคือฮัมบวร์ค ประเทศเยอรมนี)
เสียชีวิต	3 เมษายน ค.ศ. 1897; เวียนนา จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ปัจจุบันคือเวียนนา ประเทศออสเตรีย)
สัญชาติ	เยอรมัน
อาชีพ	คีตกวี

โยฮันเนิส บรามส์ (เยอรมัน: Johannes Brahms; 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1833 - 3 เมษายน ค.ศ. 1897) เป็นคีตกวีและวาทยกรชาวเยอรมัน หลายคนยกย่องเขาในฐานะทายาททางดนตรีของลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟิน ซิมโฟนีบทแรกของเขาได้รับการยกย่องจาก ฮันส์ ฟ็อน บือโล ว่าเป็นซิมโฟนีบทที่ 10 ของเบทโฮเฟิน

ชีวประวัติและผลงาน

บรามส์เกิดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1833 ที่นครฮัมบวร์ค ประเทศเยอรมนี

บิดาของบรามส์เป็นนักเล่นดับเบิลเบสและยังเป็นครูดนตรีคนแรกของเขาอีกด้วย บรามส์ได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถมากอันโดดเด่นเกินวัย สนใจเครื่องดนตรีทุกประเภท ครูดนตรีคนสำคัญของเขาได้แก่เอดูอาร์ท มาคส์เซิน ได้สอนเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ ด้วยความหวังที่ว่าเขาจะกลายเป็นนักเปียโนเอกในอนาคต โดยได้สอนเทคนิคการเล่นของบัค โมทซาร์ท และเบทโฮเฟิน ซึ่งกลายเป็นที่จดจำของบรามส์ไปตลอด โดยมิได้ทำลายพรสวรรค์ทางการสร้างสรรค์ของศิษย์

ความสามารถทางการเล่นเปียโนของเขา ทำให้เขาได้เป็นนักดนตรีอาชีพครั้งแรกที่ผับแห่งหนึ่งในนครฮัมบวร์ค ตั้งแต่มีอายุเพียงสิบสามปี

ในปีค.ศ. 1853 บรามส์ออกตระเวนเปิดการแสดงกับเพื่อนนักไวโอลิน ชื่อแอแด แรเมญี ซึ่งทำให้เขามีโอกาสได้พบกับนักไวโอลินชื่อดังแห่งยุค โยเซ็ฟ โยอาคิม ผู้ซึ่งประทับใจฝีมือของบรามส์มาก และยังได้แนะนำให้เขาได้รู้จักกับฟรันทซ์ ลิสท์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งชูมัน กับภรรยา คลารา ชูมัน ซึ่งเขาได้สนิทสนมด้วยเป็นอย่างดี อิทธิพลของชูมันที่มีต่องานของบรามส์นั้นใหญ่หลวงนัก

ระหว่างปี ค.ศ. 1857 ถึง ค.ศ. 1859 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าคณะนักร้องประสานเสียงประจำวังของเจ้าชายแห่งเด็ทม็อลท์ ในช่วงเวลานี้เองที่เขาได้ประพันธ์เซเรเนดสำหรับวงดุริยางค์ขึ้นสองบท และคอนแชร์โตสำหรับเปียโนชื้นแรก

ในค.ศ. 1862 เขาได้เดินทางกลับสู่นครเวียนนา ชื่อเสียงในฐานะนักดนตรีของเขาเพิ่มขึ้น และได้รับการยกย่องให้เป็น ทายาทดนตรีของเบทโฮเฟิน เพลงสวดเรเควียมของเขาเป็นเครื่องพิสูจน์คำกล่าวนั้นได้เป็นอย่างดี

ในปีค.ศ. 1870 เขาได้พบกับวาทยกรฮันส์ ฟ็อน บือโล ผู้ซึ่งมีอุปการคุณต่องานดนตรีของบรามส์เป็นอย่างมากในภายหลัง

ในปีค.ศ. 1876 บรามส์แต่งซิมโฟนีบทแรกสำเร็จ ได้รับการขนานนามว่าเป็น ซิมโฟนีบทที่ 10 ของเบทโฮเฟิน ตามคำกล่าวของบือโล จากนั้นก็มีงานประพันธ์สำหรับวงดุริยางค์ตามมาจำนวนมาก ซิมโฟนีอีกสามบท คอนแชร์โตสำหรับไวโอลิน คอนแชร์โตหมายเลขสองสำหรับเปียโน จนกระทั่งถึงผลงานเอกในช่วงบั้นปลายชีวิต นั่นก็คือบทเพลงสำหรับแคลริเน็ต

งานของบรามส์ได้รับอิทธิพลหลากหลาย โดดเด่นด้วยศาสตร์แห่งเคานเตอร์พ็อยนต์และพอลิโฟนี ความงดงามของบทเพลงที่เขาประพันธ์อยู่ที่รูปแบบคลาสสิกที่ถูกแต่งแต้มด้วยความถวิลหาของยุคโรแมนติก แต่ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว สีสันทางดนตรีอันบรรเจิด ท่วงทำนองที่สร้างสรรค์ และจังหวะทำให้ประหลาดใจด้วยการสอดประสานกัน

เป็นผลงานส่วนตัวของบรามส์ที่เปี่ยมด้วยคุณภาพ ซึ่งเราอาจนึกว่าจะเข้าใจยากเมื่อแรกได้ยิน แต่เราก็จะเข้าถึงได้และขาดไม่ได้ในที่สุด

นับเป็นหนึ่งในคีตกวีคนสำคัญของประวัติศาสตร์ดนตรีตะวันตก ศพของโยฮันเนิส บรามส์ถูกฝังไว้ที่สุสานกลางแห่งนครเวียนนา ในส่วนของนักดนตรีคนสำคัญผู้ล่วงลับ

ผลงานหลักๆ

สำหรับวงดุริยางค์

คอนแชร์โต

คอนแชร์โตสำหรับเปียโน หมายเลข 1 โอปุส 15
คอนแชร์โตสำหรับเปียโน หมายเลข 2 โอปุส 83
คอนแชร์โตสำหรับไวโอลิน โอปุส 77
ดัลเบิ้ลคอนแชร์โตสำหรับไวโอลิน และเชลโล่ โอปุส 102

เชมเบอร์มิวสิก

ควินเต็ต สำหรับแคลริเน็ตและเครื่องสาย โอปุส 115
ทริโอ สำหรับ แคลริเน็ต เชลโล่ และเปียโน โอปุส 114
เซ็กเต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 1 โอปุส 18
เซ็กเต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 2 โอปุส 36
โซนาต้าสำหรับแคลริเน็ตและเปียโน โอปุส 120
โซนาต้าสำหรับไวโอลินและเปียโน โอปุสที่ 100 โอปุส 108
โซนาต้าสำหรับเชลโล่และเปียโน หมายเลข 2 โอปุส 99
ควินเต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 1 โอปุส 88
ควินเต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 2 โอปุส 111
ควอร์เต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 1 และหมายเลข 2 โอปุส 51
ควอร์เต็ตสำหรับเครื่องสาย หมายเลข 3 โอปุส 67
ควอร์เต็ตสำหรับเปียโนและเครื่องสาย หมายเลข 1 โอปุส 25 หมายเลข 2 โอปุส 26 และหมายเลข 3 โอปุส 60

ดนตรีขับร้อง

"เยอรมัน" เรเควียม โอปุส 45
Magelone Romanzen (เพลงโรแมนซ์สิบห้าบท) โอปุส 33 ; Zigeurnerlieder (เพลงร้องยิปซี) , Volskieder (เพลงพื้นบ้าน)
Rinaldo โอปุส 50
เพลงขับร้องสี่บท โอปุส 121
แรพโซดี้สำหรับ นักร้องเสียงอัลโต้ และวงดุริยางค์ โอปุส 53
เพลงอื่น ๆ อีกมากมาย

ดนตรีสำหรับเปียโน

บรามส์ ได้แต่งเพลงบรรเลงเปียโนไว้เพียง 12 ชิ้น จากแคตตาล็อกผลงานทั้งหมดรวมกว่า 122 ชิ้น

โซนาต้าสำหรับเปียโน หมายเลข 1 โอปุส 1
โซนาต้าสำหรับเปียโน หมายเลข 3 ในบันไดเสียง เอฟไมเนอร์ โอปุส 5
บัลลาร์ดสำหรับเปียโน โอปุส 10
วาริเอชั่น กับ ฟิวก์ จากทำนองเพลงของไฮเดิ้น โอปุส 24
วาริเอชั่น กับ ฟิวก์ จากทำนองเพลงของปากานีนี โอปุส 35
วอลซ์ 16 บท โอปุส 39
แรพโซดี้ โอปุส 76
แรพโซดี้สำหรับเปียโน โอปุส 79
บทเพลงสำหรับเปียโน โอปุส 116 และโอปุส 117
บทเพลงหกชิ้นสำหรับเปียโน โอปุส 118 และ 119

บรามส์ยังได้ประพันธ์เพลงจำนวนหนึ่งไว้สำหรับบรรเลงด้วยเปียโนสี่มือ :

ฮังกาเรียน แดนซ์ 21 บท

ผู้ถ่ายทอดผลงานของบรามส์ที่มีชื่อเสียง

วาทยากร : Carl Schuricht, Bruno Walter, Karel Ančerl, Wilhelm Furtwängler, Arturo Toscanini, Claudio Abbado, Herbert von Karajan
นักเปียโน : Wilhelm Backhaus, Julius Katchen, Claudio Arrau, Rudolf Serkin, Maurizio Pollini, Radu Lupu
นักไวโอลิน : Ginette Neveu, Nathan Milstein, Christian Ferras, Josef Suk, Itzhak Perlman
เชมเบอร์มิวสิก : วงควอร์เต็ต แห่ง Wienerkonzerthaus, วงบุชส์ควอร์เต็ต วงบูดาเปสต์ควอร์เต็ต วงอมาดิอุส ควอร์เต็ต, วงอัลบัน แบร์กควอร์เต็ต
นักร้องเดี่ยว : Kathleen Ferrier, Hans Hotter, Dietrich Fischer-Dieskau, Jorge Chaminé, Thomas Quastoff, Alexander Kipnis