นักกฎหมาย
ผู้ประกอบวิชาชีพทางกฎหมาย
นักกฎหมาย (อังกฤษ: lawyer) เป็นผู้ประกอบวิชาชีพทางกฎหมาย เช่น ทนายความ ทนายความที่ปรึกษา โนตารีปับลิก เนติบัณฑิต หรือข้าราชการที่จัดทำ ตีความ และใช้บังคับซึ่งกฎหมาย[1]
 เฮเลนา นอร์แมนตันในชุดศาลอังกฤษ, ป. 1950 | |
| อาชีพ | |
|---|---|
| ชื่อ | เนติบริกร, ทนายความแก้ต่าง, เนติบัณฑิต, เคาน์เซล, ผู้พิพากษา, ทนายความที่ปรึกษา, ผู้บริหารกฎหมาย |
กลุ่มงาน | กฎหมาย, ธุรกิจ |
| รายละเอียด | |
| ความสามารถ | ทักษะการวิเคราะห์ การคิดเชิงวิพากษ์ กฎหมาย การวิจัยทางกฎหมาย การเขียนกฎหมาย จริยธรรมทางกฎหมาย |
การศึกษา | ข้อกำหนดระดับมออาชีพ |
สถานที่ ปฏิบัติงาน | ศาล, รัฐบาล, บริษัทกฎหมาย, เอ็นจีโอ, การช่วยเหลือทางกฎหมาย, บรรษัท |
อาชีพที่เกี่ยวข้อง | เนติบัณฑิต, ทนายความที่ปรึกษา, ผู้บัญญัติกฎหมาย, ผู้พิพากษา, นักนิติศาสตร์, ทนายความแก้ต่าง, เนติบริกร, ผู้บริหารกฎหมาย, อัยการ, เจ้าพนักงานกฎหมาย, อาจารย์กฎหมาย, ทนายความกฎหมายแพ่ง, แมยิสเตร็ด, นักการเมือง |
การทำงานเป็นนักกฎหมายเป็นการนำทฤษฎีและความรู้ทางกฎหมายซึ่งเป็นรูปธรรมไปใช้ให้เกิดผลในทางปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาบางประการ หรือเพื่อส่งเสริมประโยชน์ของผู้แสวงหาความช่วยเหลือจากนักกฎหมาย บทบาทของนักกฎหมายแตกต่างกันอย่างมากตามเขตอำนาจต่าง ๆ[2][3]
อ้างอิง
แก้- ↑ Henry Campbell Black, Black's Law Dictionary, 5th ed. (St. Paul: West Publishing Co., 1979), 799.
- ↑ Geoffrey C. Hazard, Jr. & Angelo Dondi, Legal Ethics: A Comparative Study (Stanford: Stanford University Press, 2004, ISBN 0-8047-4882-9), 20–23.
- ↑ John Henry Merryman and Rogelio Pérez-Perdomo, The Civil Law Tradition: An Introduction to the Legal Systems of Europe and Latin America, 3rd ed. (Stanford: Stanford University Press, 2007),102–103.
 | บทความกฎหมายนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |