ทางด่วนโทโฮกุ

ทางด่วนจากจังหวัดไซตามะไปจังหวัดอาโอโมริ ประเทศญี่ปุ่น

ทางด่วนโทโฮกุ (ญี่ปุ่น: 東北自動車道โรมาจิTōhoku Jidōsha-dō) เป็นทางด่วนแห่งชาติสายหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น มีเส้นทางในแนวเหนือ-ใต้ ระยะทาง 679.5 กิโลเมตร นับเป็นทางด่วนที่ยาวที่สุดในประเทศ ปลายทางทิศใต้อยู่ในนครคาวางูจิ จังหวัดไซตามะ เขตปริมณฑลของมหานครโตเกียว ที่ชุมทางต่างระดับของทางด่วนโตเกียวไกกัง กับทางด่วนชูโต สายคาวางูจิ บริเวณใกล้กับสถานีรถไฟอาราอิจูกุ และปลายทางทิศใต้อยู่ในนครอาโอโมริ จังหวัดอาโอโมริ ตอนบนของภูมิภาคโทโฮกุ ที่ทางแยกต่างระดับอาโอโมริ ซึ่งเป็นจุดบรรจบของทางด่วนอาโอโมริและถนนวงแหวนรอบเมืองอาโอโมริ บริเวณใกล้กับโบราณสถานซันไน-มารูยามะ

โทโฮกุ Expressway sign
ทางด่วนโทโฮกุ
E4 東北自動車道
แผนที่
ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว679.5 กิโลเมตร[2] (422.2 ไมล์)
ประวัติ
มีขึ้นเมื่อค.ศ. 1972[1]–ปัจจุบัน
ทางแยกที่สำคัญ
จากชุมทางต่างระดับคาวางูจิ ในคาวางูจิ จ.ไซตามะ
C3_TG S1 ทางด่วนโตเกียวไกกัง / ทางด่วนชูโต สายคาวางูจิ
ถึงทางแยกต่างระดับอาโอโมริ ในอาโอโมริ จ.อาโอโมริ
ทางด่วนอาโอโมริ
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 7
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศญี่ปุ่น
เมืองสำคัญไซตามะ, ทาเตบายาชิ, อุตสึโนมิยะ, โคริยามะ, ฟูกูชิมะ, เซ็นได, โมริโอกะ, คาซูโนะ, ฮิโรซากิ
ระบบทางหลวง
ทางด่วนในประเทศญี่ปุ่น
ทางหลวงแผ่นดินในประเทศญี่ปุ่น

ทางด่วนโทโฮกุเป็นขององค์การการครอบครองและชำระเงินกู้ทางด่วนญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本高速道路保有・債務返済機構) และดำเนินการโดยบริษัททางด่วนญี่ปุ่นตะวันออก หมายเลขของทางด่วนสายนี้คือ E4 ภายใต้ข้อเสนอการกำหนดหมายเลขทางด่วน ค.ศ. 2016 เนื่องจากมีเส้นทางขนานไปกับทางหลวงหมายเลข 4[3]

รายละเอียดของเส้นทาง

แก้
 
ทางด่วนโทโฮกุที่ทางแยกต่างระดับฮานามากิ ในฮานามากิ จังหวัดอิวาเตะ

ทางด่วนสายนี้เชื่อมภูมิภาคโทโฮกุกับภูมิภาคคันโตหรือเขตมหานครโตเกียวและปริมณฑล และยังเป็นทางด่วนที่ยาวที่สุดในบรรดาทางด่วนทั้งหมดที่ดำเนินการโดยบริษัททางด่วนญี่ปุ่นตะวันออก[2]

เส้นทางเริ่มต้นที่จุดตัดกับทางด่วนโตเกียวไกกัง ทิศเหนือของโตเกียว ทางด่วนจะวิ่งขึ้นไปทางทิศเหนือผ่านที่ราบของจังหวัดไซตามะและจังหวัดโทจิงิ ก่อนที่จะเข้าสู่พื้นที่ที่เป็นภูเขาภายในภูมิภาคโทโฮกุ ผ่านทางตอนกลางของจังหวัดฟูกูชิมะ จากนั้นเส้นทางจะเข้าสู่จังหวัดมิยางิและผ่านบริเวณทางตะวันตกของเซ็นได ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคโทโฮกุ เส้นทางต่อไปทางเหนือสู่จังหวัดอิวาเตะผ่านนครโมริโอกะ เมืองหลวงของจังหวัด เมื่อถึงทางตอนเหนือของจังหวัดอิวาเตะ เส้นทางจะเลี้ยวไปทางตะวันตกเฉียงเหนือในขณะที่ทางด่วนฮาจิโนเฮะจะแยกออกไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จากนั้นทางด่วนโทโฮกุจะเข้าสู่ตอนกลางของจังหวัดอาโอโมริ ก่อนที่จะสิ้นสุดในนครอาโอโมริ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของทางด่วนอาโอโมริ โดยจะมีเส้นทางต่อไปทางทิศตะวันออกเป็นส่วนต่อขยายเชื่อมต่อกับนครฮาจิโนเฮะ[4]

ทางด่วนโทโฮกุมีเส้นทางขนานไปกับโทโฮกุชิงกันเซ็ง ทางรถไฟสายหลักโทโฮกุของบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก และทางหลวงหมายเลข 4 ตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่โตเกียวไปจนถึงนครโมริโอกะ หลังจากที่เลยโมริโอกะขึ้นไปทางทิศเหนือ เส้นทางของทางด่วนโทโฮกุจะเบี่ยงไปทางตะวันตกเฉียงเหนือและไปขนานกับทางรถไฟสายหลักโออุ และทางหลวงหมายเลข 7 เส้นทางจะคดเคี้ยวผ่านเทือกเขาโออุไปสิ้นสุดปลายทางทิศเหนือบนทางหลวงหมายเลข 7 ในอาโอโมริ ตั้งอยู่ทางใต้ห่างประมาณหนึ่งกิโลเมตรจากสถานีรถไฟชินอาโอโมริ ปลายทางทิศเหนือของโทโฮกุชิงกันเซ็ง

ทางด่วนสายนี้มี 6 ช่องจราจรในช่วงตั้งแต่ชุมทางต่างระดับคาวางูจิ ถึงทางแยกต่างระดับอุตสึโนมิยะ และมี 4 ช่องจราจรตั้งแต่อุตสึโนมิยะ ไปจนถึงปลายทางที่อาโอโมริ

อัตราค่าผ่านทางหากเดินทางในทางด่วนโทโฮกุตลอดทั้งสายจากชุมทางคาวางูจิถึงทางแยกอาโอโมริ สำหรับรถยนต์ขนาดปกติค่าผ่านทาง 13,800 เยน สำหรับรถยนต์ขนาดเล็ก (kei car) ค่าผ่านทาง 11,100 เยน[5]

อ้างอิง

แก้
  1. "Expressway Opening Dates". สืบค้นเมื่อ 16 April 2008.
  2. 2.0 2.1 "E-NEXCO Expressway Data". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-13. สืบค้นเมื่อ 13 April 2008.
  3. "Japan's Expressway Numbering System". www.mlit.go.jp. สืบค้นเมื่อ 9 March 2018.
  4. 第四次全国総合開発計画 [Fourth National Comprehensive Development Plan] (PDF). www.mlit.go.jp (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 9 March 2018.
  5. 東北道・北関東道・圏央道料金表 (pdf). E-NEXCO (ภาษาญี่ปุ่น). March 2017. สืบค้นเมื่อ 7 March 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้

แผนที่เส้นทาง:

KML is from Wikidata