ตีกัล
ตีกัล (มายา: Tik’al) หรือ ติกัล (สเปน: Tikal) คือซากเมืองโบราณขนาดใหญ่ที่สุดของอารยธรรมมายา ปัจจุบันตั้งอยู่ในจังหวัดเปเตน ประเทศกัวเตมาลา ปัจจุบันได้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก[1] และยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมอีกด้วย
อุทยานแห่งชาติตีกัล * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
วิหารหมายเลข 2 | |
พิกัด | 17°13′20.1″N 89°37′25.5″W / 17.222250°N 89.623750°W |
ประเทศ | กัวเตมาลา |
ภูมิภาค ** | ลาตินอเมริกาและแคริบเบียน |
ประเภท | มรดกแบบผสม |
เกณฑ์พิจารณา | (i), (iii), (iv), (ix), (x) |
อ้างอิง | 64 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 1979 (คณะกรรมการสมัยที่ 3) |
พื้นที่ | 57,600 ha (142,000 เอเคอร์) |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
ตีกัลคือเมืองที่สำคัญเมืองหนึ่งในอารยธรรมมายา สถาปัตยกรรมที่ตั้งอยู่ภายในที่เก่าแก่ที่สุดมีอายุตั้งแต่ 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช ช่วงเวลาที่เมืองเจริญถึงขีดสุดคือช่วงสมัยคลาสสิก คือ ค.ศ. 200 ถึง 900 ซึ่งช่วงนั้นเมืองตีกัลเป็นศูนย์กลางทั้งการปกครอง เศรษฐกิจ และการทหาร เนื่องจากเมืองตั้งอยู่ในจุดที่เชื่อมโยงกับพื้นที่อื่น ๆ ของมีโซอเมริกาได้ทั้งหมด เช่น เมืองเม็กซิกัน เมืองเตโอตีวากาน
หลังจากสิ้นสุดสมัยคลาสสิก ไม่มีสถานที่สร้างขึ้นมาใหม่ และสถานที่บางแห่งถูกเผาทำลาย รวมถึงมีประชากรลดลง และในที่สุดเมืองก็ถูกละทิ้งในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 10
ลักษณะพิเศษ
แก้เมืองโบราณตีกัลตั้งอยู่ในที่ลุ่มป่าดิบชื้น แต่เมืองก็ไม่มีน้ำสะสมไว้ใต้ดินที่มาจากฝน ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่แล้ว นักโบราณคดีได้พยายามค้นหาแหล่งน้ำใต้ดินที่ชาวมายันได้กักเก็บเพื่อไว้ใช้ และได้ค้นพบว่าบ่อน้ำ แม่น้ำ หรือทะเลสาบใกล้ ๆ เมืองมีความผิดปกติเกิดความแห้งแล้ง แต่อย่างไรก็ตาม เมืองตีกัลก็มีภูมิปัญญาทำการเกษตรที่ยอดเยี่ยม ซึ่งนักโบราณคดีได้ตั้งทฤษฎีว่าก้าวหน้ากว่าการถางป่าเพื่อทำการเกษตร แต่การพึ่งแต่ฝนตกตามฤดูกาลทำให้เมืองตีกัลแห้งแล้ง ในปัจจุบันจึงเรียกตีกัลว่าเป็นต้นกำเนิดของ การล่มสลายของมายาสมัยคลาสสิก (Classic Maya Collapse)
นักปกครอง
แก้นักปกครองของตีกัลในสมัยโบราณมีดังนี้
ยุคก่อนคลาสสิกตอนปลาย
แก้- Yax Ehb' Xook – ประมาณ ค.ศ. 60 ผู้สถาปนาราชวงศ์
- Siyaj Chan K'awil Chak Ich'aak ("Stormy Sky I") – ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 2
- Yax Ch’aktel Xok – ประมาณ ค.ศ. 200
สมัยคลาสสิกตอนต้น
แก้- Balam Ajaw ("Decorated Jaguar") – ค.ศ. 292
- K'inich Ehb' – ประมาณ ค.ศ. 300
- Ix Une' B'alam ("Queen Jaguar") – ค.ศ. 317
- "Leyden Plate Ruler" – ค.ศ. 320
- K'inich Muwaan Jol – เสียชีวิต ค.ศ. 359
- Chak Tok Ich'aak I ("Jaguar Paw I") – ค.ศ. 360-378
- Nun Yax Ayin – ค.ศ. 370-411 Nun Yax Ayin เป็นบุคคลสำคญจากติโอติวากัน ผู้ซึ่งสถาปนาราชบัลลังก์ตีกัลในปี ค.ศ. 379
- Siyaj Chan K'awiil II ("Stormy Sky II") – ค.ศ. 411-456
- K'an-Ak ("Kan Boar") – ค.ศ. 458-486
- Ma'Kin-na Chan – ประมาณ ปลายคริสตวรรษที่ 5
- Chak Tok Ich'aak (Bahlum Paw Skull) – ค.ศ. 486-508
- Ix Kalo'mte' Ix Yo K'in ("Lady of Tikal") – ค.ศ. 511-527 ปกครองร่วมกับ Kaloomte' B'alam ซึ่งอาจจะครองรักกัน
- Kaloomte' B'alam ("Curl-Head" and "19th Lord") – A.D. 511-527 ปกครองร่วมกับ Ix Kalo'mte' Ix Yo K'in ("Lady of Tikal") เป็นผู้สำเร็จราชการ
- "Bird Claw" ("Animal Skull I", "Ete I") – ประมาณ ค.ศ. 527–537
- Wak Chan K'awiil ("Double-Bird") – ค.ศ. 537-562 ถูกจับและอาจถูกบูชายัญโดย Caracol
- "Lizard Head II" – ไม่ทราบแน่ชัด คาดว่าพ่ายแพ้สงครามกับ Caracol ในปี ค.ศ. 562
ยุคเสื่อม
แก้- K'inich Waaw – ค.ศ. 593-628
- K'inich Wayaan – ประมาณ ตอนต้น/กลางคริสต์ศตวรรษที่ 7
- K'inich Muwaan Jol II – ประมาณ ตอนต้น/กลางคริสต์ศตวรรษที่ 7
สมัยคลาสสิกตอนปลาย
แก้- Jasaw Chan K'awiil I (a.k.a. Ruler A หรือ Ah Cacao) – ค.ศ. 682-734 ถูกฝังในวิหารหมายเลข 1
- Yik'in Chan K'awiil (a.k.a. Ruler B) – ค.ศ. 734-766
- "Temple VI Ruler" – ค.ศ. 766-768
- Yax Nuun Ayiin II ("Chitam") – ค.ศ. 768-790
- Chitam II ("Dark Sun") – ถูกฝังประมาณ ค.ศ. 810 ในวิหารหมายเลข 3
- "Jewel K'awil" – ค.ศ. 849
- Jasaw Chan K'awiil II – ค.ศ. 869-889
อ้างอิง
แก้- ↑ "Tikal National Park". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2009-09-05.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- เว็บไซด์อุทยานแห่งชาติตีกัล เก็บถาวร 2021-04-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Tikal Digital Media Archive เก็บถาวร 2008-04-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ข้อมูลทั่วไปและรูปภาพ เก็บถาวร 2010-09-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ประวัติศาสตร์การค้นพบและงานโบราณคดีเมืองตีกัล ใน Mesoweb
- การขึ้นทะเบียนมรดกโลก