ดีดีเย เกโล
ดีดีเย ปาทริก เกโล (ฝรั่งเศส: Didier Patrick Queloz; เกิดวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1966) เป็นนักดาราศาสตร์ในสังกัดหอดูดาวเจนีวา เป็นหนึ่งในนักสำรวจดาวเคราะห์นอกระบบและเป็นศิษย์ของมีแชล มายอร์
ดีดีเย เกโล | |
|---|---|
 เกโลที่งานเลี้ยงครบรอบ 50 ปีของหอดูดาวท้องฟ้าซีกใต้แห่งยุโรป ในปี ค.ศ. 2012 | |
| เกิด | ดีดีเย ปาทริก เกโล 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1966 |
| สัญชาติ | สวิส |
| อาชีพ | นักดาราศาสตร์ |
| ผลงานเด่น | การค้นพบ 51 ม้าบิน ดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ที่มีดาวเคราะห์นอกระบบโคจรรอบ ๆ |
| รางวัล | รางวัลวูล์ฟ (2017) รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ (2019) |
ดีดีเย เกโล เป็นนักศึกษาปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเจนีวา ขณะที่เขากับมีแชล มายอร์ ค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกที่โคจรรอบดาวฤกษ์ในแถบลำดับหลัก คือ 51 ม้าบิน เกโลทำการวิเคราะห์ดาวฤกษ์นี้ด้วยวิธีตรวจวัดความเร็วแนวเล็ง (หรือปรากฏการณ์ด็อพเพลอร์) และสามารถค้นพบว่ามีดาวเคราะห์โคจรอยู่ด้วยคาบโคจร 4.2 วัน[1] ดาวเคราะห์ 51 ม้าบิน บี ได้ท้าทายมุมมองความคิดเกี่ยวกับการกำเนิดของดาวเคราะห์ โดยที่มันเป็นหนึ่งในดาวพฤหัสบดีร้อน คือดาวเคราะห์ก๊าซยักษ์ที่โคจรใกล้ดาวฤกษ์มาก
ในปี ค.ศ. 2019 เกโลและมายอร์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์จากผลงานการค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรรอบดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ ร่วมกับจิม พีเบิลส์ ที่ได้รับรางวัลจากการค้นพบทฤษฎีทางจักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ Mayor, Michael; Queloz, Didier (1995). "A Jupiter-mass companion to a solar-type star". Nature. 378 (6555): 355–359. doi:10.1038/378355a0.
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ "The Nobel Prize in Physics 2019". Nobelprize.org. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |