จักรพรรดิซูชุง
(เปลี่ยนทางจาก จักรพรรดิซุชุง)
จักรพรรดิซูชุง (ญี่ปุ่น: 崇峻天皇; โรมาจิ: Sushun-tennō; สวรรคต ค.ศ. 592) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 32[1] ตามลำดับการสืบทอดแบบดั้งเดิม[2] พระองค์ครองสิริราชสมบัติในช่วง ค.ศ. 587 ถึง 592[3]
| จักรพรรดิซูชุง 崇峻天皇 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งยามาโตะ | |||||
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
| ครองราชย์ | 9 กันยายน ค.ศ. 587 – 12 ธันวาคม ค.ศ. 592 | ||||
| ก่อนหน้า | โยเม | ||||
| ถัดไป | ซูอิโกะ | ||||
| พระราชสมภพ | ค.ศ. 520 ฮัตสึเซเบะ (泊瀬部) | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 592 (72 พรรษา) | ||||
| ฝังพระศพ | คูราฮาชิ โนะ โอกะ โนะ เอะ โนะ มิซาซางิ (ญี่ปุ่น: 倉梯岡陵; โรมาจิ: Kurahashi no oka no e no misasagi; นาระ) | ||||
| คู่อภิเษก | โอโตโมะ โนะ โคเตโกะ | ||||
| พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... |
| ||||
| |||||
| ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิคิมเม | ||||
| พระราชมารดา | ฮิโรฮิเมะ | ||||
| ศาสนา | ชินโต | ||||
พระราชประวัติ
แก้ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิซูชุงมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายฮะสึเบะ
เป็นพระราชโอรสใน จักรพรรดิคิมเม จักรพรรดิองค์ที่ 29 และเป็นพระราชอนุชาต่างพระราชมารดาของ จักรพรรดิบิดะสึ จักรพรรดิองค์ที่ 30 และ จักรพรรดิโยเม จักรพรรดิองค์ที่ 31 และเป็นพระเชษฐาต่างพระราชมารดาของ จักรพรรดินีซุอิโกะ จักรพรรดิองค์ที่ 33 และจักรพรรดินีในจักรพรรดิบิดะสึ
- 9 กันยายน ค.ศ. 587 (วันที่ 2 เดือน 8) : ปีที่ 2 ในรัชสมัยจักรพรรดิโยเมสวรรคตโดยไร้รัชทายาททำให้เจ้าชายฮะสึเบะได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซูชุง ภายใต้การสนับสนุนของ ตระกูลโซะงะ และจักรพรรดินีซุอิโกะภายหลังจากจบสงครามที่เรียกว่า ยุทธการชิงิ หลังจากนั้นไม่นานจักรพรรดิซุซุงได้ประกอบพระราชพิธีราชาภิเษก
- 12 ธันวาคม ค.ศ. 592 (วันที่ 8 เดือน 11) : ปีที่ 5 ในรัชสมัยจักรพรรดิซูชุงถูกปลงพระชนม์ทำให้จักรพรรดินีซุอิโกะพระขนิษฐาได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 崇峻天皇 (32)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 47.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 38–39; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, p. 263; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 126.
ข้อมูล
แก้- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Jochi Daigaku. (1989). Monumenta Nipponica, Vol. 44. Tokyo: Sophia University Press. OCLC 1640509
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842