ค่ายมรณะแบวแชตส์
(เปลี่ยนทางจาก ค่ายมรณะเบวเชตซ์)
ค่ายมรณะแบวแชตส์ (อังกฤษ: Bełżec extermination camp) เป็นค่ายมรณะแรกที่สร้างขึ้นโดยนาซีเยอรมนีระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อสนองจุดประสงค์ของการปฏิบัติการไรน์ฮาร์ท (Aktion Reinhard) ซึ่งเป็นการปฏิบัติการที่มีจุดมุ่งหมายในการกำจัดชาวยิวจากแผ่นดินเยอรมัน ค่ายมรณะแบวแชตส์เปิดทำการในปี ค.ศ. 1942 ตัวค่ายตั้งอยู่ในบริเวณยึดครองโปแลนด์ราวครึ่งไมล์จากสถานีรถไฟแบวแชตส์
ประชากรชาวยิวอย่างน้อย 434,500 คนถูกสังหารที่ค่ายมรณะแบวแชตส์ รวมทั้งชาวโปแลนด์และชาวโรมานีอีกไม่ทราบจำนวน[1] เท่าที่ทราบมีชาวยิวสองคนเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้จากค่ายมรณะนี้ คือ รูดอล์ฟ เรเดอร์ และไคม์ เฮิร์สมัน การที่มีผู้รอดชีวิตเพียงจำนวนจำกัดอาจจะทำให้ไม่เป็นที่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับค่ายนี้มากนักแม้ว่าจะมีผู้ถูกสังหารไปเป็นจำนวนมาก