คืบ
คืบ เป็นหน่วยวัดความยาวของไทย มีที่มาจากการเหยียดมือออกลงบนพื้นราบอย่างเต็มที่ หนึ่งคืบวัดจากปลายนิ้วโป้ง ไปถึงนิ้วนางหรือนิ้วก้อย [1] แต่เนื่องจากระยะคืบของแต่ละคนไม่เท่ากัน พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด พระพุทธศักราช ๒๔๖๖ จึงกำหนดให้ 1 คืบยาวเท่ากับ ¼ ของเมตร (0.25 เมตร) เป็นต้นมา และใช้อักษรย่อว่า ค. [2]
1 คืบ มีค่าเท่ากับ
ในทางกลับกัน
เกรียก
แก้เกรียก เป็นการวัดด้วยมือเช่นเดียวกับคืบ แต่วัดจากนิ้วโป้งไปถึงนิ้วชี้ ระยะเกรียกจึงสั้นกว่าคืบเล็กน้อย ไม่ใช้เป็นมาตราวัด และไม่มีการเทียบในพระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด [3]
สำนวนที่กล่าวถึง
แก้- ได้คืบจะเอาศอก - ต้องการจะได้มากกว่าที่ได้มาแล้ว
- คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล - เมื่อออกทะเลอย่าประมาท ทะเลล้วนมีอันตราย
- แค่คืบแค่เกรียก - เพียงระยะสั้น ๆ
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน (2008-09-06). "ได้คืบจะเอาศอก". คลังความรู้ ราชบัณฑิตยสถาน. สืบค้นเมื่อ 2009-05-23.
- ↑ "พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด พระพุทธศักราช ๒๔๖๖". ราชกิจจานุเบกษา ๔๐. 27 ธันวาคม พ.ศ. 2466. หน้า 183-218.
- ↑ กาญจนา นาคสกุล. "คืบ-เกรียก". คลังความรู้ ราชบัณฑิตยสถาน. สืบค้นเมื่อ 2009-05-23.